ک.ن.ک: برای جلوگیری از تکرار فاجعه‌ی هلبجه نیروهای کردستانی باید متحد شوند

​​​​​​​"باید نیک دانست که در ٣١مین سالروز قتل‌عام هلبجه همان تهدیدها وجود دارند. برای پیشگیری از تکرار آنچه که در هلبجه روی داد نیروهای سیاسی و دفاعی کردستانی بایست متحد شده، خود نیرومند نمایند و با همبستگی از کردستان پاسداری کنند."

شورای مدیریتی کنگره ملی کردستان به مناسبت ٣١مین سالروز بمباران شیمیایی هلبجه در ١۶ مارس ١٩٨٨ بیانیه‌ای کتبی منتشر کرد و یاد و خاطره شهیدان هلبجه، انفال و تمامی شهیدان راه آزادی کردستان را گرامی می‌دارد.

 

در بیانیه خاطرنشان شده است، نیروهای اشغالگر رژیم بعث عراق در ١۶ مارس ١٩٨٨ با اسلحه‌های شیمیایی قتل‌عام بزرگی را بر شهروندان هلبجه تحمیل نمودند، در ادامه آمده است:"در نتیجه ۵٠٠٠ کودک، زن، مرد و سالمند بی‌گناه قربانی شده و به شهادت رسیدند."

 

ک.ن.ک می‌افزاید، بمباران هلبجه یکی از جنایت‌های رژیم اشغالگر بعثی صدام حسین در جنوب کردستان است که با بمباران شیمیایی مناطق بهدینان، بالیسان، قره‌داغ و شیخ‌وسانان آغاز شده بود.

 

آنچه در هلبجه روی داد یکی از بزرگترین جنایت‌های بشری سده ٢٠ است

ک.ن.ک با اشاره به آغاز زمامداری حزب بعث بر عراق و شروع کشتار و آسیمیلاسیون بر کردها از سوی این رژیم می‌گوید:"در آغاز همچون گرگ‌ هار به جان کردهای فیلی افتادند و دهها هزار نفر را کشته و دهها هزار نفر دیگر را مجبور به آوارگی کردند، تا امروز هم از سرنوشت بسیاری از کردهای فیلی اطلاعی در دست نیست. در آغاز دهه هشتاد بیش از ٨ هزار نفر از عشیره بارزانی‌ها را انفال کردند. در پروسه‌ای موسوم به انفال که چهار سال ادامه یافت بیش از ١٨٢٠٠٠ شهروند کردستان را از گرمیان تا بهدینان به بیابان‌های جنوب عراق منتقل کرده و آنها را به شیوه‌ای سبعانه زنده‌ به گور کردند. بیش از ۴٠٠٠ هزار روستای جنوب کردستان را ویران کردند."

 

کنگره ملی کردستان خاطرنشان می‌کند که آنچه در هلبجه روی داد یکی از بزرگترین جنایت‌های قرن ٢٠ است که طی آن بیش از ۵٠٠٠ انسان در کمتر از چند ساعت به قتل رسیدند و هزاران تن دیگر زخمی شدند. اینچنین هلبجه به الم و زخم بزرگ خلق کرد مبدل شد.

 

متأسفانه جامعه جهانی هنوز قتل‌عام و نسل‌کشی‌ کردها را به عنوان ژینوساید به رسمیت نشناخته است

ک.ن.ک خاطرنشان کرده است که در صد سال گذشته قتل‌عام‌های بزرگی بر خلق کرد تحمیل شده‌اند و افزوده است:"اما متأسفانه جامعه جهانی هنوز قتل‌عام و نسل‌کشی کردها را به مثابه ژینوساید به رسمیت نمی‌شناسد و [عاملان آنها را] در دادگاههای بین‌المللی مورد محاکمه قرار نمی‌دهد. بدون شک تلاش‌هایی برای به رسمیت شناساندن قتل‌عام کردها به عنوان ژینوساید صورت گرفته اما تنها در چهارچوب مسئله انسانی باقی مانده و به موضوعی سیاسی مبدل نشده‌اند."

 

کردها همچنان در معرض قتل‌عامند

شورای مدیریتی ک.ن.ک هشدار می‌دهد؛"همه باید نیک بدانند که خطر قتل‌عام و نسل کشی  کردها همچنان به قوت خود باقیست. فارغ از هرگونه اظهار نظر این خطر به شیوه بالقوه در هر چهار بخش کردستان وجود دارد. همین دیروز بود که خلق ایزدی در شنگال قتل‌عام شد و هزاران انسان را زنده‌ به گور کرده و هزاران کودک و زن ایزدی را ربودند. سه سال پیش قتل‌عام بزرگی در جزیرا بوتان، یک سال پیش هم نسل‌کشی دیگری در عفرین انجام شد. همین امروز عملیات‌های نظامی دولت ترک در مناطق مختلف کردستان ادامه دارند و به نسل‌کشی‌های دیگری در کردستان می‌انجامد."

 

برای پیشگیری از تکرار هلبجه‌های دیگر، نیروهای سیاسی و دفاعی کردها متحد شوند

"باید نیک پذیرفت که در ٣١مین سالروز نسل‌کشی هلبجه همان تهدیدات جامعه ما را هدف قرار داده است. برای جلوگیری از تکرار آنچه بر هلبجه رفت لازم است نیروهای سیاسی کردستان به توافق دست یابند. نیروهای دفاعی کردستانی باید متحد شده، خود را نیرومند نمایند و از کردستان پاسداری کنند."

 

بستن زخم‌های ملی وظیفه‌ای ملی و وجدانی است

ک.ن.ک در ادماه می‌گوید:"بازسازی، خدمت‌رسانی، بستن زخم‌های ناشی از قتل‌عام‌ها، انفال و جنایات دیگر وظیفه‌ی ملی، وجدانی و اخلاقی همه‌ی ماست. آبادانی و خدمت به هلبجه از وظایف ملی، وجدانی و اخلاقی است. باید از هر لحاظ به هلبجه خدمت‌رسانی شود. تجلیل از هلبجه و قتل‌عام آن نباید تنها مشروط به یک مراسم گردد. بلکه باید فعالانه در زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی و هنری آن را زنده نگه داشت.

 

فاجعه دردناک هلبجه هویت مظلومیت ملت کرد است. قتل‌عام شنگال هم به همین شیوه هویت مظلومیت خلقمان است. با اینهمه هویت مقاومت و قهرمانی‌ نیروهای دفاعی علیه تروریسم داعش بویژه مقاومت نیروهای کردستانی در سنگر مشترک در کوبانی به هویتی مقاومت‌گر مبدل گردیده است. چنین جسارت و نبردی علیه اشغالگران و تروریست‌ها همچنین بازتاب جهانی آن به ما همچون خلق کرد نیروی مضاعفی بخشیده است و برای اهداف مقدس ما فرصت‌های بزرگی را فراهم می‌نماید.

 

هلبجه را هیچگاه فراموش نمی‌کنیم. همچنان که درسیم، گلی زیلان، سردشت، مریوان، عاموده، انفال، نسل‌کشی کردهای فیلی، یارسان، ایزدی، شنگال، روبوسکی وتمام قتل‌عام‌های دیگر اشغالگران در کردستان را فراموش نکرده‌ایم، قتل‌عام جزیرا بوتان و هلبجه را هم از یاد نخواهیم برد.

 

یکبار دیگر با تجلیل از شهیدان هلبجه و انفال یاد و خاطره تمام شهیدان کردستان را گرامی می‌داریم و در برابر آنان سر تعظیم فرود می‌آوریم."