رضا آلتون عضو شورای رهبری ک.ج.ک ضمن یادآوری جایگاه استراتژیک ادلب در سوریه گفت: تاریخ روابط چرکین مابین ترکیه، ایران، روسیه و رژیم سوریه به پایان رسیده است

 

عضو رهبری ک.ج.ک در دومین بخش گفت‌وگو با خبرگزاری فرات مباحث؛ دیدارهای مابین رژیم سوریه و مجلس سوریه دمکراتیک وعملیات پیش‌رو در ادلب را مورد ارزیابی قرار داد. بخش سوم و پایانی این گفتگو فردا منتشر می‌شود

 

آمریکا خواستار تغییر در ترکیه است اما ترکیه این تغییرات را قبول نمیکند

رضا آلتون گفت: در میان خواستهای ترکیه و شرایطی که امپریالیست جهانی ایجاد کرده است اختلاف وجود دارد. ترکیه می‌خواهد به مانند پیش سیستم دولت ملت خود را حفظ کند، با وجود آنکه مشکلات مربوط به دمکراسی، مشکلات اجتماعی و ملی، مشکلات مذهبی و همچنین مسئله‌ی کُرد همچنان بدون حل مانده اما ترکیه می‌خواهد همین سیستم کنونی را حفظ کند.

 

آ.ک.پ از سیستم جهانی می‌خواهد که آنها را در خارج از تغییرات ایجاد شده در خاورمیانه نگه دارد و این تغییرات در ترکیه رخ ندهد، علیرغم این می‌خواهد مانند یک نیروی تاثیرگذار در منطقه باشد. اما این خواسته‌ی ترکیه مورد قبول پروژه‌ی جدید سرمایه داری در خاورمیانه نیست. در جهان و در خاورمیانه ممکن نیست این درخواست ترکیه قبول شود. پایه و اساس بحران ترکیه این مسئله است. تغییراتی به ترکیه تحمیل می‌شود اما ترکیه آنرا قبول نمی‌کند. این بحرانها به این دلیل رخ داد که ترکیه مبدل به یک قدرت فاشیستی شد. تبدیل به یک سیستم ضد کُرد شد. به خاطر دشمنی با کردها با چندین نیرو و قدرت دیگر روابطی ایجاد کرد، روابطش با ایران و روسیه آشکار است.

 

ترکیه به جای حل مسائل موجود سعی دارد تا از بحران‌های خاورمیانه و جهان سود ببرد. این بحرانها بسیار جدی و عمیق هستند اما رژیم ترکیه برای حل آنها تلاش نمیکند. به جای تلاش برای حل مسائل موجود فکر می‌کنند با بهره گرفتن از بحران‌های خاورمیانه و جهان می‌توانند نتیجه‌ی دلخواه را بدست آورند. اشغال عفرین هم در همین راستا صورت گرفت.

 

وی در سخنان خود تأکید کرد که بحران عفرین نه تنها مربوط به سوریه بلکه همزمان بحران مشترک نیروهایی است که در سوریه مداخله کرده‌اند.

 

آلتون بر نقش ادلب در آینده سوریه اشاره کرده و افزود:"در خلال ۶-٧ سال جنگ در سوریه شاهد روابط، تنش‌ها و تفاهم‌های فراوانی مابین نیروهای دخیل بودیم، بجز ق.س.د گروههای کوچک و بزرگی از سوی سلفی‌ها تشکیل شدند و همین گروهها که خود را اپوزیسیون خطاب می‌کردند کنترل برخی از مناطق سوریه را بدست گرفته بودند. تقریبا بخش اعظم این گروهها نابود گردیدند و باقیمانده آنان را در منطقه ادلب- جرابلس گردهم آورده‌اند. در این منطقه ١٠٠ تا ١۵٠ هزار شبه نظامی مستقر شده‌اند. اینان عموما از سوی هیئت تحریر الشام سازماندهی می‌شوند. پیش از این چندین دولت از این نیروها حمایت می‌کردند، آنان با آمریکا، اسرائیل، سعودی و ترکیه رابطه داشتند. روابط مذکور به مرور زمان به ترکیه محدود ماند. به استثاء نیروهای سوریه دمکراتیک دیگر نیروهای مخالف را در ادلب جمع کرده‌اند. مناطق دیگر از وجود مخالفین پاکسازی شده‌اند."

 

در مناطق تحت کنترل ق.س.د راه حل گفتگو است

آلتون به ارزیابی وضعیت رژیم سوریه پرداخت:"با اینکه رژیم سوریه از نا افتاده بود اما با کمک ایران، حزب‌الله و روسیه توانست دوباره تجدید نیرو کند. رژیم اکنون هم نیروی آنچنانی ندارد. نیروهای زمینی وی را حزب‌الله و ایران تأمین می‌کنند. فعالیت اصلی رژیم در عرصه دیپلماسی بین‌المللی است و روسیه هم رژیم را از جنبه‌های سیاسی و نظامی سرپا نگه داشت. به همین دلیل رژیم سوریه با کمک ایران و روسیه نیروی خود را بازیافته است. اما این نیرو دیگر مستقل و دارای اراده خود نیست. ایران و روسیه سیاست‌های خود را به رژیم دیکته می‌کنند."

