زاگرس مانی و هاوار هردم از اعضای مرکز رسانه حزب حیات آزاد کردستان با شرکت در برنامه لاپه‌ره از رادیو دنگی ولات به ارزیابی تحولات جاری در روژهلات کردستان و ایران پرداختند. محوریت این برنامه به فشارهای رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی ایران بر تنوعات هویتی موجود در ایران به خصوص خلق کرد، اختصاص دارد.

   زاگرس مانی از اعضای مرکز رسانه‌ای پژاک، در ابتدای سخنانش با تأکید بر لزوم ارزیابی ابعاد تاریخی مسئله ستم ملی بر خلق‌های ساکن گفت این مسئله محدود به دوران رژیم استبدادی اسلامی ایران نیست. باید به عقب بازگردیم که به دوران قاجار و ادوار پس از آن خلق‌ها در نزد رژیم‌های حاکم بر ایران دشمن درجه یک خلق‌های ایران بودند. درواقع دولت‌ـ ملت در ایران با دشمنان خارجی تقابل چندانی نداشته؛ چنانکه در دوره‌ی رضاخان روس‌ها از شمال و انگلیسی‌ها از جنوب ایران را اشغال نمودند ولی درگیری اصلی دولت مرکزی و استبدادی ایران در آن برهه با لرهای بختیاری‌، کردها و مازنی‌ها و سایر تنوعات فرهنگی ایران بود و این سرکوب سالها ادامه داشت. رژیم استبدادی موجود ایران نیز از این قاعده مستٍثنی نیست بنابراین دشمن و مشکل اصلی نه آمریکاست و نه اسرائیل و انگلستان، دشمن اصلی برای دولت‌های استبدادی ایران، خلق‌های موجود در جغرافیای ایران و این مسئله همچنان وجود دارد.

   هاوار هرد‌م عضو رسانه‌ای پژاک در پاسخ در این مورد خاطرنشان کرد؛ این مسئله -مسئله خلقها در ایران- همیشه بخشی از دستور کار دولت‌های حاکم بر ایران، بخصوص ٰرژیم اشغالگر ایران بوده و دارای پروژه و برنامه‌ای پیچیده به ویژه در شرق کردستان بوده‌اند؛ زیرا کردستان دارای جایگاه ویژه‌ای به لحاظ ژئواستراتژیک و ژئوپلتیک در منطقه است و شاهد تغییرات و قیام‌های فراوانی بوده است. دولت ایران هم به این مسئله واقف است که تنها با اعمال خشونت توانایی برخورد و پاسخگویی به خواسته‌های دمکراتیک خلق‌های ایران را ندارد به همین دلیل در تلاش برای یافتن راه‌های دیگری است. یکی از این راه‌ها اعمال سیاست و پروژه‌های پلید جنگ ویژه در گستره‌ی شرق کردستان است. دامن زدن به مشکلات اجتماعی، صعود آمار مصرف مواد مخدر و تن فروشی در میان جوانان و تفرقه افکنی میان ملت‌ها همانند کرد و آذری و حتی میان شهروندان شرق کردستان به طور مثال ایجاد اختلاف بین کرماشانی و سنه‌یی‌ها از راهکارهای رژیم در برابر ایجاد تنش میان خلق‌هاست.

