دولت تروریستی ترکیه که سیاست اسکان‌دادن را از عثمانی‌ها آموخته است، این سیاست را در شمال کردستان تحت لوای اصلاحات شرقی و در اصل برای بیرون راندن کُردها از غرب رود فرات به اجرا درآورد. اکنون نیز خواهان اجرای این تجربه و قتل‌عام در عفرین است.
دولت تروریستی ترکیه که سیاست اسکان‌دادن را از عثمانی‌ها آموخته است، این سیاست را در شمال کردستان تحت لوای اصلاحات شرقی و در اصل برای بیرون راندن کُردها از غرب رود فرات به اجرا درآورد. اکنون نیز خواهان اجرای این تجربه و قتل‌عام در عفرین است.
هدف اصلی دولت ترکیه از هجوم اشغالگرانه به عفرین، این است که با آواره‌کردن کُردها، تبهکاران و خانواده‌های آنها را به جای کُردها در عفرین اسکان دهد. درواقع دولت ترکیه با این اقدامات درصدد گرفتن بخشی از خاک سوریه می‌باشد.
سیاست دولت ترکیه علیه خلق کُرد، اجرای دور تازه‌ای از مجازات، اجبار و آوارگی است. عثمانی‌ها و دولت ترکیه به پیروی از آنها، همواره این سیاست را علیه کُردها و دیگر هویت‌های به اجرا درآورده‌اند. در دوره‌ی عثمانی‌ها با سیاست اسکان‌دادن بیگانگان و آواره‌کردن خلق‌ها از سرزمین خود، در زمان حکومت تک‌حزبی در ترکیه با توطئه‌ی اصلاحات شرقی (کوچ دادن کردها به غرب ترکیه و امحای ارمنی‌ها) و پس از آن با سیاست تغییر بافت جمعیتی که در ۱۲ سپتامبر توسط "تورگوت اوزال" رییس جمهور وقت ترکیه به اجرا درآمد، همگی در راستای تغییر بافت جمعیتی سرزمین خلق‌های متنوع ترکیه انجام گرفته است. اکنون نیز حزب فاشیست عدالت و توسعه(آ.ک.پ) در عفرین که آن را همچون باقیماندهی امپراطوری عثمانی می‌داند، خواهان اجرای سیاست تغییر بافت جمعیتی منطقه است .
خبرگزاری فرات این توطئه‌ی دولت ترکیه در عفرین را به اثبات رسانده است:
یکی از سیاست‌های اصلی عثمانی‌ها اسکان‌دادن بیگانگان در سرزمین‌‌هایی بود که تحت استعمار آن قرار داشتند. دولت عثمانی که با دریافت باج و مالیات از مردم سرپا می‌ماند، در مناطقی که به استعمار خود درآورده بود، برای جلوگیری از اعتراض و شورش مردم بارها با سیاستی تحت عنوان اسکان‌دادن، بافت جمعیتی را تغییر می‌داد. با این سیاست مردم بسیاری از مناطقی که به استعمار عثمانی‌ها درمی‌آمد، به اجبار از سرزمین خود کوچ داده می‌شدند و افراد بیگانه را که از مناطقی دیگر آمده بودند، در مناطق مستعمره جای می‌دادند.
توطئه‌ی اصلاحات شرقی
پیش از جنگ جهانی اول، مشابه همین سیاست به شیوه‌ای بسیار وحشیانه در جغرافیای خلق عرب با قتل‌عامی وسیع به اجرا درآمد و هدف آن نیز جلوگیری از مطالبه‌ی آزادیخواهی خلق عرب بود که در سال ۱۹۱۵ نیز با قتل‌عام ارمنی‌ها به اجرا درآمد. هدف بعدی دولت ترکیه پس از قتل‌عام ارمنی‌ها، کُردها بودند.
اولین قدم دولت ترکیه برای اجرای سیاست آوارگی علیه کُردها تاسیس "حزب قیام کوچگری" بود، قدم دوم توطئه‌ی اصلاحات شرقی پس از قیام شیخ سعید اجرا شد، قدم سوم پس از قیام آگری بود و قدم چهارم نیز قتل‌عام درسیم بود که با هدف آواره‌کردن کُردهای علوی به اجرا درآمد.
دولت ترکیه با سه اقدام انکار ـ نابودی ـ اسمیلاسیون ، صدها هزار کُرد را از مناطق خود آواره کرده است که اکنون نیز به آنها مبادرت می‌ورزد. هدف اصلی اصلاحات شرقی نیز منطقه‌ی سَرحَد شمال کردستان بود. هرچند که سال‌های متمادی سیاست آسمیلاسیون و تحمیل هویت تُرکی در مناطق کُردنشین به‌اجرا درآمده باشد نیز کُردها هیچ‌گاه از هویت واقعی خود دست نکشیده‌اند.