 

رضا آلتون سپس به تنش مابین روسیه و آمریکا پرداخت:"روسیه حضور خود را در سوریه مشروع جلوه می‌دهد. آمریکا هم بخصوص با روابط خود با شمال سوریه سعی در مشروع نشان دادن حضور در سوریه است. میان این دو هم رابطه و هم تنش وجود دارد. این دو بدون آنکه به درگیری نظامی علیه یکدیگر متوسل شوند سعی در حل مسائل فی‌مابین با گفتگو هستند. ق.س.د از آغاز اعلام موجودیت نیرویی مستقل بوده است و خواهان سوریه دمکراتیک و فدرال است. به همین دلیل خواهان تغییر در سوریه بواسطه گفتگوست. هم نیروی لازم و هم جایگاه شایسته‌ای دارد. مناطق فراوانی را در کنترل دارد. روابط مستحکمی هم در عرصه بین‌المللی دارد."

 

آلتون در این بخش از سخنان خود بر دو اولویت اشاره کرده و می‌گوید:"اول اینکه از مناطق تحت کنترل ق.س.د مرحله همبستگی با سوریه آغاز شود و دوم هم مسئله ادلب حل شود. ممکن نیست بتوان با گفتگو به مسئله ادلب پایان داد. زیرا گروههای حاکم در ادلب به اقتدار چشم دوخته‌اند. به این معنی که آنان خواهان جای گرفتن در موضع اقتدار هستند. اغلب این گروهها هم تحت عنوان "تروریست" شناخته می‌شوند و مشروعیتی ندارند. با اینکه هم رژیم و هم روسیه موافق الحاق بخشی از آنان رژیم سوریه است ما جامعه بین‌المللی متفق‌القولند که باید با راهکار نظامی به آنان پایان داد."

 

آلتون سپس به حساسیت مرحله ادلب پرداخته و خاطرنشان کرد که بدون حل مسئله موقعیت سیاسی فدراسیون شمال سوریه نمی‌توان از استقرار صلح در سوریه سخن گفت.

 

عضو شورای رهبری ک.ج.ک سپس به دیدارهای هیئت م.س.د با نمایندگان رژیم سوریه اشاره کرده و آنرا مثبت ارزیابی نمود. وی تأکید کرد که برخلاف آنچه که مابین م.س.د و رژیم سوریه در جریان است مسئله ادلب نقطه شکست پروژه‌های اساسی در سوریه است.

 

رضا آلتون در ادامه با یادآوری جایگاه ویژه ادلب در سوریه از تلاشهای گروههای تبهکار برای ضربه زدن به رژیم در حلب و عدم پذیرش موازنه‌ی مذکور از سوی روسیه سخن به میان آورده و افزود:"هر آن احتمال درگیری‌های وسیعی در ادلب وجود دارد. ادلب نقشی تعیین کننده را برای سوریه داراست. اما مسئله تنها منحصر به تبهکاران در ادلب و یا سوریه نیست. این مسئله در عین حال بحران مابین ترکیه و ایران، ترکیه و روسیه، ترکیه و رژیم سوریه است. مبادله [شهرها و مناطق] و روابط کثیف قبلی شاید برای برخی گروهها نتیجه‌ای هم داشته است. این روابط چرکین، با پیش کشیدن گروههای سلفی در مناطق مختلف سوریه امتیاز لازم را به روسیه، ایران و رژیم داد. در مقابل عفرین به ترکیه واگذار شد و این امر به نفع ترکیه بود. این گروهها اکنون به وضعیت مرگباری دچار شده‌اند. به اینجا رسیده‌اند که ترکیه بواسطه ادلب خواهان سهم خویش از سوریه است و رژیم هم برای بدست گرفتن قدرت باید ادلب را فتح کند. در اینصورت ترکیه یا مجبور است تبهکاران را به رژیم بفروشد و رسما اعلام کند که سیاست‌هایش در سوریه به تمامی شکست خورده‌اند و یا اینکه در کنار تبهکاران علیه رژیم سوریه، روسیه و ایران بجنگد. هر دو راه برای ترکیه به بن‌بست ختم می‌شود. رژیم ترک یا باید با توسل به جنگ در سوریه ابراز وجود کند یا اینکه از با واگذار کردن تبهکاران به حکومت سوریه شکست سیاست‌هایش را بپذیرد."

 

حل مسئله ادلب سرنوشت سوریه را تعیین می‌کند

رضا آلتون به ارزیابی وضعیت ترکیه در سوریه پرداخت:"با حل بحران ادلب سرنوشت سوریه هم تعیین خواهد شد. ادلب تاکنون یکی از پرتنش‌ترین مناطق بوده است. وضعیتی مشابه غوطه در ادلب حاکم است. اما اکنون ادلب نقش حیاتی را برای سوریه ایفا میکند. نیروهایی که خواهان کسب جایگاه در آینده سوریه هستند بایستی یا مستقیما در عملیات ادلب شرکت کنند و یا اینکه پس از آن جایگاه مستحکمی را فراهم نمایند. ترکیه نه توانایی ایفای نقش نیرومند در عملیات ادلب است و نه پس از آن هم چنین توانایی را خواهد داشت. اصولا ترکیه توان و پتانسیل چنین نقشی را دارا نیست. حتی توان مانور در این عرصه را هم ندارد. سیاست دشمنی و خصومت ترکیه با کردها، آنرا بسوی افلاس و شکست حتمی کشید."

 

بخش سوم و پایانی فردا منتشر می‌شود