اعتصاب غذای لیلا گووَن رییس مشترک کنگره جوامع دمکراتیک ک.ج.د و پارلمانتار ه.د.پ جولمرگ لیلا گوون که از روز ۸ نوامبر ۲۰۱۸ در اعتصاب غذا علیه حصر اوجالان بسر میبرد، در ۱۷١مین روز خود ادامه دارد. اعتصاب غذای عضو ه.د.پ ناصر یاغز در هولیر در ۱۵٨مین روز خود ادامه دارد. همچنین اعتصاب غذای ۱۴ تن از فعالان سیاسی در ستراسبورگ و ایمام شیش در ۱۳٢مین روز خود ادامه دارد. اعتصاب غذای گروه اول زندانیان ترکیه ۱۳٣ روز و گروه دوم در ۵٨ مین روز خود ادامه دارد.
همچنین اعتصاب غذای نمایندگان ه.د.پ درسیم داغ که از ۳ مارس و طیب تمل و مراد ساریساچ که از ۸ مارس آغاز شده بود همچنان ادامه دارد. زندانیانی که پس از اعتصاب غذای سرتاسری از زندان آزاد شدند حال در خانهی خویش به اعتصاب غذا ادامه میدهند.
مراد ساریساچ پارلمانتار وان ه.د.پ در مصاحبهای با خبرگزاری فرات دربارهی حصر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان و سکوت در برابر مقاومتهای اعتصاب غذا سخن گفت.
ساریساچ اعلام کرد که حکومت آ.ک.پ سعی دارد با سیاست انزوای اوجالان و کردستیزی حاکمیت خود را ادامه دهد. وی گفت:"با انزوای اوجالان هم خلق کرد و هم نیروهای دمکراتیک در انزوا قرار میگیرند. با حصر امرالی کردها و رهبرشان هدف قرار گرفته و بحران جنگ بیشتر عمیق گشت. سیاست دولت ترکیه در برابر اوجالان و خلق کرد به یک شیوه بوده و با سیستم ویژهای که دولت در امرالی پیاده کرده است، هر زمان که در امرالی انزوا شدت یابد سیاست مقابل کردها هم تغییر مییابد. در زمانی که انزوای رهبری با افزایش فشار روبرو میگردد دستگیری، قتل و کشتارها هم افزایش مییابند. برای پایان یافتن این شرایط بایستی حصر اوجالان پایان یافته و بر این اساس در برابر خلق کرد خودانتقادی نموده و حقوق آنها به رسمیت شناخته شود."
سیپیتی از اساس خود دور گشته است
ساریساچ با اشاره به نقش کمیتهی پیشگیری از شکنجهی اروپا سیپیتی و موضع آن در برابر امرالی اعلام کرد:"حصر امرالی نقض معیارهای بشری حقوق بینالملل و خود قوانین کشور ترکیه است. سیپیتی تاکنون علیه این اقدامات غیر حقوقی عملی نکرده است. کمیتهی پیشگیری از شکنجهی اروپا سیپیتی و دادگاه حقوق بشر اروپا با موضعگیری خویش در برابر امرالی به خلق کرد پشت کردهند. حصر اوجالان تنها بدست ترکیه انجام نمیگیرد بلکه ترکیه نقش زندانبان را داشته و از دستگیری اوجالان تا چگونگی سیستم امرالی تحت کنترل نیروی امپریالیسم جهانی انجام میشود. سیپیتی هم به بخشی از این سیاست مبدل شده است. همچنین جنگ و ستیز علیه خلق کرد و اشغال عفرین هم به این مسئله مربوط است."
"پیروزی از آنِ ماست"
ساریساچ در مورد سکوت حکومت ترکیه دربارهی اعتصاب غذای گسترده گفت؛"حکومت آ.ک.پ در چهارچوب جنگ علیه کردها در برابر اعتصاب غذا سکوت کرده است. اما خلق کرد و خانوادهی زندانیان سیاسی بپا خواسته و در برابر فاشیسم مقاومت مینمایند. خلقهای سرتاسر جهان در برابر شرایط موجود ترکیه ناراضی بوده و علیرغم تشدید ظلم بر مقاومت خویش پافشاری میکنند. اگر چه به شیوهای فراگیر اعتراضی را شاهد نبودهایم اما تمام کردها علیه رژیم ترک ناراضیاند. نارضایتی وجدانی و اخلاقی وجود دارد. ما از دولت میخواهیم که به قوانین خودش عمل کند. دولت مدعی دمکراسی است اما آنچه در عمل شاهد هستیم مغایر با چنین ادعایی است. بیعدالتی و نقض قانون [از سوی خود حکومت] هر روز بیشتر میشود. ما از خلقهای ترکیه میخواهیم که در مقابل ظلم بپا خیزند و آنچه در توان دارند مضایقه نکنند. امروز به کردها ظلم میکنند فردا نوبت به آنها میرسد. از این رو باید در قبال ستم سکوت نکنند."