عبدالله اوجالان رهبر خلق کُرد سه سال پیش از خطرهای موجود بر عفرین هشدار داده و گفته بود:" در عوض ایجاد کارگاههای نساجی کارگاه تولید اسلحه و مهمات اولویت دارد. روز تأسیس کارگاههای اسلحه و مهمات‌سازی است، در شرایط [حیاتی] بومی کردن جنگ کمونیستی در میان آحاد جامعه قرار داریم."."

 

دولت ترکیه برای اشغال عفرین در حال رفت‌وآمد میان ایالات متحده و روسهاست. عبدالله اوجالان رهبر خلق كُرد تلاشهای رژیم ترکیه را برای هدف قرار دادن عفرین پس از پیروزی حماسه کوبانی دیده و به فرمانده‌ها و مسئولین نیروهای خوددفاعی عفرین هشدار داده بود :" در عوض ایجاد کارگاههای نساجی کارگاه تولید اسلحه و مهمات اولویت دارد. در شرایط [حیاتی] بومی کردن جنگ کمونیستی در میان آحاد جامعه قرار داریم."

 

پیش‌بینی کرد و هشدار داد

طیب اردوغان رییس جمهوری ترکیه در هفتم اکتبر ٢٠١۴ اسرار داشت که "کوبانی در شُرُف سقوط است" اما حماسه کوبانی در مقابل همپیمانان داعشی اردوغان در ٢٧ ژانویه ٢٠١۵ به پیروزی رسید. پیروزی حزب دمکراتیک خلق‌ها در انتخابات ٧ ژوئن ٢٠١۵ شکست تاریخی بر ذهنیت انکارگرا و اقتدارطلب رژیم ترکیه و حزب حاکم بود. روز ١۵ آگوست ٢٠١۵ هم مبارزان ی.پ.گ/ی.پ.ژ با نیروهای خشم فرات که هسته نیروهای سوریه دمکراتیک را تشکیل می‌دانند شهر گرسپی را آزاد کردند. پس از این تحولات رژیم ترکیه میز مذاکره در امرالی با اوجالان را ترک کرد و پا به همه چیز زد.

 

هشدارهای اوجالان

روژاوای کردستان در نشست‌های امرالی [برای اوجالان] خط قرمز بودند. اوجالان وضعیت روژاوا را تحت نظر قرار داده و نسبت به رویدادهای آینده هشدار داده بود. اوجالان خطرهایی متوجه کانتون عفرین را در پیامی از امرالی برای زندانیان پ.ک.ک ارسال کرده بود و سپس این پیام به بیرون از زندان رسید.

 

چتین آرکاش و نصرالله کوران دو زندانی سیاسی حزب کارگران کردستان- پ.ک.ک پس از توقف گفت‌وگوی مابین دولت ترکیه و عبدالله اوجالان در جزیره امرالی در اوایل سال ٢٠١۶ به زندان سلیوری تبعید شدند. این دو زندانی در گفت‌وگو با خبرنگاری به نام مکاییل باروت که در همین زندان بسر برده بود از خطرهایی که عفرین و تمام روژاوا را تهدید می‌کند خبر داده‌اند. متن گفته‌های این دو زندانی سیاسی پ.ک.ک در روزنامه اوزگور گوندم منتشر شد و یک روز پس از این انتشار این مطلب روزنامه مذکور توقیف شد.

 

حقیقت خلقی که "مبارز" است

در این گفت‌وگو که ١۵ آگوست در روزنامه اوزگور گوندم چاپ شده بود هر دو زندانی به خطرهای محتمل بر عفرین و شمال سوریه که اوجالان نسبت به آن هشدار داده بود اشاره کرده‌اند. آرکاش در دیدار با میکاییل باروت اینچنین هشدارهای اوجالان را یادآوری کرده است:"برای مثال نزدیکان ما راحت‌طلبی می‌کنند و اکنون به فکر بازسازی کوبانی هستند. اگر تمام نیروی خود را صرف ساختمان‌سازی کنید و تداوم وضعیت جنگی را مد نظر قرار ندهید سالهای متمادی متحمل ضربه خواهی شد. شما در وضعیت جنگی بسر می‌برید. در حین جنگ [در صورت لزوم] زنان و مردانی که ازدواج کرده‌اند باید بگویند "پنج سال همدیگر را نبینیم، ما اینگونه زندگی خود را سازماندهی خواهیم کرد."

 

لازم بود جرابلس و اعزاز آزاد می‌گردید

ارکاش در ادامه از سخنان اوجالان نقل قول کرده و افزوده است:"در واقع امر لازم بود مرحله [آزادسازی] جرابلس –اعزاز پیش از این انجام می‌شد." ارکاش به نقل از اوجالان گفته است:"قابل درک است که برخی ملاحظات در رابطه با توازن قوا وجود دارد، اما اگر تلاشهای انقلابی که به نیروی ذاتی خود متکی باشند بموقع انجام گیرند در چنین حالتی کنترل امور در دست گرفته می‌شود."

 

"کردها قربانی دم تیغ نیستند"

ارکاش در بخش دیگری از گفت‌وگو با باروت به ذکر گفته‌های اوجالان در رابطه با سوریه پرداخته است. وی می‌گوید:"ایشان سیاست‌های دولت ترکیه در رابطه با سوریه را از آغاز غلط نامید و گفت: ای کاش ترکیه از کُردفوبیا و توهم‌ گسترش اقتدار در خاورمیانه دست برمی‌داشت و دستی که ما بسویش دراز کرده‌ایم را می‌گرفت. اما شما شاهد بودید من در مقابل چشمان میلیونها نفر گفتم که [با توسل به روح اشمه(روستایی در نزدیکی حلب که مزار سلیمان شاه به آن منتقل شد)] خواهان آشتی هستیم. اما آنان این امر را "سرکشی تروریست‌ها"عنوان کردند. هم و غمشان این است که چگونه در مقابل کریدور کُردی ایجاد مانع کنند" در چنین وضعیتی کردها [شاهد چنین وضعیتی بوده و] قربانی دم تیغ نخواهند بود."

 

تأسیس ارتش کنفدراسیون

طرح "نیروهای حفاظت از مرزها" که در روزهای اخیر به موضوع گرم رسان‌ها مبدل شده طبق گفته‌های ارکاش آشکار می‌شود که دیدگاههای اوجالان ملاک قرار داده شده‌اند:"تاریخ فرصتی اینچنین را فراهم نموده تا خلق‌ها با دستورالعمل ملت دمکراتیک شرایطی را مهیا کنند که نسیم آزادی در تمام خاورمیانه وزیدن گیرد، مرحله انقلابیگری در روژاوا در سطحی مشابه با انقلاب فرانسه و انقلاب اکتبر (شوروی) تأثیرگذار خواهد بود، ایجاد سازماندهی نظامی و سیاسی که آحاد جامعه کُرد هزاران نفر از عرب‌ها، ترکمن‌ها، فارس‌ها، سریانی‌ها، ارمنی‌ها و گروههای تحت ستم و باورداشت‌ها در آن مشارکتی فعال داشته باشند. چنین اقدامی هم میسر و هم باعث هیجان وصف‌ناشدنی است. اگر با روحیه انقلابی‌گری عمل شود در مهلت شش ماهه ارتش کنفدراسیون می‌تواند شکل گیرد. در مقابل با چنین نیروی قدرتمندی، کدام مرکز ارتجاعی و محافظه‌کاری به خود نمی‌لرزد؟