گلستان چیا ایکه یکی از شرکت کنندگان در اعتصاب غذای نامحدود و بدون بازگشت استراسبورگ است. گلستان با روزنامه ینی‌ازگور پولتیکا مصاحبه‌ای انجام داده است که چکیده‌ای از آن در ذیل می‌آید.

گلستان با تأکید بر جایگاه زن در اندیشه‌های عبدالله اوجالان گفت:"اگر امروز در این فعالیت اعتراضی توان مقاومت دارم در سایه پارادایم رهبری، رنج رهبری برای آفریدن زنان آزاد مسجل شده است. زنان با افکار رهبری به واقعیت خویش پی‌ بردند. به همین دلیل گفته‌های رهبری برای همه دارای ارزش حیاتی است بویژه برای ما زنان جایگاه ویژه‌ای دارند."

گلستان چیا با یادآوری اینکه خطر بزرگی زندگی رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان را تهدید می‌کند افزود:"٢٠ سال زمان کمی نیست. حصر امرالی ٢٠ سال مداوام ادامه دارد. زنان، جوانان و هر آنکه ایشان را به عنوان رهبر خویش می‌پذیرد، باید خودانتقادی دهیم. رهبر آپو در حین توطئه ١۵ فوریه گفته بود که رفقای نیمه راه من را به این روز انداختند. تداوم حصر ادامه این کم‌کاری است. اگر توانسته‌ بودیم به نقطه‌ ضعف خویش پایان دهیم اکنون حصر به پایان رسیده بود. ما سعی می‌کنیم با این فعالیت به وظیفه خویش عمل کنیم."

گلستان چیا ایکه اظهار کرد، اعتصاب غذا نشانه بیچارگی نیست و افزود:"شاید گفته شود،'راه دیگری نمانده بود و ما این راه را در پی گرفتیم'. اما من چنین نمی‌بینم. این مقاومت شیوه دیگری از مبارزه است. شاید در اروپا بتوان کارهای دیگری انجام داد. اما ما مقابل چشمان همه جهانیان به اعتصاب غذا دست زدیم. مقاومت بزرگی در کوههای کردستان در جریان است. در آنجا هم مقاومت همچنان شعله‌ور است. رفقای ما، جوانان کرد، زنان کرد سالهاست که مبارزه را ادامه می‌دهند. مبارزه اینچنین گسترده می‌شود. با مشارکت خلق‌های منطقه در روژاوای کردستان خودمدیریتی تأسیس شد. نیروی بزرگی علیه نیروهای تمامیت‌خواه پا به میدان گذاشت. این هم یکی از راههای مقاومت است. ما معتقدیم که این فعالیت می‌تواند وجدان [عموم] را خطاب قرار دهد."

گلستان در پایان گفت:"وجدان این چنین می‌تواند به ندای بشریت پاسخ دهد. در واقع ما می‌خواهیم این را به مخاطبان خود گوشزد کنیم. اعتصاب غذا کاری است که انسان جسم خود را برای مرگ آماده می‌کند. اگر وجدان، بشریت باقی مانده باشد باید به ندای ما پاسخ دهند. بدون شک ما تنها نیستیم. رفیق لیلا [گووَن] پیشاهنگی اعتصاب را برعهده گرفته است."