کمپین اعتصاب غذا در شهر استراسبورگ فرانسه در روز ۲۴ ادامه دارد. اعتصاب کنندگان در ارتباط با ششمین سالگرد کشتار پاریس بیانیه‌ای منتشر کردند. اعتصاب کنندگان اعلام کردند که روز ۱۲ ژانویه به تظاهرات پاریس خواهند پیوست؛ آنها در یک فراخوان از کُردهای مقیم اروپا خواستند که در فعالیت‌های این روز شرکت داشته باشند. دیلک اوجالان به نمایندگی از اعتصاب کنندگان بیانیه را قرائت کرد.

دیلک اوجالان اظهار داشت که از روز اول مشخص بود که دولت ترک و دستگاه اطلاعاتی آن، میت، در پس این کشتار بوده‌اند. وی افزود: "موضع دولت فرانسه که به روشن‌سازی این موضوع کمک نمی‌کند، به معنای همدستی فرانسه با سیاست‌های کشتار دسته‌جمعی دولت ترکیه است. با توسل به قتل فعالین کُرد خواستند ایمان و اراده ما را محک بزنند. خواستند که ما را از عشق ساکینه به مبارزه، از مقاومت روژبین و از امید به آینده‌ی لیلا دور سازند. خواستند که مبارزه آزادیخواهی زنان کُرد بدون هویت باقی بماند.

در متن این بیانیه آمده است: "بر عکس اهدافی که عاملین این کشتار به دنبال آن بودند، مبارزه زنان کُرد در میان زنان جهان شناخته شد. رفقای سارا، روژبین و لیلا مبارزه را بیش از پیش گسترده کردند. دوستان و رهروان راه آنان مرزها را از میان برداشتند. این کشتار به مانند یک بومرنگ به خود عاملین بازگشت."

دیلک اوجالان به ذهنیت قاتل و فاشیست دولت ترکیه اشاره کرد و گفت: "شهرهای‌مان را با خاک یکسان کردند، جوانان ما را زنده زنده در زیر زمین‌ها سوزاندند، بدن مبارزین زن را مثله کردند، گورستان‌ها را تخریب کردند، هزاران تن بمب بر روی گریلاهایمان باراندند، ترکیه را به یک زندان بزرگ رو باز تبدیل کردند و سعی کردند دانه‌های ترس و ترور را در دل مردمانمان بکارند."

اکنون در تلاش‌اند از طریق خشونت و ظلم مطالبات بشری و دمکراتیک مردم را سرکوب کنند. اما موفق نخواهند شد. در اساس و بنیاد این جنبش، زنان آزاده‌ای همچون ساکینه جانسز هستند که به روی جلاد تاریخ تف کردند، خیری دورموش هست که با وجود تحلیل رفتن بدنش در اثر روزه مرگ، می‌گفت: "من مدیون خلق خود هستم،" کمال پیر هست که میگفت: "آنقدر به زندگی عشق می‌ورزیم که حاضریم به خاطرش جان خود را فدا کنیم." رویای ده‌ها هزار گریلای کردستان هست که کوه‌ها را به قلعه مقاومت تبدیل کرده‌اند. نیروی خلق‌مان و راه شهیدان هست.

[دشمنان اذعان دارند] که نخواهند توانست موفق شوند، ده‌ها هزار مبارز و میهن دوست هستند که به رهبر آپو ایمان دارند و فراموش نکرده‌اند که او خلق کرد را از چنگ قتل‌عام نجات داد. خلق عرب، سریانی، آشوری، ارمنی و ترکمن هستند که به خط‌مشی وی باور دارند. مردمان جهان هستند که معتقند تنها او می‌تواند انسان را از مدرنیته کاپیتالیست نجات بدهد. زنان کُرد هستند که هر روز مبارزه رفیق سارا، لیلا و روژبین را گسترش می‌دهند.

دیلک اوجالان در پایان یادآور شد که اعتصاب غذای لیلا گووَن در آمد در ۶٣مین روز، ناصر یاگز در هولیر (اربیل) در ۵٠مین روز، ۱۵۶ زندانی سیاسی در روز ۲۵، امام شیش و اعتصاب کنندگان فرانسه در روز ۲۴ ادامه دارد، و گفت: "بدون شک این ظلم پایان می‌یابد. کاخ سلطان و قدرت پوشالی‌اش یک روز خاتمه می‌یابد. در آن روز مردم به استقبال مقاومت‌کنندگان خواهند شتافت."

"آنهایی که در برابر ظلم سر تعظیم فرود آورده‌اند، آنهایی که تسلیم ترس شده‌اند، در صفحات گم‌شده‌ی تاریخ جای خواهند داشت. ما از آن گروه هستیم که می‌خواهیم روز آزادی را ببینیم. برای همین ما مصمم هستیم تا رسیدن به یک نتیجه محسوس به اعتصاب خود ادامه دهیم. روز ۱۲ ژانویه در پاریس وعده خود به خلقمان را تجدید می‌کنیم. با هیجان مقاومتمان در استراسبورگ  به همراه کُردهای اروپا فعالیت‌های خود را استمرار می‌دهیم."