عضو کمیته رهبری پ.ک.ک قاسم انگین در یادداشتی اقدام آمریکا در قبال پیشاهنگان جنبش آزادیخواهی کردستان را تقبیح کرده و میگوید:"آمریکا عصبانی است چون جنبش ما استقلال خود را حفظ کرده و به هیچ نیرویی بجز مردم اتکا نمیکند"
قاسم انگین عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کردستان به تصمیم آمریکا در رابطه با تعیین پاداش برای یافتن مکان سه تن از فرماندهان پ.ک.ک واکنش نشان داد. او دلیل این تصمیم آمریکا را نیاز واشنگتن به ترکیه برای محاصره ایران خواند و گفت دولت آمریکا برای دور کردن ترکیه از ایران دارد کردها را هدیه میکند.
تصمیم ایالات متحده آمریکا در مورد سه پیشاهنگ جنبش آزادیخواه کردها تصمیمی بدون خیر و بدیمن است که برای خاورمیانه خطرناک محسوب میشود. درست زمانی که حکومت فاشیست ترکیه حملات شدیدی علیه کردها براه انداخته است چنین تصمیمی به معنای تأئید آن است. ما عکسالعمل آمریکا در زمان اشغال عفرین را مشاهده کردیم. آنها گفتند عفرین منطقهای در حومه شرقی رود فرات در سوریه نیست و دخالتی در آن منطقه نداریم. آمریکا به سکوت بسنده نکرد بلکه اقداماتی انجام داد که ترکیه را به هجوم علیه عفرین تشویق کند. این ادعا قابل اثبات است کما اینکه وقتی موضوع عملیات در ادلب مطرح شد آمریکا به سرعت وارد عمل شد و سختترین مخالفتها را نشان داد. ادلب هم در شرق فرات نبود و همه میدانند که مأمن گروههای تبهکار وابسته به ترکیه است. آمریکا در ادلب از ترکیه و گروههای افراطی دفاع کرد. اما نقش آمریکا در عفرین مخرب بود و میبینیم که این روند با یک تصمیم جدید ادامه دارد. ترکیه در حال تدارک عملیات در منبج است و مناطق کوبانی و گرسپی در شمال سوریه را هدف هجوم نظامی قرار داده است. تصمیم جدید آمریکا در چنین مقطعی که ترکیه روزانه تهدید به حمله علیه شمال سوریه میکند به معنای حمایت از آن است. اردوغان و حکومتش از لحاظ سیاسی و اقتصادی در سراشیبی سقوط قرار دارند و اقدام آمریکا را میتوان حرکتی برای نجات اردوغان تلقی کرد. آمریکا از چنین فردی حمایت میکند که با دستور کشتار و تصرف سرزمینهای دیگران مرتکب جنایت علیه بشریت شده است. آمریکا عصبانی است چون جنبش ما استقلال خود را حفظ کرده و به هیچ نیرویی بجز مردم اتکا نمیکند. ما با مداخله خارجی در خاورمیانه مخالفت میکنیم و این دلیل دشمنی با ماست. بیست سال پیش رهبر آپو را بخاطر مخالفتش با مداخله در خاورمیانه اسیر کردند تا برایشان مشکلساز نشود. پس از آن به عراق حمله کردند که عاقبتش مرگ میلیونها انسان بود. رهبر آپو همواره بر چارەیابی دمکراتیك مسائل تأکید دارد حتی در رابطه با حکومتهای اشغالگر و غیر دمکراتیكی چون ایران و ترکیه چنین نظری دارد. او مداخله خارجی را به نفع منطقه نمیداند. تصمیم علیه جنبش آزادیخواه کردها همزمان با تحریمهای ایران بوده که از محاصره اقتصادی آغاز شده است. آمریکا برای به ثمر رساندن طرحش بیش از همه به ترکیه نیاز دارد. آمریکا میخواهد ابتدا گرمی روابط میان ایران و ترکیه را از بین ببرد. کردها را قربانی میکنند تا نظر ترکیه را به خود جلب کنند. عفرین را هم برای همین هدیه کردند. گفتگوی با ترکیه در رابطه با منبج و سکوت در برابر گلولهباران کوبانی هم در همین رابطه است. آمریکا بخوبی میداند که ترکیه بصورت تاریخی در کمین به عقب راندن ایران بوده است و میخواهد آنرا به عنوان مجری سیاست خود استخدام کند. آمریکا از سویی برای حمله به ایران به کردهایی نیاز دارد که نوکر و گوش به فرمان آن باشند. تصمیمی که آمریکا در مورد جنبش آزادیخواه کردستان گرفته است عواقب خونباری خواهد داشت و آنرا باید به شدت محکوم کرد.
انقلابیونی که آمریکا برای یافتن آنها جایزه تعیین کرده است شبیه همان کسانی هستند که برای پایهگذاری جمهوری دمکراتیك آمریکا و استقلال از امپراتوری بریتانیا پیکار کردند. اگر بریتانیا این افراد را تروریست مینامید و برای دستگیری آنها پاداش تعیین میکرد، چه احساسی به مردم آمریکا دست میداد؟ سئوال دیگر این است که اگر در جنگ جهانی دوم، آمریکا در جبهه هیتلر قرار میگرفت اکنون چگونه در مورد آن صحبت میشد؟
اردوغان در پلیدی از هیتلر جلو زده است. ترکیه امکان مقدس اجتماعات منطقه را ویران میکند. انسانهای پناه گرفته در زیرزمینها را بنزین میریزند و آتش میزنند. مادران را در خیابان توسط تک تیراندازها هدف شلیک قرار میهدهند. انسانها را میکشند و جسد آنها را به خودروهای نظامی در حال حرکت میبندند. زنان را پس از قتل برهنه میکنند و مورد اهانت قرار میدهند. ترکیه نقش فاشیسم نازی را بازی میکند و اردوغان همان هیتلر زمان است. سئوال این است که آمریکا بخاطر حمایت از چنین حکومتی در پیشگاه تاریخ چه پاسخی میدهد؟