امروز پانزدهم فوریه است. نوزده سال پیش در چنین روزی رهبر خلق کُرد عبدالله اوجالان در توطئه‌ای که قدرتهای جهانی همپیمان ترکیه در آن سهیم بودند در کنیا ربوده شد

 

در دهه نود میلادی، رژیم ترکیه به دنبال ناکامی در مبارزه با جنبش آزادیخواهی کردستان، به قدرتهای جهانی و بویژه امریکا و اسرائیل پناه برد تا حمایت آنها در نبرد با پ.ک.ک را جلب کند.

 

حکومت این کشور در خلال سالهای ١٩٩۶ تا ١٩٩٨ مستقیما رهبری جنبش را هدف گرفته بود و مقامات آنکارا صراحتا اعلام می کردند تا زمان بقای اوجالان امکان نابودی پ.ک.ک وجود ندارد، چرا که وی از شخصیتی برخوردار است که در هر شرایطی با آموزش کادرهای جدید، بدنه جنبش را استحکام می‌بخشد.

 

ترکیه در روز ششم ماه مه سال ١٩٩۶ محل سکونت اوجالان در دمشق را هدف یک حمله انفجاری قرار داد که البته ناکام ماند.

 

پس از آن فشارها بر سوریه که در آنزمان میزبان اوجالان بود بالا گرفت.

 

در شانزدهم سپتامبر سال ١٩٩٨ آتیلا آتش، فرمانده کل ارتش ترکیه طی سخنانی در شهر ریحانلی آشکارا سوریه را تهدید کرد و گفت اگر دولت سوریه اوجالان را از کشورش اخراج نکند ترکیه به سوریه حمله نظامی انجام می‌دهد.

 

این در حالی بود که حزب کارگران کردستان در روز اول سپتامبر همان سال برای ایجاد فرصتی دوبارە در راستای حل مسالمت آمیز مسئله کُرد، برای سومین بار بصورت یکجانبه اعلام آتش‌بس کرده بود.

 

درحالیکە دیپلماسی ترکیە علیە سوریە شتاب بیشتری گرفتە بود و منطقە در معرض جنگی بزرگ قرار داشت، رهبر خلق کُرد تصمیم گرفت سوریه را ترک کند و راهی اروپا شود.

 

بدین ترتیب اوجالان در نهم اکتبر سال ١٩٩٨ سوریه را به مقصد یونان ترک کرد و از همین روز توطئه جهانی علیه کردها که رهبری آنرا را نشانه رفته بود وارد فاز تازه‌ای شد.

 

این سفر پُرماجرا از یونان آغاز شد که وعدەی میزبانی داده بود. پس از عدم تعهد یونان به وعدەهایش، اوجالان ناچار شد به روسیه و از آنجا به ایتالیا برود. کردهای ساکن کشورهای اروپایی به محض اطلاع از ورود اوجالان به ایتالیا به سوی رم سرازیر شدند.

 

به رغم تلاشهای ماسیمو دالما نخست وزیر وقت ایتالیا، اما در نتیجە فشارهای امریکا، انگلیس و ترکیه، رهبر خلق کُرد به اجبار شهر رم را ترک و بار دیگر به روسیه رفت. مقامات روسی نیز با گرفتن امتیازاتی از دولت ترکیە برخلاف تصریح دومای این کشور، از پذیرفتن اوجالان خودداری کردند. اوجالان از مسکو مجددا بە یونان بازگشت.

 

مقامات یونانی کە پیشتر به اوجالان قول دادە بودند او را راهی افریقای جنوبی کنند این بار نیز عهد‌شکنی کردند و نتیجە آن شد که در پانزدهم فوریه سال ١٩٩٩ نیروهای دستگاه اطلاعاتی امریکا و اسرائیل، اوجالان را در کنیا ربودند و به ترکیه تحویل دادند.

 

با پخش خبر استرداد اوجالان به ترکیه، کردها در سراسر کردستان و اقصی نقاط جهان دست به اعتراضات گستردەای زدند. سطح اعتراضات چنان وسیع بود که مادلین آلبرایت وزیر خارجه وقت امریکا در یک کنفرانس خبری اعلام کرد کە آنها از میزان پایگاه اجتماعی اوجالان مطلع نبوده‌اند.

 

از نهم اکتبر سال ١٩٩٨ تا پانزدهم فوریە ١٩٩٩ دهها تن برای اعلام حمایت از اوجالان و انزجار از همکاری قدرت‌های جهانی علیه کردها خود را به آتش کشیدند و جانباختند.