اهالی و کوچ‌نشینان عشیره‌ی برادوست که در اطراف کوهستان شکیف و رودخانه‌ی لولان بسر می‌برند اعلام کردند، دام‌هایشان را برای چرا به این منطقه آورده‌اند اما خطری جدی آن‌ها را تهدید می‌کند.

  " تنها دلیل: دشمنی با کردهاست"

  از روز آغاز این عملیات اشغالگرانه در منطقه‌ی برادوست واقع در مناطق حفاظتی مدیا بسر می‌بریم. در برادوست سخن کوچ‌نشینان این عشیره را شنیدیم.

  مام عیسی رشید درویش که از کوچ‌نشینان اطراف رودخانه‌ی لولان است اعلام کرد، " اینجا میهن ماست، دولت ترکیه خواهان اشغال خاک ماست. زندگی خانواده و فرزندانمان در خطر است. هواپیماهای جنگنده سرزمینمان را بمباران کرده و دام‌هایمان تلف می‌شوند. تنها دلیل این عملیات دشمنی با کردهاست. هر کجا کردی وجود داشته باشد، دولت ترکیه به آنجا حمله خواهد کرد. کردستان از آن ماست، برادوست از آن ماست و میهن ما کردها است. هیچگاه اشغالگری را قبول نخواهیم کرد. باید دولت ترکیه به اشغالگری خویش پایان داده و از میهنمان خارج شود."

  "قدرت‌های جنوب کردستان مسئولند"

  زنی به نام رژین عیسی که در دامنه‌ی کوهستان شکیف از راه پرورش دام امرار معاش می‌کند گفت، " هر روزه‌ هواپیماهای جنگنده‌ی دولت ترکیه مراتع را بمباران می‌کنند. بسیاری از دام‌هایمان تلف شدند. محل زندگیمان اشغال می‌شود. اگر کردها متحد می‌شدند دولت ترکیه قادر نبود به اینجا حمله کند. نیروهایی که در جنوب کردستان سکوت کرده‌اند مسئول این اشغالگری هستند. خواهان اتحاد خلق کرد هستیم. در هر صورت دست از موطن خویش برنمی‌داریم. "

  "در جنگ قادر به نابودی پ.ک.ک نخواهید بود"

  رسانه و مطبوعات وابسته به پ.د.ک ادعا کرده‌اند که مناطق برادوست و خاکورک خالی از سکنه‌اند اما در خنیره، گلیه شیخ زاده، لولان، سنین، کوماسور، کلاشین و خاکورک اهالی به کوهستان آمده و در اینجا بسیاری از چادر کوچ نشینان را دیدیم. روستاییان اعلام کردند، میهن آن‌ها اشغال شده و به همکاری‌های حکومت اقلیم اشاره کردند.

  ویسی خدر رشو از عشیره‌ی برادوست گفت، " امسال خطری بزرگ ما را تهدید می‌کند. دولت ترکیه خاک و کوهستان‌هایمان را اشغال می‌کند. با هواپیماهای جنگنده خاکمان را بمباران می‌کنند. باید نیروهای ترکیه از خاکمان خارج شوند. از حکومت عراق و اقلیم کردستان درخواست می‌کنم، باید به همکاری‌های خود در این اشغالگری پایان دهید. می‌گویند که علیه پ.ک.ک می‌جنگند، اما پ.ک.ک در هرجایی هست. نمی‌توانید در جنگ پ.ک.ک را شکست دهید. با مبنایی دمکراتیک می‌توانید با پ.ک.ک مذاکره کنید، چون پ.ک.ک از حقوق خلق کرد دفاع می‌کند. سال ۲۰۰۰ هواپیماهای ترکیه ۴۲ تن را در کندکولا قتل‌عام کردند. سال ۱۹۹۴ خانه‌ام را بمباران کردند. با وجود این‌ها از میهنمان دست نکشیدیم. سال ۲۰۱۱ بار دیگر حمله کردند، پسر عمویم به نام جلال کشته شد. زندگیمان در خطر است. به همین دلیل باید نیروهای اشغالگر از چهار بخش کردستان خارج شوند. "

  آن‌هایی که سکوت می‌کنند همکار اشغالگرانند

  روستاییانی که با آن‌ها صحبت کردیم اعلام کردند که سال‌هاست حملات علیه آن‌ها ادامه دارند. روستاییان منطقه اعلام کردند، دولت ترکیه بارها سعی در اشغال کردن منطقه داشته است اما موفق نشده است و این بار هم موفق نخواهد شد.

  حاجی خدر رشو که در گلیه لولان با وی صحبت کردیم گفت، ۱۳۰ راس از دام‌های وی در نتیجه‌ی حمله‌ی دولت ترکیه در سال ۲۰۰۴ تلف شده‌‌اند و افزود، " هر ساله این حملات ادامه دارند. دولت ترکیه خاکمان را بمباران می‌کند. جوانانمان کشته می‌شوند. باید تمامی کردها بپاخیزند. خاکمان را اشغال می‌کنند، از قدرت‌های بین‌المللی درخواست می‌کنم دربرابر این حملات سکوت نکنند. کسانیکه سکوت می‌کنند در اشغالگری همکاری می‌کنند. از خاکمان دست نخواهیم کشید."