طعم سیلی به عثمانیها در ١٩ اکتبر چگونه بود؟ (یادداشت)
رژیم حاکم بر ترکیه طعم سیلی کردها را هنوز در نبرد آزادسازی رقا فراموش نکرده است. آزادی رقا (در نوزدهم اکتبر ٢٠١٧) از سوی مبارزان ق.س.د دردناکترین سیلی بر فاشیسم ترکیه بود
رژیم حاکم بر ترکیه طعم سیلی کردها را هنوز در نبرد آزادسازی رقا فراموش نکرده است. آزادی رقا (در نوزدهم اکتبر ٢٠١٧) از سوی مبارزان ق.س.د دردناکترین سیلی بر فاشیسم ترکیه بود
رژیم ترکیه مکررا از کردها سیلی خورده است. وضعیت روحی روانی رئیس جمهوری ترکیه مؤید این واقعیت است که کشیدهای که از سوی خلق کُرد و دوستان آن در انتخابات مجلس (هفتم ژوئن ٢٠١۵) بر صورت اردوغان نواختهاند، وی را وادار به کودتا علیه دولت جمهوری ترکیه نمود. سیلی کردها به رژیم حاکم بر ترکیه را در کوبانی هم بر موارد مذکور باید افزود.
اعقاب اردوغان همیشه خدا سیلیخور کردها بودهاند. بلوفهای اردوغان تنها به مصرف رسانههایی میرسد که اعتباری در مقیاس اعتبار تانکهای دولت ترکیه در مرزهای عفرین و فوبیای کردهراسی او دارند. رژیم حاکم بر ترکیه طعم سیلی کردها را هنوز در نبرد آزادسازی رقا فراموش نکرده است. آزادی رقا از سوی مبارزان ق.س.د (در نوزدهم اکتبر ٢٠١٧) دردناکترین سیلی بر فاشیسم ترکیه بود. از آن جهت که بهترین متحد اردوغان را بر جای خود نشاند و مدعیون بنیادگرایی و تروریسم را ناکام گذاشت.
هجوم ترکیه و همپیمانان القاعدهای و فراریهای داعش به عفرین تلاش برای انتقام شکست داعش در سوریه و عراق بود، اما سی شبانه روز مقاومت تاریخی خلق عفرین و همبستگی خلقهای شمال سوریه تمام رشتههای رژیم ترکیه را پنبه کرد. بکارگیری جتهای جنگنده اف-١۶، تانکهای آلمانی و بمبهای ناپالم و شیمیایی از سوی رژیم ترکیه راه به جایی نبُرد و مقاومت عفرین مستحکمتر شد. کردها و خلقهای دوست در شمال سوریه شیوه دیگری از زندگی را به جهانیان نشان دادند که نه تنها سیلیخور هیچ نیرویی نخواهد شد بلکه چشمان طمعکاران به ارزشهای انقلاب را از حدقه بیرون میکشد. طیب اردوغان و همپالههای کابینه وی سالهای مدیدی است با خاطرات موهوم عثمانیها قصد تداوم عُمر رژیم را در سر میگردانند غافل از انکه رژیم ترکیه تنها پس از صد سال بشدت فرتوت و ناتوان شده و به گفته پیشینان "عریانی پادشاه بر همگان عیان شده است".
کردها خصایل خودویژهای دارند و این ویژگیها ریشه در تاریخ هزاران سالهای دارد که غارتگران و غاصبان را همیشه در جای درخور نشاندهاند. اگر چنین خصوصیتهایی با مدرنیته دمکراتیک- با پیشاهنگی خلق کُرد و عرب در خاورمیانه گسترش مییابد- تلفیق شدهاند پُر واضح است که آفتاب آزادی خاورمیانه در حال طلوع است و بهترین راهکار برای زدودن التهاب و عفونت موجود همان نور خورشید است.
دومین دهه قرن ٢١ با رهیافت جامعه آزاد و فرد آزاد، چنین فرصتی را برای صاحبان حقیقی و تاریخی سرزمینهای غصب شده فراهم کرده است تا با توکل به اراده و نیروی دفاع ذاتی خود، چنان کشیدهای بر اشغالگران بچشانند که توهم بتونریزی هویتهای خلقهای خاورمیانه را به زیر بتون برند.