جمیل باییک: آمریکا از قتل‌عام کردها توسط ترکیه حمایت ‌می‌کند

​​​​​​​جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک: در جنگ علیه تبهکاران داعش کردها سنگین‌ترین بار را بر دوش کشیدند، از همین رو تصمیم خروج نیروهای آمریکایی کمک به کشتار کردها از سوی ترکیه قلمداد می‌شود

جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک طی گفت‌وگویی با مجله‌ی آلمانی زبان Lower Class در ارتباط با خروج نیروهای امریکایی از روژآوا سخن گفت، بخش نخست این گفت‌وگو دربردارنده‌ی تحلیل باییک از تصمیم آمریکا در ارتباط با پیشاهنگان جنبش آزادیخواهی کردستان و حملات ترکیه علیه روژآوا می‌باشد.

 

ما ائتلاف گسترده‌ی علیه داعش را به عنوان موضع مشترک علیه فاشیسم پنداشتیم

جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک در این گفت‌وگو با توجه به ائتلافی که در مقاومت کوبانی علیه داعش شکل گرفت گفت: به عنوان نماینده‌ی جنبش [آزادیخواهی کردستان] ما این ائتلاف را بسیار معنادار و گرانقدر ارزیابی نمودیم. ائتلافی گسترده‌ای که در این چارچوب تشکیل شد، همانند موضعی مشترک علیه فاشیسم ارزیابی شد. نیروهای آزادیخواه روژآوا نیز با اتخاذ سیاستی قابل توجه این ائتلاف را به اتحاد بدل کردند. بدین گونه، ائتلافی علیه داعش ایجاد شد که می‌توان آن را به عنوان گسترده‌ترین ائتلاف ضد فاشیستی در طول تاریخ عنوان کرد.

 

باییک با یادآوری اتحاد ژانویه ٢٠١۵ که در جریان آن مرکز کوبانی آزاد گردید اظهار داشت: در جریان مه ٢٠١۵ منطقه کوبانی از لوث داعش آزاد گردید، فاشیسم داعش که به بلای بشریت تبدیل شده بود، نخستین ضربه‌ی خود را از این نقطه دریافت کرد. ائتلاف، مبارزه‌ی خود را به کوبانی محدود نکرده و به منظور درهم شکستن کامل داعش در روژآوای کردستان و شرق سوریه به اقداماتی دست زد. در هجدهم اکتبر سال ٢٠١٧ رقا به عنوان پایتخت داعش آزاد و داعش در بعد سیاسی و نظامی از پا در آمد. چنین پیروزی تاریخی‌ای، نتیجه‌ی اقدامات ائتلاف بود. کردها این ائتلاف را مهم و گرانقدر ارزیابی می‌کنند. در واقع با اهمیت و مسئولیت نیز با آن تعامل کردند.

 

شرکت دادن ترکیه در این ائتلاف به منظور حمله به حزب کارگران کردستان بود

جمیل باییک در ادامه گفت: کردها سنگین‌ترین بار این ائتلاف را بر دوش کشیده و در خارج از کردستان نیز به منظور آزادی  بخش‌های عرب نشین از فاشیسم داعش، فرزندان خود را بسیج کردند. باییک خاطرنشان ساخت: کردها در این مبارزه هزاران دختر و پسر خود را از دست دادند. در این فرایند، در انتهای سال ٢٠١۴ آمریکا وارد این ائتلاف شد. اما آمریکا همچنان خط مشی خود را ادامه داد. در ٢٢ ژوئیه ٢٠١۵، امریکا با جمهوری ترکیه به توافق دست زده و ترکیه را وارد این ائتلاف نمود. اما دولت جمهوری ترکیه در روژآوای کردستان و سوریه هیچگاه در اقدامات ائتلاف علیه داعش مشارکت ننمود. با آمریکا پیمان دو جانبه‌ای را منعقد نمود؛ که علیه داعش ائتلاف دومی را ایجاد نمایند. در حقیقت ایالات متحده‌ی آمریکا نیز از همان هنگام به یک بازی دو جانبه دست زد. توافق این دو نه ایجاد ائتلافی علیه داعش بود، بلکه راه را برای حمله ترکیه به نیروهای حزب کارگران کردستان گشود. هواپیماهای جنگی ترکیه در ٢۴ ژوئیه ٢٠١۵ به پرواز درآمدند و حکومت ترکیه به جهان اعلام نمود که به نیروهای داعش حمله می‌نماید، اما تمامی این هواپیماها بمب‌های خود را بر سنگرهای حزب کارگران کردستان فرود آوردند. کردستان را بمباران کردند، نیروهایی را که به نبرد علیه داعش مشغول بودند مورد هدف قرار دادند. با این نحوه‌ی تعامل دوجانبه از همان هنگام به بعد وضعیت دشواری ایجاد شد.

