جمیل باییک در بخشی دیگر از برنامه اولکدن اوزل کانال مدیا هابر به رویدادهای فرانسه، اعتراضات جلیقهزردها و سخنان اردوغان در این رابطه پرداخت.
آنچه در فرانسه روی میدهد تصادفی نیست
رییس مشترک شورای مدیریتی ک.ج.ک به وجود ارزشهای آزادیخواهانه دمکراتیک در میان جوامع اروپایی اشاره کرده و گفت:" از همین روی انقلاب بزرگی در فرانسه روی داد و دنیا را تحت تأثیر گذاشت. بنابراین فعالیتی اینگونه در فرانسه امری تصادفی نیست. این رویداد دارای ریشههای تاریخی است. با ارزشهای دمکراسی و آزادی رابطهای تاریخی دارد. این امر در میان جامعه فرانسه در میان انسانهای فرانسوی برجسته است. در عین حال از ارزشهای خلقهای اروپایی است. از آن صیانت به عمل میآید. فعالیتهای جلیقهزردها هم نمود آن است."
فعالیتی دمکراتیک است
باییک با یاداوری وعدههای ماکرون برای حل مسائل تا شش ماه آینده و تداوم اعتراضهای جلیقهزردها افزود:"مسئله به شش ماه مربوط نیست.سیاستهای موجود حامی ثروتمندان است و جامعه را بیش از پیش فقیرتر کرده و تحت فشار قرار میدهد. اگر قوانین از ثروتمندان حمایت نکرده بودند اینچنین بر کل جامعه اثر نمیگذاشت و اعتراضات با استقبال سراسری مردمی مواجه نمیشد. بدون شک این اعتراضات در ماهیت فعالیتهای دمکراتیک هستند. به همین دلیل جامعه به حمایت از آنها برخاسته و از قرار معلوم تداوم خواهند یافت."
فاشیست پلیدی خود را نمیبیند
باییک به سخنانی اردوغان رییس آ.ک.پ و رییس جمهوری ترک اشاره کرد که مدعی وحشیگری پلیس فرانسه و رفتار دمکراتیک و انسانی پلیس ترکیه شده بود، و تأكید کرد:"اینها ادعاهای فاشیستهاست. فاشیست هیچگاه پلیدی خود را نمیبیند. برعکس همیشه خود را به شیوه خوب به جامعه میشناسانند. این خودویژگی فاشیسم است. آنچه اردوغان مشغول آن است همین است.در واقع چیز تازهای نیست. از اولین روز تکیه زدن بر اقتدار به چنین سیاستی ادامه داده است. به راحتی میتوانم بگویم؛ اردوغان هر چیزی که بگوید عکس آن صحیح است. اردوغان مدعی است که در ترکیه آزادی رسانهها وجود دارد، مدعی است در هیچ کجای دنیا به اندازه ترکیه رسانهها آزاد نیستند. آیا این چنین است؟ در هیچ کجای جهان به اندازه ترکیه آزادی مطبوعات نقض نمیشود. زندانها از روزنامهنگاران پر شدهاند. تمام رسانههای مخالف تعطیل شدهاند. صداهای مخالف را بریده و از رسانهها دور کردهاند. رسانهها به بلندگوی اردوغان-باغچلی مبدل شدهاند. آنچه واقعیت دارد این است. هر کس به این واقعیت اذعان دارد. پس در ترکیه چیزی به نام دمکراسی وجود ندارد وهمگی هم از این وضعیت ناراضیاند، اما او مدعی است که دولت ترکیه دولتی دمکراتیک و حقوقی است. مدعی است که دمکراسی و حقوق در هیچ جای دیگر جهان به اندازه ترکیه رعایت نمیشود. مدعی است حقوق مستقل است. تمام دیکتاتورهای جهان اردوغان را همچون نمونهای برای خود قرار دادهاند.
پلیس ترک به وحشیگری دست میزنند
اقدامات پلیس ترک را همه میبینند. وحشیگریهای آنان را هر کس میبیند. شاید پلیس فرانسه در مقابل راهپیماییها اقداماتی انجام دهند اما پلیس رژیم ترک اجازه نمیدهند حتی در خانه، در داخل ساختمانها هم فعالیتی اعتراضی برپا شود و به آن حملهور میشوند. مادران ناپدیدشدگان، مادرانِ شنبه محترمترین انسانهای جهانند. هر هزینهای را با جان میخرند و از ارزشهای بشری دفاع میکنند. حتی اجازه گردهمایی به این مادران داده نمیشود. آیا بدتر از این وحشیگری میشود؟ اردوغان هر چقدر میخواهد بگذار لاف دمکراتی بودن بزند، اما با لاف و گزاف انسان دمکرات نمیشود. واقعیت اردوغان- باغچلی عیان است، چیزی برای پنهانکاری باقی نمانده است. هر چقدر در توان دارند بگذار دروغ سرهم کرده و واقعیتها را وارونه جلوه دهند. اما دیگر نمیتوانند خلق را فریب دهند. نمیتوانند ماهیت فاشیسم را لاپوشانی کنند. از این رو ادعاهای اردوغان ارزشی ندارند."
،،، بیشتر بخوانید،،،
| باییک: پ.ک.ک روح کردهاست