در این بیانیه آمده است:"در میان ۲۰۰ کشور جهان، ایران از معدود کشورهایی است که در آن خواندن و یادگیری زبان مادری در آن ممنوع میباشد".

 

همچنین آمده است" تحمیل سیستم خواندن و یادگیری رسمی تنها به یک زبان، یک چهره‌ی آشکار زبان کشی است که سبب تضعیف جایگاه اجتماعی سایر زبانهای خلقهای ایران می‌شود ".

 

متن بیانیه‌ی سازمانهای مدنی مریوان به مناسبت ۲۱ فوریه روز زبان مادری:

"کشتن زبان مادری همان نژادپرستی و پاکسازی نژادی است. جامعه‌ای که تنها یک زبان را به سایر زبانها تحمیل می‌کند، جامعه‌ای نژادپرست است. هیچ تفاوتی بین تحمیل کردن یک نژاد بر سایر نژادها یا یک زبان یا یک دین یا یک ایدئولوژی وجود ندارد. همه‌ی آنها نژادپرستی هستند(دکتر محسن رنانی ۱۳۹۵).

 

در میان ۲۰۰ کشور جهان، ایران جزء اندک کشورهایی است که خواندن و یادگیری زبان مادری در آن وجود ندارد. مشخص است که نادیده گرفتن تفاوتهای زبانی و ملی و تحمیل زبان و ادبیات و فرهنگ یک ملت، خدمت به همان پروژه‌ی شکست خورده‌ی "یک دست سازی" کشور است. این پروژه و دیدگاه تنها به یک زبان اهمیت می‌دهد و اهمیتی برای زبان میلیونها انسان در کشور بزرگی مانند ایران قائل نیست.

 

زبانهای کردی، ترکی، عربی، بلوچی و ترکمنی مانند زبان مادری ملتهای [در] ایران، نشان دهنده‌ی فرهنگ و شخصیت متفاوت این ملتهاست و همچنین آینه‌ی فکر، باور و ارزشهای آنهاست. شخصیت و ارزشی که از یک نسل به نسل دیگر منتقل می‌شود. به همین دلیل تحمیل یک سیستم آموزش و خواندن تنها به یک زبان، چهره‌ی آشکار زبان کشی است که سبب تضعیف جایگاه اجتماعی زبانهای دیگر ایرانی می‌شود.

 

هر ساله ۲۱ فوریه یادآور روز بها دادن به زبان مادریست. در این روزسازمان یونسکو در اقدامی بی‌نظیر با پیشنهاد رسمی کشور بنگلادش در نوامبر سال۱۹۹۹، روز زبان مادری را برای همه‌ی کشورهای جهان اعلام کرد. یونسکو همچنین سیستم آموزش چند زبانه را برای کشورهایی که شامل چند زبان و چند ملت متفاوت هستند، پیشنهاد کرد.

 

سازمانهای مدنی مریوان، علاوه بر تبریک و ارج نهادن به روز جهانی زبان مادری، بر این باوریم که به رسمیت شناختن زبانهای متفاوت و ایجاد سیستم آموزشی چند زبانه در جامعه، هیچ مغایرتی با حفظ یک پارچگی کشور و حفظ ارتباط و پیوند میان ساکنین ایران ندارد. بالعکس بی بهره کردن انسانها از آموزش و یادگیری زبان مادری و احساس زیر پا گذاشتن حق مسلم افراد سبب تخریب و ویرانی و جدایی می‌شود.

 

ما، سازمانهای مدنی مریوان به عنوان وجدان بیدار و نماینده‌ی حقیقی فرهنگ و اجتماع این سرزمین، مسرانه خواهان تاسیس سیستم چند زبانه در ایران هستیم و آموزش و خواندن به زبان کردی در همه‌ی مدارس مناطق کردنشین ایران و در مهد کودکها تا مراحل پایانی درس خواندن، را امری ضروری می‌دانیم و نمی‌خواهیم بیشتر از این سیاست زبان کشی و زیر پانهادن حقوق فرهنگی و اجتماعیمان ادامه یابد.

۲/۱۲/۱۳۹۷

 

-انجمن فرهنگی ادبی مریوان

-انجمن فرهنگی هنری وژین

-مرکز علمی فرهنگی رونان

-انجمن مردمی مقابله با مواد مخدر -ژیانه وه

-انجمن سبز چیا

-انجمن فرهنگی ادبی روجیار

-انجمن نمایشی مریوان

-اتحادیه ماموستایان آیینی مریوان و هورامان -یمامه

-انجمن معلمان(ماموستایان) مریوان

-انجمن سلامتی ژین"