 

تصمیم خروج آمریکا از سوریه، وضعیتی همانند سال ٢٠١۵ را به دنبال خواهد داشت

باییک در ادامه گفت: بدینگونه ائتلافی دروغین علیه داعش را ایجاد کردند. اما هیچ نیرویی به این ائتلاف اطمینان نیافت. این امر مانند اتحاد امریکا و دولت جمهوری ترکیه نمایانگر شد. بعد از آزادی رقا در اکتبر سال ٢٠١٧ و تضعیف شدید داعش، ائتلافی که برای نبرد علیه داعش ایجاد شده بود نیز ضعیف شد. آمریکا به جای توجه به ائتلاف ضد-داعش و تقویت آن، ائتلافی ظاهری را علیه داعش پذیرفت که در واقع ضد حزب کارگران کردستان ایجاد شده بود. کشتارهایی را که دولت جمهوری ترکیه در کردستان به آن دست زد، حملات این کشور علیه ترکیه حزب کارگران کردستان به حمایت ایالات متحده‌ی آمریکا انجام شد. از همان زمان برای اخذ حمایت‌های بیشتر از امریکا، ترکیه امتیازاتی را به امریکا داده است. از ارتباطات خود با ایران و روسیه به عنوان شانتاژ بهره گرفته است. تصمیم آمریکا مبنی بر خروج نیروهای این کشور به این علت است. در واقع، فرایندی است که از سال ٢٠١۵ آغاز شده است.

 

آمریکا در سوریه نیروی مهمی ندارد، با حملات شدید هوایی در عملیات سوریه مشارکت نمود

جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک در ادامه اظهار داشت: آمریکا هیچگاه یک جانبه عمل نکرده و همواره در دستور کار خود بدیلی را حفظ کرده است. اکنون نیز این امر در تصمیم این کشور برای خروج از سوریه آشکار است. چنین امری مهم نیست؛ در واقع، آمریکا به دلیل مقاومتی که در مقابل داعش ایجاد شده بود وارد سوریه شد و گرنه در سوریه از تاثیرگذاری چندانی برخوردار نبود. مقاومت کردها باعث شد که امریکا در سوریه از تاثیرگذاری برخوردار شود. از بعد حقوقی حضور امریکا در سوریه تاثیری نداشته و در سوریه نیروی مهمی ندارد. آمریکا نمی‌تواند مدعی شرکت در عملیات زمینی شود. با نیروی هوایی خود در جنگ مشارکت نمود. کسانی که در نبرد زمینی مشارکت داشتند و به حفاظت پرداختند، نیروهای سوریه‌ی دمکراتیک بودند. خصوصا واحدهای مدافع خلق و واحدهای مدافع زنان بودند. نیروهایی که در منطقه از تفوق برخوردارند، نیروهای مقاومت کردها هستند.

 

مساله، بقا و مرگ خود ائتلاف است

باییک در ادامه‌ی این سخنان خود اظهار داشت: وضعیت به گونه‌ای نیست که آمریکا منطقه‌ای را در کنترل داشته و با خروج خود از ان، خلایی را ایجاد نماید. ترکیه، حکومت آ.ک.پ/م.ه.پ اظهار می‌دارد که با خروج امریکا از منطقه، من جای نیروهای امریکایی‌ را پر خواهم کرد، چنین وضعیتی در روژآوا و سوریه وجود ندارد. وضعیت بدینگونه است که: امریکا با پشتیباتی نیروی هوایی به این ائتلاف پیوست. مساله اکنون حضور یا خروج ائتلاف است. امریکا دو ائتلاف را ایجاد کرده است. امریکا با کدام ائتلاف ادامه خواهد داد؟ تصمیم خروج نیروها بدین معناست که ارتباط خود را با ائتلاف نیروهای کرد و اروپایی علیه داعش تضعیف نموده و ارتباط خود را با ترکیه تقویت نماید که یک ائتلاف جعلی ضد داعش به شمار می‌رود.

