پژاک؛ توطئه ٩ اکتبر ١٩٩٨ نمود بیرونی پروژهای با ریشههای عمیق و لزوما تاریخی است
مجلس حزب حیات آزاد کردستان- پژاک طی بیانیهای ٢٠امین سالروز آغاز توطئهی بینالمللی بر رهبر خلق کُرد عبدالله اوجالان را محکوم نموده است
مجلس حزب حیات آزاد کردستان- پژاک طی بیانیهای ٢٠امین سالروز آغاز توطئهی بینالمللی بر رهبر خلق کُرد عبدالله اوجالان را محکوم نموده است
مجلس حزب حیات آزاد کردستان- پژاک طی بیانیهای ٢٠امین سالروز آغاز توطئهی بینالمللی بر رهبر خلق کُرد عبدالله اوجالان را محکوم نموده است، پژاک تنها راه پایان دادن به جنگ و خونریزی در خاورمیانه را آزادی اوجالان و مبنا قرار دادن رهنمودها و اندیشههای وی میداند
متن بیانیه پژاک به این شرح است:
"نهم اکتبر ۱۹۹۸ آغاز توطئهای است که در ادبیات سیاسی خلق کُرد «روز سیاه» نام گرفته است. در ماهیت قضیه به کارگردانی نیروهای سرمایهداری بینالمللی و منطقهای و بازیگری و به نام ترکیه انجام پذیرفت. باید دانست که این توطئه نمود بیرونی پروژهای با ریشههای عمیق و لزوما تاریخی است.
ساختار و سازمان مدرن سوسیالیستی و همراستا با آن نظرگاه جهانشمولی که عبدالله اوجالان در فضای پسااردوگاهی شوروی در خاورمیانه برساخت، گسترهای از تهدیدات را برای ماهیت وجودی دولتهای واپسگرای خاورمیانه به صورت عام و سیستم سیاسی فاشیستی ترکیه به شکل خاص و از همه مهمتر نظم نوینی که بستر آن از مدتها پیش پایهریزی شده بود پدید میآورد.
پس از فروپاشی بلوک شرق در ١٩٩١، جهان وارد مرحلهای جدید گردید. سرمایهداری غرب مغرور از به ظاهر پیروزی خویش، به نظر میرسید، سرمایهداری بینالدولی استراتژی راهبردی خود را بر آن بنیان نهاد که تمامی حرکتها و جنبشهای سوسیالیستی و دمکراتیک را جدای از کوچک و بزرگ بودن آنها یا از میان بردارد و یا در خود استحاله نماید. در این راستا ترکیه به عنوان عضوی از ناتو و گلادیو بینالمللی، پروژهی پاکسازی پ.ك.ك را به شکل همهجانبهای در برنامهی کاری ناتو قرار داد. این طرح در سه حوزه و گسترهی سیاسی ـ اجتماعی، کردستان، خاورمیانه و اروپا خود را تعریف و به فعلیت میرساند.
میتوان با توجه به عمق و جهانشمول بودن همکاریهای بینالدولی، ادعا کرد که قدرتهای منطقهای و فرا منطقهای از پتانسیلها و فعالیتهای روبه گسترش و جهانوطنانهی پ.ك.ك به رهبری عبدالله اوجالان نگران بودند و نظریات و پراکتیک رو به گسترش او را مانعی اساسی بر سر راه خویش میدیدند.
با گذشت بیست سال از زندانی شدن رهبر عبدالله اوجالان هر سال جنبههای تاریک این توطئه روز به روز برای مخاطب آگاه روشن میگردد. شاید بتوان گفت و به کوتاهی نیز نتیجه گرفت که دلیل وجودی این اتحاد نامیمون و نامتناجس برای دستگیری و از میان برداشتن عبدالله اوجالان چیزی جزی این نبود که او نه نظم جهان سرمایهداری و سودمحوری غربی را را میپسندید و نه در مقابل استبداد کور و خشن و غیر انسانی خاورمیانهای که هیولاوار همه چیز را در دایرهی خودخواهانهی خویش میخواهد تسلیمیت را قبول نمود. او همانطور که خود میگوید خودش را با سوسیالیسم یکی نمود. او تنها سوسیالیست بودن را کافی نمیدانست بلکه تمامی وجود خود را در راستای اجتماعمحوری و آزادیخواهی برای همهی انسانهای جهان به دور از رنگ، جنسیت و ملیت به اشتراک گذارد. این نمود کمونالیته تا فرای متافیزیک وجودی یک فرد-انسان است.
اما ما حال و با گذشت دو دهه از زندانی و به اسارت گرفته شدن رهبر خلقهای بهحاشیه رانده شده و ستمدیده و انقلابی فکری-ساختاری که تفکرات و نظرگاه بزرگ و سوسیالیستی او در خاورمیانه و جهان پدید آورده، به عمق آیندهنگری یا بهتر بگوییم آیندههراسی نظام سرمایهداری پی میبریم.
در بیستمین سالروز آغاز توطئهی بینالمللی ضمن محکوم نمودن شدید این توطئه بر این باوریم خاورمیانهي خسته از جنگ و خونریزی امروز بیش از هر زمانی نیازمند جهانبینی دمکراتیکی است که رهبر اوجالان آن را پایهریزی نموده است."