'من در زندانم، اما حزب من هنوز هم در انتخابات ترکیه نتایج بزرگی را رقم می‌زند'

صلاح‌الدین دمیرتاش رییس مشترک سابق حزب دمکراتیک خلق‌ها که به درخواست طیب اردوغان رییس جمهوری ترکیه زندانی شده است در مقاله‌ای که روز ١٩ آوریل در روزنامه واشنگتن پست منتشر شده بر تداوم مقاومت علیه رژیم حاکم تأکید می‌نماید.

متن یادداشت صلاح‌الدین دمیرتاش در پی می‌اید:

|صلاح الدین دمیرتاش از اعضای پیشین پارلمان ترکیه و ریاست مشترک حزب دمکراتیک خلق‌ها است. اکنون او در زندان فوق امنیتی ادرنه زندانی است|

▪️ انتخابات محلی ترکیه در ٣١ مارس حاکی از چندین پیام مهم به نخبگان حاکمه این کشور- و بیش از همه پریزیدنت اردوغان- بود. اردوغان که به درستی این انتخابات را به عنوان  رفراندم برای حاکمیتش تلقی میکرد، شکست سنگینی را متحمل شد. حزب اردوغان کنترل خود را بر ۵ شهر بزرگ کشور و از جمله شهر زادگاهش، استانبول را دست داد، اردوغان در این شهر فعالیتهای سیاسی خود را اغاز کرده بود.

 

طی سالهای اخیر، حاکمیت حزب عدالت و توسعه اردوغان بیش از پیش نه فقط از مسیر دمکراسی به دور افتاده است، بلکه از ارزشهای اسلامی و معنوی و اخلاقی نیز دور شده است. رئیس جمهور از فساد، بی عدالتی و تیرانی که با حزبش پیوندی نزدیک یافته است، انتقاد نمی‌کند. او اکنون با هزینه سیاسی سنگینی برای نخوت و تکبر خود مواجه است. هزاران نفر از اعضای حزب دمکراتیک خلق‌ها که باید در صحنه سیاسی مشارکت داشته باشند و از جمله من، بر مبنای مسائل سیاسی در زندان هستند. نیروهای امنیتی آزار و اذیت و تضعیف اعضای آزاد ما را همچنان ادامه می‌دهند. بسیاری از ما از سوی مقامات رسمی حکومت متهم به تروریسم و اقدامات مجرمانه شده‌ایم و با این وجود حزب من، که طی سالهایی من ریاست مشترک آن را بر عهده داشتم، نشان داد که در این اخرین انتخابات نیز هنوز قدرتمند بوده است.

 

پیروزی حزب دمکراتیک خلق‌ها به رغم تمامی موانع پیش روی، این امر را نشان می‌دهد. این پیروزی نشان می‌دهد که حزب دمکراتیک خلق‌ها و بسیاری از حامیان کرد این حزب هنوز نیز متحمل اقدامات سرکوبگرانه دولت هستند. بار دیگر، رای دهندگان حزب دمکراتیک خلق‌ها خواست خود را مبنی بر حیاتی آزاد، برابر و دمکراتیک و صلح آمیز در ترکیه ابراز داشتند. تحولات اخیر در خاورمیانه ( و خصوصا در سوریه) آشکارا نشان می‌دهد که ترکیه چه مسیری را طی می‌کند؟ ما باید برای اتحاد و انسجام اجتماعی تلاش نماییم. ما می‌توانیم به این هدف دست یابیم و این امر از طریق متمرکز شدن بر مبنای اصول صلح و دمکراسی امکان پذیر است.

 

این تنها راه برای ممانعت از بحران مالی طولانی و خصوصا افزایش بیکاری و تورم رو به افزایش است. همین امر اصلاحات فوری سیاسی دمکراتیک را الزام آور می‌کند. سابقه سیاسی گذشته اردوغان نشان می‌دهد که این حزب و اردوغان اراده، شجاعت و ظرفیت انجام این کار را ندارند.