 

امریکا در خاورمیانه یک نیروی مهم بوده و عقب نشینی نخواهد کرد

باییک در ادامه افزود: امریکا در خاورمیانه یک نیروی مهم به شمار رفته و به آسانی عقب نشینی نخواهد کرد. اختلافات داخلی خصوصا با بخش نظامی عیان شد. آن‌ها نیز این خروج را خطرناک ارزیابی کردند؛''در چنین وضعیتی از تاثیری بر شرق فرات برخوردار نخواهیم بود و نمی‌توانیم شرق فرات را حفظ کنیم. زیرا واکنش نظامی دولت ترک را به خوبی درک می‌کنیم.'' اگر چنین مساله‌ای رخ دهد تاثیر نظامی خود را در شرق فرات از دست خواهد داد. پنتاگون از این امر نگران است. ریاست جمهوری امریکا  شدیداد از چنین سیاستی نگران است. اقدامی را که برای خود مهم ارزیابی می‌کند، متمایز است، مسائل داخلی برای آمریکا در اولویت قرار دارد. جمهوری‌خواهان در انتخابات میان‌دوره‌‌ای نوامبر ٢٠١٨ شکست خوردند. دوسال آینده انتخابات دیگری برگزار خواهد شد. اگر چنین وضعیتی ادامه داشته باشد. اگر وضعیت به همین منوال باشد در انتخابات ریاست جمهوری شکست خواهند خورد. از این رو سیاست‌ورزی می‌كنند. چنین امری واکنش داخلی به شمار می‌رود. با این گفته که نیروها را خارج می‌کنم، تلاش می‌نماید تا تاثیر بزرگی را بر جامعه‌ی امریکا از خود بر جای بگذارد. این امر ارتباط نزدیکی با هدف پیروزی در انتخابات بعدی دارد. دومین نکته: ائتلاف با ترکیه را در صف مقدم قرار داده و ارتباط با جمهوری ترکیه را تقویت نماید. روسیه در میان‌ی امریکا و ترکیه راه را بر اختلافات هموار نموده است. این امر تا اندازه‌ای امریکا را به چالش کشید. امریکا نیز درصدد است سیاست روسیه را شکست داده و ارتابط خود را با ترکیه تقویت نماید. به همین دلیل، همانند ٢٢ ژوئیه ٢٠١۵؛ در ۴ و ۵ نوامبر ٢٠١٨  ائتلاف امریکا و ترکیه روزآمد شد. وزیر امور خارجه‌ی آمریکا به دیدار از ترکیه دست زد. بر این مبنا تصمیم گرفته شد که تحریم‌های ضد ایران شدت یابند. دستور دستگیری رهبران حزب کارگران کردستان صادر شد. این امر اشاره‌ای به ائتلاف با ترکیه می‌باشد. آمریکا بدین شیوه، درصدد است پیوندهای خود را با ترکیه تقویت نماید، ترکیه و عراق را در صف خود قرار داده و کردها را نیز مشارکت دهد، به این شیوه سیاست فشار علیه ایران را بیشتر کند. از همین رو به حمایت از سیاست‌های فاشیستی آ.ک.پ/م.ه.پ دست زده و امتیازاتی را به این حکومت می‌دهد. تلاش می‌نماید تا با ان به توافقی دست بزند. دولت جمهوری ترکیه، خصوصا مدیریت رجب طیب اردوغان و باخچلی، از این وهله به عنوان فرصتی برای خود استفاده کرده و دشمنی خود را با کردها، از طریق سیاست کشتار علیه کردها ادامه داده و از این طریق سعی دارند تاثیر گذاری خود را تداوم بخشند.

 

دولت‌های اروپایی مانع از عقب‌نشینی امریکا از ائتلاف شدند

باییک همچنین افزود: اما نمی‌توان گفت که آمریکا در سوریه، در خاورمیانه عقب‌نشینی خواهد کرد. اما سیاست امریکا دچار تغییر خواهد شد. اما از این مناطق عقب نشینی نخواهد کرد. از ائتلاف علیه داعش خارج خواهد شد. ارتباط خود را با داعش تضعیف خواهد کرد، با حکومت آ.ک.پ/م.ه.پ به اتخاد دست می‌زند که در نهایت به کردهایی که علیه داعش در نبردند، حمله نماید.  آمریکا همکاری تنگاتنکی را با این ائتلاف هدف اصلی خود قرار خواهد داد. سیاست خود را اینگونه تغییر خواهد داد. در گذشته، در مقابل چنین رویکردی مورد انتقاد قرار گرفت. دولت‌های اروپایی عدم توافق خود را در این رابطه نشان دادند. آلمان، فرانسه، انگلستان اعلام نمودند که همکاری با ائتلاف اینگونه امکان پذیر نیست.

