در ترکیه و شمال کردستان که در آن دمکراسی و حقوق بشر دیگر جایی ندارد، به بهانهی ایست و بازرسیهای متعدد اجازهی رفت و آمد عادی از شهروندان سلب شده است. کاروان اتومبیلها در پشت ایست و بازرسیها ساعتهای متوالی منتظر میمانند تا از آنها عبور کنند.
شهرهای کردستان را به یک زندان روباز تبدیل کردهاند. در جولمرگ، وان، آگری، ایغدر، موش، بدلیس و سایر شهرهای کردستان هزاران مقر و پادگان نظامی احداث شدهاند. در مسیر میان شهرها نیز ایست و بازرسیهای متعدد تاسیس شدهاند. در تعدادی از این ایست و بازرسیها مزدوران و در تعدادی نیز نیروهای پلیس مستقر شدهاند.
هر ۵۰۰ متر یک ایست و بازرسی
در برخی از راهها فاصلهی میان ایست و بازرسیها تنها ۵۰۰ متر است. در هر کدام از این ایست و بازرسیها هویت شهروندان را کنترل میکنند. مردم و اتومبیلهایشان را بازرسی میکنند. در بیشتر مواقع حتی بدون آنکه شهروندان جرمی مرتکب شده باشند، هزاران لیرهی ترکیه جریمه میشوند. با آمدن فصل بهار برخی اقدامات علیه شهروندان انجام میشود که شبیه وضعیت اضطراری میباشد. در مسیر وان-آگری و وان-ایغدر دهها ایست و بازرسی تاسیس شده است و شهروندان قادر به رفت و آمد نیستند چون علاوه بر اذیت و آزار و جریمه مدتهای طولانی نیز باید در صفهای طولانی منتظر بمانند.
گاهی اوقات یک ساعت راه ۵ برابر طول میکشد
مسیر میان وان و آگری ۲۰۰ کیلومتر است. مابین وان-پانتوس آگری ۵ ایست و بازرسی، میان پانتوس-توتاخ ۳ ایست و بازرسی، میان توتاخ-هاموری ۲ ایست و بازرسی و میان هامور-آگری ۲ ایست و بازرسی احداث شده است. به دلیل این تعداد ایست و بازرسی مسیر یک ساعته، ۵ ساعت طول میکشد. در هر ایست و بازرسی هم با شیوهای جداگانه شهروندان جریمه و مجازات میشوند .همچنین حق آزادی گشت و گذار با حکم قانون ممنوعیت از شهروندان سلب شده است.