شهر قارص در منطقه‌ی سرحد را با هدف کاهش جمعیت کُردها به سه قسمت "قرص ، اَرده‌خان وایغدیر " تقسیم کردند. از سوی دیگر، در نزدیکی مرز ارمنستان نیز سعی در ایجاد مرکز جنگ ویژه داشتند. همچنین میان این شهرها موانعی را ایجاد کردند که باعث شد کُردهای ساکن آنها را از لحاظ احساسی با هم بیگانه شوند. اما در منطقه‌ی اَرزَروم با وجود وسعت جغرافیایی آن و همچنین منطقه‌ی سیواس نیز که بیشتر جمعیت آن را کُردهای علوی تشکیل می‌دادند، نتوانستند تاثیری برجای بگذارند. شهر کیلیس را با وجود اینکه تنها از چهار محله تشکیل می‌شد، از دیلوک جدا کردند و در مرز شمال کردستان به شهر مرکز جنگ ویژه تبدیل کردند و در طول ۷ سال جنگ سوریه به شیوه‌ای فعال این مرکز را به کار گرفتند.
قتل‌عام مرعش
با ظهور حزب کارگران کردستان در سال ۱۹۷۰ که مکان سازماندهی آن روژآوای کردستان بود، دولت ترکیه در سال ۱۹۷٨ در مرعش قتل‌عام ترتیب داد و همزمان با آن نیز در روژآوای کردستان توطئه‌ی قتل‌عام را علیه کُردهای آنجا به کار گرفت. در دیلوک طی سازماندهی‌های جداگانه هم سیاست قتل‌عام و هم آسیمیلاسیون را علیه کُردها به کار بُرد. البته همین سیاست در ارزروم، سیواس، ارزینجان، ملاطیه و سمسور نیز به اجرا درآمد.
دولت ترکیه از آغاز جنگ داخلی در سوریه چشم طمع خود را به شمال سوریه که آن را همچون مناطق بازمانده از دوره‌ی عثمانی‌ها می‌داند، دوخته است. اردوغان و داوود اوغلو با خیال تشکیل یک نئوعثمانی، گروه‌های افراطی از چهار گوشه‌ی دنیا را جمع کرده و پس از مسلح‌کردن، آنها را روانه‌ی سوریه کرده‌اند. پس از اینکه تبهکاران ارتش آزاد سوریه، سپس تبهکاران النصره و داعش در شمال سوریه موفقیتی کسب نکردند، دولت ترکیه خود وارد میدان مبارزه شد.
یکی از منابع بزرگ برای دولت ترکیه در شمال سوریه، اسکندریه (آنتاکیا، هاتای) بود. دولت ترکیه همچون سال ۱۹۳٨ با توافقات بین‌الدولی و با احتساب اینکه وارد شمال سوریه شود، برای این مناطق نقشه کشید تا آنها را به خاک کشور خود ضمیمه کند اما در مقابلش یک مانع بزرگ ایجاد شد و آن انقلاب روژآوا بود.
دولت ترکیه که برای نابودی انقلاب روژآوا به هر روشی متوسل می‌شود، هر بار با شکست بزرگتری مواجه گشته است. تبهکاران ارتش آزاد سوریه، النصره و داعش یکی پس از دیگری شکست خوردند. دولت ترکیه که هر بار شکست خورده بود، در اقدامی دیگر در تاریخ ۲۴ آگوست ۲۰۱۶ علیه مناطق جرابلس، اعزاز و باب به اشغالگری پرداخت. در آنجا تبهکاران داعش را به عنوان اعضای ارتش آزاد سوریه به کار گرفت. دولت ترکیه با بمباران روستاهای کُردنشین این مناطق باعث تخلیه‌ی آن روستاها شد. روستاییان عربی که علیه آنها اقدام می‌کردند، از آنجا تبعید شدند. آن دسته از عرب‌هایی که در این مناطق سازماندهی شده بودند، توسط اعضای سازمان جاسوسی ترکیه ـ میت تصفیه شدند.
مسئولان دولت ترکیه اهداف اصلی خود از حمله به عفرین را بارها بر زبان آورده‌اند. اردوغان بارها اعلام کرده که "بایستی پیمان‌نامه‌ی لوزان دوباره احیا شود".
رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه طی سخنانی گفته است:" حمله‌ی ما به عفرین ادامه می‌یابد چرا که ۵۵ درصد از مردم عفرین را عرب‌ها، ۶ تا ٧ درصد آن را ترکمن‌ها و باقیماندهی آن را کُردها تشکیل می‌دهند و تمام مسئله‌ی ما اینست که عفرین را به صاحبان اصلی آن تحویل بدهیم. سه و نیم میلیون سوریه‌ای در کشور ما زندگی می‌کنند و ما در آینده‌ای نزدیک برادران سوری خود را به خاک آنها بازمی‌گردانیم ." در واقع اردوغان با این سخنان هدف اصلی خود از حمله به عفرین را آشکار کرده است.
آسیه عبدالله ریاست مشترک جامعه‌ی دمکراتیک روژآوا "تَو-دَم" اظهارات اردوغان را برای خبرگزاری فرات ارزیابی نمود و اعلام کرد که اردوغان خواهان تخلیه‌ی منطقه و اسکان‌دادن تبهکاران وابسته به خود به جای مردم منطقه است.
آسیه عبدالله در این رابطه گفت:" اینکه اکنون در منطقه‌ی عفرین چه تعداد کُرد، عرب و ترکمن وجود دارد، به اردوغان هیچ ارتباطی ندارد. همه‌ی ما شهروندان سوریه هستیم و باهم زندگی مسالمت‌آمیز داریم و اردوغان حق ندارد که در رابطه با این مسئله اظهارنظر کند. جنگنده‌های هوایی اردوغان در این منطقه خانواده‌های عرب و ترکمن را نیز به قتل رسانده‌اند. درواقع تنها درد اردوغان اینست که منطقه را از ساکنان اصلی آن تخلیه کند."
دکتر احمد یوسف ، استاد دانشگاه در عفرین نیز اظهار نمود که هدف دولت ترکیه نسل‌کشی خلق کُرد است و گفت:" خلق‌های دیگر عفرین نظیر ترکمن، عرب و چرکس نیز در این منطقه با ما سهیم هستند چراکه فلسفه‌ی ما چنین است. کُردها از لحاظ تاریخی ۲ هزار است که در عفرین ساکن‌اند و ۹۲ درصد عفرین را کُردها تشکیل می‌دهند. با این وجود دولت ترکیه صراحتا هدف خود از حمله به عفرین را با گفتن اینکه ما خواهان قتل‌عام کُردها و تبعید آنها از سرزمین‌شان هستیم، اعلام می‌دارد."
عزیز کویوغلو که مدت زیادیست در منطقه به کار روزنامه‌نگاری مشغول است، اعلام کرد که دولت ترکیه از خیلی وقت پیش عبارت "غرب فرات و شرق فرات " را به کار می‌بندد و پروژه‌ای که در غرب فرات برای نابودی کُردها به‌کار رفته بود این بار در شمال سوریه آغاز کرده است. عزیز کویوغلو در ادامه‌ی اظهاراتش اعلام کرد که توطئه‌ی دولت ترکیه برای نابودی کُردها در مناطق سیواس ، ملاطیه ، دیلوک و مرعش تا حدودی نتیجه کسب کرد. در واقع سیاست تغییر بافت جمعیتی مناطق همواره توسط عثمانی‌ها به‌اجرا درآمده بود. پس از انقلاب فرانسه، نژادپرستی توسعه یافت و عثمانی‌ها با پیروی از آن بیشترین تاثیر فاشیسم را بر کردستان اعمال کردند. در کردستان تغییر بافت جمعیتی از منطقه‌ی سیواس آغاز شد."
عزیز کویوغلو همچنین اعلام کرد که تغییر جمعیت در کردستان که دولت ترکیه با کوچاندن مردم سِواش آغاز کرده بود با قیام‌ها شیخ‌سعید ، آگری و درسیم تداوم یافت و قتل‌عام مرعش نیز ادامه‌ی همان سیاست بود . کویوغلو در ادامه گفت :" اگر ما اکنون بافت جمعیتی کردستان را بررسی کنیم ، خلق‌های قفقازی ، افغانی و مردمانی که از اطراف دریای سیاه آمده‌اند نیز در کردستان وجود دارند . پس از تغییر بافت جمعیتی کردستان ، بسیاری از خانواده‌های ساکن آمِد را در بلغارستان و یونان جای داده‌اند . دولت ترکیه این سیاست را به شیوه‌ای سیتماتیک ادامه می‌دهد و رود فرات را در اجرای این سیاست اصل قرار می‌دهد . اکنون نیز خواهان تداوم سیاست قتل‌عام در روژآوای کردستان است ."