 

آمریکا با اتخاذ چنین سیاست‌هایی، اعتماد خود را در میان گروه‌های دیگر از دست داده است

جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک با خاطرنشان ساختن اعتراضاتی در درون امریکا گفت: پنتاگون و وزارت امور خارجه‌ی آمریکا نسبت به این تصمیم اعتراض کردند، برخی از مقامات به استعفا دست زدند. مجلس سنا اعتراض خود را نسبت به این تصمیم نشان داد. ائتلاف ضد داعش با انتشار بیانیه‌ای به تقدیر مبارزه‌ی کردها علیه داعش دست زد که ده‌ها هزار نفر شهید را در مواجهه با داعش تقدیم کرده‌اند. این امر راه را بر فشاری هموار نمود که بیانیه‌هایی در این رابطه صادر شوند. گفتند که ما حفاظت می‌کنیم، ما تدریجا خارج می‌شویم. از این سری موضع‌های فریبکارانه‌ای را نشان دادند. این امر هنوز تثبیت نشده است. هر روز موضع متمایزی اتخاذ می‌شود که با موضع روز پیش متفاوت است. امریکا با چنین سیاست‌هایی، اعتماد را در میان نیروهای نزدیک به خود  ائتلاف از دست داده است. براستی امریکا با مشارکت در ائتلاف ضد داعش، طی ائتلاف با مقاومت کردها، با مبارزه‌ی سه ساله‌ی خود از جایگاهی گرانقدر برخوردار شده بود، هم از منظر کردها و هم در خاورمیانه، هم در نزد افکار عمومی بین المللی. با اتخاذ رویه‌ی اخیر این اعتماد را از دست داد.

 

دخالت امریکا در ایران شبیه مصر، سوریه و دیگر کشورها نخواهد بود

جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک در ارتباط با دخالت فوری آمریکا در ایران گفت: امریکا پیش از این سوریه و ایران را به عنوان محور شرارت نام برده است. امری است که همه از ان اطلاع دارند. امریکا به منظور مبارزه علیه محور شرارت درصدد برآمد ترکیه و عراق را به متحدان خود تبدیل نماید، کردها را نیز وارد این ائتلاف نماید.

 

تحریم‌های ۵ نوامبر ٢٠١٨ اعلام شدند، این تحریم‌ها به معنای ازدیاد فشار علیه ایران است. آمریکا فشارهایش را علیه ایران افزایش خواهد داد. اما نوع برخورد با ایران، همانند مصر و سوریه و دیگر کشورها نخواهد بود. دخالت آمریکا در ایران به شیوه‌ی جدیدی خواهد بود، تحریم‌های جدیدی علیه ایران اعلام خواهند شد. بدیهی است که اقدامات جاسوسی گسترش خواهند یافت. احتمال دارد که برخوردهایی از نوع کودتا در دستور کار قرار گیرند. ما اطلاعی نداریم که چه شیوه ‌هایی را به کار خواهند بست. اما امریکا می‌خواهد مبارزه علیه ایران را پیش ببرد؛ در صدد است تمامی طرفین را در این موضع ضد ایرانی مشارکت دهد. چنین امری در راستای منافع کردها قرار ندارد. در چنین وضعیتی امریکا می‌خواهد جمهوری ترکیه را مورد استفاده قرار دهد. درصدد است کارها را به ترکیه محول و در مقابل امتیازهایی را به ترکیه بدهد. حکومت آ.ک.پ/م.ه.پ نیز با چنین موضعی  تقویت شده و کشتار و قتل‌عام کردها را وسعت خواهد داد. چنین سیاستی به کردها آسیب خواهد زد. اما وظیفه‌ی نخستین کردها در هم شکستن دیکتاتوری آ.ک.پ/م.ه.پ است.

 

