مقاومت کورد، وقاحت سپاه! | یادداشت

(در حاشیه سخنرانی محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه در هشتمین همایش مدیران و مسئولان ارتباطات مردمی نیروهای مسلح رژیم ایران- اول اسفند ١٣٩٨)

⬛️ در مقطعی تاریخی که مشروعیت رژیم تبهکار جمهوری اسلامی ایران بیش از هر زمان دیگری زیر سوال رفته است و دایره مشروعیت آن حتی در میان لایه‌های بالای اقتدار نیز از میان رفته است، محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران بار دیگر حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) و دیگر احزاب کورد روژهلات را مورد هتاکی قرار داده و به ظن خود و مجموعه‌ای که نمایندگی آن را برخوردار است از حمایت گسترده آمریکا از این حزب و تمامی احزاب کوردستانی و در مجموع از مبارزات حق‌طلبانه خلق کورد سخن گفته است. این سخنان که می‌تواند نشانه‌ای از توطئه و برنامه‌ریزی مجدد رژیم فاقد مشروعیت اسلامی برای جنبش آزادیخواهی خلق کورد در مجموع باشد، می‌تواند بار دیگر بازتاب‌دهنده تصویر اشغالگران کوردستان از این خواست باشد که «بهترین کورد، یک کورد مرده است».

 اما قرار دادن این سخنان در متن روزهایی که فقدان مشروعیت و ناکارآمدی نظام به اوج خود رسیده است، می‌تواند بخشی از خواست سپاه برای توطئه‌ای جدید علیه خلق کورد را بازتاب دهد.

 کوردها از نخستین روزهای غصب - سرقت انقلاب ۱۳۵۷ از سوی حزب جمهوری اسلامی با سرکردگی خمینی به ماهیت مرتجعانه و ضد دمکراتیک این رژیم پی‌ برده و از همان ابتدا با عدم مشارکت در رفراندوم جمهوری اسلامی، حس آزادیخواهی و دمکراسی‌طلبی خود را به نمایش گذاشته و در فاصله چهل سال گذشته شهدای فراوانی را در جریان مبارزه با رژیم اسلامی تقدیم کرده‌اند. از طریق این مبارزه مداوم خلق کورد به تمامی خلق‌های ایران بدون وقفه این حقیقت را یاد‌آوری کرده است که این حاکمیت ابزار قدرتهای بزرگ جهانی بوده و حضور حاکمیتی آن بر خلق‌های ایران، مستقیم و غیر مستقیم، در راستای منافع قدرتهای جهانی قرار دارد و سپاه تروریست پاسداران ابزار اجرای سیاست‌های امپریالیستی است.

از سوی دیگر، جمهوری اسلامی و مشخصا سپاه پاسداران جنبش آزادیخواهی کورد، و خصوصا در روژهلات کوردستان (پژاک) و دیگر احزاب کوردی را به همکاری با کشورهای دیگر متهم کرده است. شاید در سالهای قبل سپاه و رژیم جمهوری اسلامی می‌توانست با سیاه‌نمایی و استفاده از انحصار رسانه‌ای مطالب مورد نظر خود را به خلق القا کند، اما در عصر کنونی حتی اعضای سپاه و جمهوری اسلامی نیز می‌دانند که ملت کورد در هر چهار بخش کوردستان، در راستای تامین حقوق انسانی و سیاسی-اجتماعی خود به مبارزه دست زده و در روژهلات کوردستان نیز این مبارزه نزدیک به یک قرن است که ادامه دارد. از سوی دیگر  مواضع مسئولین پژاک در خصوص مخالفت با هرگونه مداخله نیروهای خارجی کذب بودن ادعاهای سپاه اشغالگر کوردستان را نشان می‌دهد. اتفاقا اکنون مدارک و اسنادی در دست است که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی ایران در طول سالهای گذشته، برای ادامه جنگ، هم با اسرائیل و هم آمریکا در ارتباط بوده و برای تامین سلاح و وسائل سرکوب ملت‌های ایران همواره با کشورهایی در ارتباط بوده است که خلق را به سر دادن شعار علیه آنها فرا می‌خوانده است. نشانه‌های آن را می‌توان از رئیس جمهور امنیتی ایران و دیدار هفته قبل وزیر خارجه ایران پرسید.

کشتار فرودگاه سنه، روستای قارنا و قلاتان، ترور شهیدان قاسملو و شرفکندی، اعضای حزب دمکرات کوردستان ایران و کومله در باشور کوردستان، اعدام فرزادها و شیرین‌های کوردستان از حافظه تاریخی خلقمان در روژهلات هنوز پاک نشده است که فرمانده وقیح سپاه، با وقاحت هر چه تمام از تامین امنیت در روژهلات سخن می‌گوید. این سیستم ناکارآمد و فاقد مشروعیت به چنان ورطه‌ای از رذالت و دروغگویی در غلتیده است که هنوز خون شهدای بیگناه نیزارهای ماهشهر خشک نشده است. هنوز هیچ انسان آزادیخواهی رویداد باورنکردنی زدن موشک به هواپیمای مسافربری را از یاد نبرده است.

ملت کورد در روژهلات کوردستان و ایران در حال مبارزه‌ای است که هم می‌تواند با مبارزات سراسری در ایران واجد اشتراکاتی بوده و در عین حال تمایزاتی را با آن داشته باشد. کوردها با مبارزاتشان در طول یک سده اخیر منادی دمکراسی و آزادی برای همه ایران بوده و در عین حال خواهان برخورداری از حقوق انسانی و طبیعی-سیاسی برای خود می‌باشند. کوردها در عین آنکه هیچگاه مداخله خارجی را راهی برای دستیابی به خواسته‌هایشان ندانسته‌اند، با تمرکز بر سازماندهی و قدرت خود، روح آزادیخواهانه جنبش خود را تا سده ۲۱ تداوم بخشیده‌اند و این مسئله علیرغم اختلافاتی چند میان احزاب کورد، بزرگترین نقطه اشتراک آنان است. در برهه کنونی، بعد از قریب یک قرن مبارزه، اکنون خلق کورد و احزاب آن نیز بر این نکته واقف هستند که روح ملی، تکیه بر اتحاد تمامی احزاب و گروههای کوردی ضامن بقای هویت سیاسی کوردهاست.⬜️