جنبش آزادی جامعه کردستان در این بیانیه یاد و خاطره قیام تاریخی خلق در ۵ مارس ١٩٩١ را گرامی می‌دارد و از حاکمان کنونی بر این بخش از کردستان بشدت انتقاد می‌نماید.

جنبش آزادی در آغاز بیانیه از قیام سرتاسری پنجم مارس ١٩٩١ به عنوان نقطه تحول تاریخی کردها یاد کرده که آفرینندگان اصلی آن جوانان، زنان و مهین‌دوستان و آزادیخواهان بوده‌اند و از این برهه همچون مرحله‌ای نوین از مبارزه آزادیخواهی خلق کردستان نام برده است.

در بخشی از بیانیه جنبش آزادی آمده است:"زمینه‌های خارجی و داخلی مناسبی برای پیشبرد و تحقق حقوق خلق کرد مهیا شد اما به دلیل عدم سازماندهی اجتماعی و مدیریتی لایق که فراتر از دغدغه‌‌ی قبضه قدرت و منافع خود بیاندیشد در مدتی کوتاه قیام را از خلق ربود و برای احزاب و اقتدارطلبانی بکار گرفت که بجز منافع خویش هیچگونه اقدامی را در راستای اهداف قیام و حقوق مشروع خلق مبارز و انقلابی ننمود. فقدان ذهنیت دمکراتیک در اداره امور به ولع دستیازی به قدرت و کسب مقام و سرمایه و منصب انجامید. [احزاب جنوب کردستان] در دشمنی با همدیگر به رقابت در غارت اموال عمومی و دعوت از نیروهای اشغالگر به خاک [این بخش از میهن] روی آوردند.

جنبش آزادی جنگ داخلی جنوب کردستان را ثمره قدرت‌طلبی احزابی نامیده است که قیام تاریخی ١٩٩١ را به انحراف کشیدند.

در بخشی دیگر از این بیانیه به فقدان موسسات ملی پرداخته و می‌افزاید:"از موسساتی که در انتخابات تعیین می‌شوند تا نهادهای پیشمرگ، آسایش و دادگاهها نقش خویش را از دست داده‌اند و طبق خواسته‌های احزاب و اشخاص عمل می‌کنند. حاکمان جنوب کردستان بر خلاف اهداف قیام ١٩٩١ با در پیش گرفتن سیاست‌های ضددمکراتیک و وابستگی به اشغالگران به غصب قدرت، فساد و غارت اموال عمومی می‌پردازند و با وقیح‌ترین شیوه‌ هرگونه اعتراض و خواسته‌های جامعه را سرکوب می‌کنند. قتل‌عام زنان و فرار جوانان، کشتن تظاهرکنندگان، سرکوب و بازداشت روزنامه‌نگاران و مخالفان دستاورد حکام میلی‌گرا و عشیره‌‌ای می‌باشد که روزگار مدیدی است که سرنوشت خلق را به بازی گرفته و جنوب کردستان را به آینده‌ای محتوم سوق می‌دهد.

جنبش آزادی سپس به مقطع جنگ داعش و خیانت به ایزدی‌ها از سوی احزاب جنوب کردستان پرداخته و می‌گوید:"به هدر دادن خون هزاران شهید پیشمرگ و واگذاری کرکوک و نیمی از خاک جنوب کردستان پس از ابتذال ١۶ اکتبر (٢٠١٧)، قدردانی دولت‌های غاصبگر از حکام جنوب کردستان به دلیل محدود کردن فعالیت‌های دمکراتیک، بازداشت و کشتن معترضین خلق شیلادزه که به قیام علیه پایگاههای دولت غاصب ترک برخاسته بودند، گشودن مرزها برای واردات مواد مخدر و فروپاشی بنیان جامعه، باز گذاشتن عرصه برای فعالیت‌های سازمان‌های جاسوسی و استخباراتی و برکندن جامعه و فرد از ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی خویش همه و همه نشانه شکست و فروپاشی اخلاقی و سیاسی حاکمان کنونی [جنوب کردستان] است که نشان می‌دهد [این حکومت] نمی‌تواند با توسل به دسیسه به زورگویی‌ خود ادامه دهد. از این رو بجای حل مسائل و پاسخگویی به مطالبات خلق را با مسائل و بحران‌های تازه‌ای روبرو می‌کند."

جنبش آزادی جامعه کردستان سپس از آحاد طیف‌های جامعه بویژه زنان،جوانان و آزادیخواهان می‌خواهد تا با الهام از روحیه قیام در مجالس خلق و شوراها عضو شوند و با رویکردی نوین به مبارزه دمکراتیک ادامه دهند و به این شیوه اهداف قیام را که همانا خودمدیریتی خلق می‌باشد محقق کنند.

جنبش آزادی در پایان به تمامی شهیدان قیام و جانباختگان راه ازادی ادای احترام می‌نماید و برای مبارزه آزدیخواهی و دمکراتیک خلق کرد آرزوی موفقیت نموده و برای اشغالگران و خیانت‌کاران کردستان طلب روسیاهی کرده است.