   زاگرس مانی در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به اینکه سازمان‌های مردم‌ نهاد غیر دولتی (اِن‌جی‌اُ‌ها) نقش مهمی در نیرومند کردن جامعه مدنی برعهده دارند و نبایست وابسته دولت باشند گفت: اما متاسفانه در کل جهان و حتی منطقه خاورمیانه، اِن‌جی‌اُ‌ها وابستگی زیادی به دولت دارند و در نتیجه به همان نسبت هم از میزان نفوذ آنان در جامعه کاسته می‌شود، در واقع اِن‌جی‌اُ‌ها به شاخه‌ی فرهنگی دولت‌ها و سرمایه‌داری جهانی تبدیل شده‌اند به عنوان نمونه مؤسسهٔ خیریهٔ آکسفام یکی از اِن‌جی‌اُ‌هایی که در رابطه با مشکلات مردم آفریقا فعالیت می‌کند، یک چهارم از درآمد ۱۶۲ میلیون دلاری در سال ۱۹۹۸ خود را از محل کمک‌های دولت بریتانیا و اتحادیهٔ اروپا تامین می‌کند، در ایران هم به این منوال است، هلال احمر در ایران به شدت وابسته به دستگاه‌های امنیتی و دولتی حکومت است. تعداد زیادی از اِن‌جی‌اُ‌ها در ایران و روژهلات کردستان فعال هستند، به خصوص در زمینه‌های فرهنگی سیاست‌های دولت را پیگیری می‌کنند. امروز دولت ایران برنامه‌های خود در کردستان را از این طریق برخی از این نهادها اعمال و اجرایی می‌کند، به طور مثال انتشار نشریه فرهنگی- اجتماعی سروه با جذب نخبگان و جوانان کرد و استحاله کردن آنان در چنین فضاهایی آنان را در خدمت سیاست‌های خود قرار می‌دهند. مردم ایران و به طور کلی تمامی خلق‌های جهان به این نتیجه رسیده‌‌اند که اِن‌جی‌اُ‌ها[ی موازی با دولت] کارایی لازم و دمکراتیکی را ندارند. بنابراین اقدام به تشکیل اِن‌جی‌اُ‌ها کرده‌اند که بدون هیچ وابستگی به دولت، مشارکت آن برعهده خود مردم می‌باشد.

   هاوار هرد‌م سپس با اشاره به فشارهای رژیم ایران به ویژه بر جوانان خاطر نشان ساخت: جوانان پیشاهنگان جامعه هستند. در ایران و کردستان نیز به دلیل جوان بودن جمعیت آن همواره از سوی دولت مورد هدف قرار می‌گیرند. جوانان در صورت نبود امکانات به ناچار مجبور به ترک وطن می‌گردند. جوانان یکی از اقشار کنش‌مند در شرق کردستان هستند. در آتش‌سوزی مراتع مریوان در سال گذشته این جوانان بودند که آتش را مهار و در انجام سه تن از فعالین محیط زیست جان خود را از دست دادند. امروز جریان سیال مقاومت در کردستان توسط جوانان رهبری می شود و دولت ایران با اشراف به این مسئله که جوانان پیشاهنگان هر جامعه‌ای هستند در تلاش برای به خدمت واداشتن و استحاله‌ی جوانان در سیاست‌های شوم خود است.

   زاگرس مانی در پایان این مصاحبه رادیویی افزود: راه برون‌رفت از این بحران خودآگاهی مردم است. در یکصد سال گذشته این آگاهی در جامعه ایجاد شده است. در این راه جامعه انسانی هزینه‌های انسانی زیادی اهدا نموده است. تجارب انقلاب‌ها نیروها و جنبش‌های سوسیالیستی این حقیقت را اثبات نموده که خودآگاهی مردم مقوله مهمی است، چرا که سیستم سرمایه‌داری جهانی درصدد تصاحب و برده و کالایی نمودن حوزه‌ی اندیشه‌ورزی جامعه بوده و خودآگاهی اجتماعی در گستره‌ی محلی و جهانی دشمن این هدف سرمایه‌داری جهانی است. یکی از راه‌های رسیدن مردم به آگاهی سیاسی و اجتماعی وجود احزاب و شفافیت عمل آنان است. در سایر نقاط جهان مردم تاحدودی این مسیر را طی نموده‌اند ولی در خاورمیانه به ویژه کشورهای ایران و ترکیه وجود فاشیسم و سوءاستفاده از مذهب، تضاد جنسیتی، خلقی و طبقاتی از مباحثی است که دولت بر آن سرپوش ملی و مذهبی گذاشته یا به عبارتی استتار نموده و با احساسات ملی و مذهبی مردم بازی می‌کند. حزب حیات آزاد کردستان، پژاک همه رهیافت‌ها را در اساسنامه راهبردی خود و در پروژه‌ی 'نقشه‌ی راه' سال گذشته ارائه داده است. به کوتاه می‌توانم بگویم باید شیوه‌ی نگرش و نظرگاه خود نسبت به جامعه، انسان و طبیعت را مورد بازبینی قرار دهیم و تغییر دمکراتیک با توجه به روح زمان-مکان مد نظر داشته باشیم.