دوران کالکان از اعضای کمیته رهبری پ.ك.ك حملات رژیم غاصب ترکیه به جنوب کردستان را مورد ارزیابی قرار داد

 

کالکان به حملات پی‌در پی رژیم ترکیه به این بخش از کردستان از سال ١٩٨٠ اشاره کرده و خاطرنشان کرد که همیشه پ.ك.ك برنده این جنگ‌ها بوده است

 

عضو کمیته رهبری حزب کارگران کردستان با یادآوری کردن حمله ترکیه در مه ١٩٨٣ به جنوب کردستان گفت:"ترکیه از ترس بازگشت گریلا و نبرد با کاسبکاران تحرکاتی وسیع را در این سال آغاز کرد. ترکیه برای استقرار نیروهای خود در مناطق مرزی و ممانعت از بازگشت گریلاها به شمال کردستان قبل از همه به عرصه کوتاما از رود خابور و سپس به بخش یکمال تا شرق رودخانه خابور و تا دره زندورا را هدف حملات وسیع قرار داد. ترکیه جنگی وسیع را در سرتاسر این منطقه آغاز کرد. نتوانستند طاقت بیاورند و مجبور به عقب نشینی شدند."

 

دوران کالکان سپس به تحولات سالهای ١٩٩٠ و استقرار گریلا و مقرهای فرماندهی در عرصه هفتانتن و خاکورک اشاره کرد. به گفته وی در این مرحله تاکتیک جنگ‌های روزانه به مرحله تازه کارزارهای استراتژیک متحول شد.

 

کالکان حملات کوبنده گریلایی در سالهای ١٩٩١ و ٩٢ علیه پایگاههای ارتش ترکیه در شمذینان، چله، قلابان و شرنخ و کنترل آنها از سوی گریلا را آغاز مرحله نوین و ثمره حمله وسیع گریلایی برای ایجاد مناطق خودمدیر در بوتان و بهدینان نامید.

 

دولت ترک پذیرش موقعیت سیاسی جنوب کردستان را در قبال جنگ با گریلا مشروط کرد

دوران کالکان سپس افزود:" توافق مابین رژیم ترکیه-آمریکا- حزب دمکرات کردستان عراق (پ.د.ک) و اتحادیه میهنی کردستان (ی.ن.ک) در اکتبر ١٩٩٢ اشاره کرده و افزود:"در تاریخ پ.ك.ك از این مرحله به عنوان 'جنگ جنوب' یاد می‌شود. بخصوص از خاکورک، هفتانین و زاپ از سمت جنوب کردستان عناصر پ.د.ک و از سمت شمال هم ارتش جمهوری ترکیه درصدد امحای مواضع گریلا حمله‌ای وسیع را آغاز کردند. ترکیه پذیرش موقعیت سیاسی اقلیم را منوط به جنگ احزاب جنوب با پ.ک.ک کرد. طیب اردوغان امروز مدعی می‌شود که پذیرش موقعیت کردهای جنوب کردستان خطای تاریخی بوده است. اما مقام‌های ترکیه برای جنگ با گریلا راهکار دیگری نداشتند.

 

ترکیه بخاطر حمله به پ.ک.ک حکومت اقلیم را پذیرفت و نه بخاطر تمایل به کردها.  هدف ترکیه نابودی پ.ک.ک در حملات استراتژیک بود. برای استفاده از نیروهای پ.د.ک و ی.ن.ک در جنگ علیه پ.ک.ک حکومت اقلیم را پذیرفت."

 

کالکان سپس به نقش دولت آمریکا در میانجیگری مابین نیروهای کرد جنوب کردستان با ترکیه برای حمله به پ.ک.ک اشاره کرد و از عملیات "چکش" در سال ١٩٩١ به عنوان ثمره همپیمانی ترکیه- پ.د.ک-ی.ن.ک و آمریکا علیه حزب کارگران کردستان نام برد.

 

دوران کالکان در ادامه تشکیل حکومت اقلیم را محصول شراکت نیروهای پ.د.ک-ی.ن.ک در عملیات چكش علیه پ.ک.ک نامید و افزود:"همچنان که به ترکیه دستور داده شد که از هوایی و زمینی به پ.ک.ک حمله کند به احزاب پ.د.ک و ی.ن.ک هم دستور داده شد که با ارتش ترکیه در جنگ علیه پ.ک.ک همکاری کنند. توافق بر این مبنا شکل گرفت و متقابلا دولت ترکیه هم حکومت هولیر را به رسمیت شناخت. حکومت اقلیم پذیرفت که دوشادوش دولت ترکیه علیه پ.ک.ک بجنگند."

 

استقرار ارتش ترک در جنوب کردستان

دوران کالکان تصریح کرد که تنها هدف توافق سیاسی- نظامی مابین حکومت اقلیم و ترکیه این بود که اجازه ندهند پ.ک.ک در جنوب کردستان ماندگار شود. دولت ترکیه از سال ١٩٩١ طبق توافقی که در عملیات چکش امضا شده است به میل خود در جنوب کردستان به جولاندهی و عملیات نظامی دست می‌زند.

 

کالکان افزود:"حملات را با نابودی پ.ک.ک آغاز کردند اما پس از آنکه توفیقی کسب نکردند اینبار به استقرار پایگاههای ارتش ترکیه در خاک جنوب پرداختند.

 

عضو کمیته رهبری پ.ك.ك از این مرحله به عنوان اشغال گام به گام خاک جنوب کردستان نام برده و می‌افزاید:"اینگونه بود که جنگی را که در تاریخ ما از آن به عنوان 'جنگ جنوب' نام برده می‌شود در اکتبر ١٩٩٢ آغاز شد. عملیات از سوی ناتو برنامه‌ریزی شد. در واقع اشغال جنوب کردستان از این زمان آغاز گردید. ارتش ترک عقب‌نشینی کرد اما نیروهای استخباراتی و ویژه خود را در مناطق تحت حاکمیت پ.د.ک مستقر کرد."

 

کالکان سپس عملیات ١٩٩۵ ارتش ترکیه علیه پ.ک.ک در جنوب کردستان و استقرار تانک‌های ترکیه در سال ١٩٩٧ در شهرهای بهدینان را خاطرنشان کرده افزود:"تانک‌های ترکیه تا دیانا و حتی هولیر رفتند. تانک‌های ترکیه به قصره و حاجی عمران برده شدند. تانک‌های ترکیه که در سال ١٩٩٢ تنها وارد عرصه هفتانین شده بودند در سال ١٩٩٧ به هولیر، دیانا و تمام مناطق جنوب کردستان برده شدند. ماهها در شهرهای جنوب کردستان مستقر شدند و کنترل راهها را در دست گرفتند. به همین دلیل هم در برخی از شهرهای جنوب کردستان هنوز هم یگانهای تانک دولت ترکیه وجود دارد. نه تنها در بامرنی بلکه در شلادزه و سوده و در آمیدی هم تانک‌های ترکیه مستقر شده‌اند. در دهوک و زاخو هم تانک‌های ترکیه و توپهای متعلق به آنان مستقر گشته‌‌اند."