 

سیاستهای مبتنی بر تفرقه و شکاف اردوغان در مقابله با اپوزیسیون و خصوصا خلق کرد، قطبی شدن جامعه را تشدید کرده است. اکثریت قریب به اتفاق کردها خواهان زندگی صلح آمیز با دیگر شهروندان ترکیه هستند؛ آنها به اندازه کافی متحمل خشونت و جنگ شده‌اند. بله؛ این واقعیتی است که کردها خواهان طیفی از مطالبات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هستند و تمامی این موارد نیازمند دمکراسی بیشتری هستند. ما به عنوان حزب اپوزیسیون، وعده تلاش برای تحقق این اهداف را داده‌ایم. اما این رئیس جمهور و حزب حاکم وی هستند که مسئول اول شکست برای رسیدن به این اهداف را دارند.

 

بسیاری از فعالان هم در داخل و هم در خارج از زندان و از جمله لیلا گوون- یکی از اعضای حزب و نماینده پارلمان،  اکنون در اعتصاب غذا هستند. تنها درخواست اعتصاب کنندگان خاتمه دادن به انزوای عبدالله اوجالان است. اوجالان به مدت ٢٠ سال است که در جزیره امرالی  تحت شرایطی که حتی اجازه ملاقات با وکلا و اعضای خانواده خود را نیز ندارد، در انزوا قرار گرفته و ایزوله شده است. اعتصاب کنندگان می‌دانند که اوجالان از نقش قاطعی در راه حل صلح آمیز و دست‌یابی به دمکراتیزاسیون در ترکیه و مساله کرد در این کشور برخوردار است.

 

امری کاملا شناخته شده است که اوجالان از تاثیرگذاری قابل توجهی در میان کردها در سوریه و ترکیه برخوردار است. از سوی دیگر، وسیعا مورد قبول واقع شده است که در فرایند هر گونه صلحی، حزب کارگران کردستان غیر از اوجالان به توصیه‌های فرد دیگری گوش نمی‌دهد. بدون تردید می‌توان گفت که هیچ فرایند صلحی بدون مشارکت اوجالان نمی‌تواند به موفقیت دست یابد. به همین دلیل است که چند سال قبل، خود اردوغان گزینه‌هایی را برای صلح با رهبر حزب کارگران کردستان مورد بررسی قرار داد. بخش بزرگی از کردها اوجالان را به عنوان مخاطب و طرف اصلی فرایند صلح قلمداد می‌کنند.

 

با این وجود نتایح این انتخابات نشان می‌دهد که تمامی مردم ترکیه، نه فقط آن دسته که از حزب ما هستند، خواهان همزیستی با یکدیگر، زندگی صلح‌آمیز و دمکراتیک هستند. آنها با حاکمیت شخصی و اقتدارگرا از در مخالفت درامده‌اند. ما امیدواریم که اردوغان این نکته را درک کند. در غیر اینصورت، انتخابات بعدی می‌تواند ضربه نهایی را بر اردوغان وارد کند.

 

تمامی اعضای حزب ما و از جمله آن دسته از اعضایی که در زندان هستند، بدون از دست دادت باورشان به مقاومت دمکراتیک و صلح‌آمیز به فعالیتهایشان ادامه خواهند داد. ما به آینده دمکراتیک و روشن برای ترکیه باور داریم. ما بر این باور هستیم که این انتخابات مسیر آینده را مشخص کرده است. اما اگر حکومت مسیر اقتدارگرایانه خود را ادامه دهد من از روی دادن بحرانهای عمیقتر سیاسی و اقتصادی که روی خواهند داد ابراز نگرانی می‌کنم. ما از جامعه جهانی می‌خواهیم که ترکیه را به انتخاب مسیر دمکراسی و صلح تشویق نماید. ما به عنوان مردم ترکیه، باید بتوانیم نشان دهیم که به رغم تفاوتهایمان قادر به حل مشکلاتمان از طرق گفتوگو هستیم. تاریخ آناتولی و مزوپوتامیا نشان دهنده موارد فراوانی از وحدت در کثرت به شمار می‌رود.

 

اعضای حزب دمکراتیک خلق‌ها و کردها در ترکیه همواره آماده صلح خواهند بود. من براین باوریم که ما موفق خواهیم شد. ما کشوری را با یک دمکراسی و اقتصاد قدرتمند از طریق به هم‌ رساندن تمامی جناحهای جامعه امان خواهیم ساخت. انتخابات ٣١ مارس مسیر دستیابی را به ما نشان داده است.▫️


منبع: واشنگتن‌پست/ ١٩ آوریل