بزرگترین تهدید کنونی علیه کردها دولت ترک است

باییک با توجه به وضعیت کنونی ایران گفت: ما می‌دانیم ایران از لحاظ ذهنی و سیاسی علیه سیاست کردها و ضد کردهاست. این ضدیت را در بعد تاریخی نیز درک می‌کنیم. در سطح وضعیت روزانه نیز از چنین امری اطلاع داریم. چنین سیاستی بر کردها اعمال شده است. اکنون نیز همان سیاست بر کردها اعمال می‌شود. همانگونه که مقاومت کردها در دوران‌های تاریخی گذشته با اتحاد عثمانی‌ها-ایرانی‌ها سرکوب گردید، همانگونه که مقاومت‌های قرن بیستم با اتحاد و همکاری ترکیه-ایران درهم شکسته شد، رهبران کنونی ایران و ترکیه به رغم عدم توافق حول بسیاری از موضوعات، اکنون نیز در سیاست‌های ضد کردی خود به اتحاد دست می‌زنند. ایران برای خاورمیانه، برای کردها تهدید است، اما در برهه‌ی کنونی تهدید اصلی به شمار نمی‌رود بلکه تهدید اصلی و تجاوزگر حکومت فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ است که تبهکاران خونخواری را مانند داعش و القاعده حمایت می‌نماید. از همین‌رو هدف اصلی در برهه‌ی کنونی باید حکومت فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ باشد. در این ارتباط که علیه ایران موضعی اتخاذ شود یا نه، چیزی نمی‌گوییم. علیه ایران مبارزه‌ای انجام شود یا نه، چیزی نمی‌گوییم. اما از نظر من صحیح نیست که بر ایران متمرکز شویم؛ در چنین صورتی حکومت فاشیستی آ.ک.پ/م.ه.پ تقویت شده و راه بر کشتار کردها هموار می‌شود. نیرویی که اینکار را انجام دهد، سیاست و ذهنیت ارتجاعی نه می‌تواند ایران را از میان بردارد و نه در مناطق دیگر خاورمیانه. برعکس به ارتجاع یاری می‌رساند. از همین رو باید مبارزه‌ی اصلی علیه فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ صورت پذیرد. ما این مبارزه را به عنوان وظیفه‌ی اصلی خود می‌نگریم.

 

در چنین وضعیتی کردها نمی‌توانند با ترکیه علیه ایران به اتحاد دست زنند

جمیل باییک ریاست مشترک ک.ج.ک در ادامه اظهار داشت: حزب کارگران کردستان به منظور حفظ موجودیت و آزادی کردها از موضعی ایدئولوژیک و استراتژیک برخوردار است. این حزب از تئوری و استراتژی بسیار قدرتمندی برخوردار است که نشان می‌دهد این دو از طریق ایجاد یک خاورمیانه‌ی دمکراتیک می‌تواند تحقق یابد. از همین‌رو ما بر مبنای این موضع استراتژیک عمل می‌نماییم. بر مبنای این نگرش استراتژیک، تهدید اصلی دیکتاتوری فاشیسم آ.ک.پ و م.ه.پ است؛ حملات کشنده‌ی استعمارگری این دیکتاتوری هستند. حملات نابودکننده‌ از سوی فاشیست‌ها انجام می‌شوند؛ جامعه‌ی شمال کردستان را قتل عام نمود. مبانی حقوقی را مد نظر قرار نداد. نمایندگان، شهرداران را به زندان افکند. رهبران انتخابی کردها را از صحنه‌ی سیاست حذف کرد. ده‌ها هزار سیستمدار کرد را دستگیر کرد. هر روز به قتل‌ دست می‌زند. در مقابله با چنین سیاست‌هایی به اعتصاب غذا دست زده می‌شود. با هواپیماهای جنگی، با سلاح‌های ناتو هر روز جنوب کردستان بمباران می‌شود. با حمله‌ی اشغالگرانه‌ی ٢٠ ژانویه ٢٠١٨ عفرین را اشغال کرد، در عفرینی که ساکنان ان تماما کرد هستند، اکنون خالی از کرد شده است. در مقابل دیدگان جهانیان به کشتار دست زد، در عفرین بنیاد کردیت را از ریشه برکنده و درصدد است چنین اقدامی را در دیگر مناطق کردستان نیز انجام دهد. ارتش خود را در تمامی نواحی مرزی مستقر و هر روز تهدید می‌نماید. به بمباران دست می‌زند، با تانک‌ مناطق را مورد حمله قرار می‌دهد و علنا می‌گوید کردستان را اشغال خواهم کرد. باید این واقعیت را دید. در چنین وضعیتی خلق کرد می‌تواند با جمهوری ترکیه به اتحاد دست زده و مبارزه بر ضد ایران را به هدف اصلی خود بدل نماید؟

 

از طرف دیگر؛ در چند برهه آتش‌بس اعلام گشت و تلاش شد که با ترکیه به راه‌حلی دمکراتیک دست یافت. رهبری آ.ک.پ و م.ه.پ از پذیرش این راه‌حل دمکراتیک سر باز زد. رهبری این حکومت نابودی کردها را به عنوان ظیفه‌ی اصلی خود تعیین کرده است. در چنین وضعیتی اگر آمریکا با این رهبری به اتحاد دست زند، در مسیر ضدیت و دشمنی با کردها قرار می‌گیرد. بدون شک کردها از چنین طرح استراتژیکی حمایت نخواهند کرد و به ان نخواهند پیوست.

 

بخش دوم این گفت‌وگو در اواخر هفته منتشر خواهد شد.