زیلان وژین، ریاست مشترک پژاک در مورد پروژه کودار و پژاک جهت حل مسائل در ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری فرات تحولات اخیر کردستان، ایران و منطقه را مورد ارزیابی قرار داد.

 

زیلان وژین در آغاز به بحران‌های کنونی در سیستم‌های دولتی حاکم در خاورمیانه پرداخته و گفت:" نمی توان گفت مسائل و بحرانهایی که امروزه  زیسته می شود تنها مختص به سیستم، سیاست و اقتصاد یک دولت است. سیستمهای دولت-ملت محصول یک ذهنیت و یک مدل هستند. این بحرانها و مسائل پیچیده در نتیجه سیستم سرمایه داری و جهانی در هر کشوری به شیوه ای متفاوت خود را نشان می دهد. اینها از مسائل ساختاری و ذهنیتی نشات می گیرد. سیستم مدرنیته سرمایه داری دارای کاراکتری بحران زاست.  این کاراکتر فرد و تمامی نظام و شیوه مدیریت را تحت تاثیر قرار می دهد. قدرتهای جهانی برای گذر از این پروسه های کائوتیک، جنگ و درگیریها را در خاورمیانه تعمیق و تشدید می کنند. ایران مصداق بارزی در این مورد است که در ماههای اخیر با فشارهای خارجی روبه رو شده و هدف این تنشها تداوم بحران در منطقه  است. افزایش بحرانهای اقتصادی همچون بیکاری، تورم و فقر، مسائل زیست محیطی همچون کم آبی، بیابان زایی و سوختن جنگلها و دهها مشکل دیگر محصول سیستم دولت ملت است. آشکار است وضعیت هر کشوری در منطقه، بر دیگری تاثیر داشته در عین حال بحرانهای جهانی نیز بر این جغرافیا تاثیرگذار است.

 

 دلیل بغرنج شدن بحرانها در منطقه این است که قدرتهای فرامنطقه ای نه در تلاش برای حل مسائل منطقه بلکه حاکمیت بیشتر هژمونی خود هستند. بنابراین اگر در خاورمیانه به ویژه ایران چاره یابی سیاسی و اجتماعی ایجاد نگردد، بی گمان در منطقه نیز چاره یابی پایداری صورت نخواهد گرفت. تغییر هر دولت- ملت و ضعف آن تاثیری متقابل بر سایر دولتهای منطقه خواهد گذاشت."

 

ریاست مشترک پژاک سپس به حل مسائل سیاسی در ایران و تأثیر آن در چارە‌یابی بحران‌های خاورمیانه پرداخت:" در خاورمیانه هر دولتی بر دیگری تاثیر گذار بوده و هر یک از دولتهای این جغرافیا بر اساس موجودیت خود از لحاظ ژئوپلیتیک و استراتژیک دارای نقشی تعیین کننده هستند. ایران نیز یکی از دولتهایی است که با چاره یابی مسائل داخلی و خارجی بر منطقه و وضعیت آن تاثیر خواهد گذاشت. ایران به این دلیل که به منافع خارج از مرزهای خود اهمیت فراوانی می دهد در داخل با اعتراضات بسیاری روبه رو است.

 

خاورمیانه سالها کانون جنگ و درگیری بوده از عراق تا لیبی، مصر و تونس حکومتهای دیکتاتوری فروپاشیدند. رهبر خلق کردستان عبدالله اوجالان این جنگها را به عنوان جنگ جهانی سوم تعریف نموده است. این جنگ ما بین دو مدرنیته سرمایه داری و مدرنیته دمکراتیک است و اگر چاره یابی براساس مدل ملت دمکراتیک باشد می توان آرامش و چاره یابی ماندگاردر منطقه دید. در غیر اینصورت چنین رویه ای مسائل را پیچیده تر خواهد نمود. ایران دولتی است که دارای فرصتها و بسترهایی برای برون رفت از مسائل خود و پاسخگویی به مطالبات جامعه با سیستم ملت دمکراتیک است.

 

این موضوع را در پروژه دمکراتیزه نمودن ایران دست نشان ساختیم که چاره یابی توسط مردم و جامعه خواهد بود و ایران دارای این پتانسیل است که با ارزشهای مشترک تاریخی این مدل را در جامعه پیاده کند. هر چند آرامش و صلح تنها با وضعیت ایران تعیین نخواهد شد اما دارای نقش مهمی در این راستا است و اگر گامهای موثری در سیاست، قوانین اساسی و مدیریت جامعه بردارد، می توان تغییرات شگرفی مشاهده نمود. در غیراین صورت ایران شانس رهایی از عراق پس از سرنگونی صدام، مصر بعد از حسنی مبارک و لیبی پس از قذافی نخواهد داشت."

 

وژین در مورد پروژه اقدام دمکراتیک پژاک- کودار گفت:" جامعه ایران از نظر تنوع فرهنگی، هویتی، اتنیکی و دینی شاخص است و هم اکنون خلقهای ایران برای دستیابی به حقوق خود مبارزه می کنند اما حکومت ایران تاکنون پاسخی به مطالبات مردم نداده است. مردم ایران در یکسال گذشته با اعتصابات سراسری و اعتراض خواهان حل مشکلاتشان هستند. ما ایمان داریم که مناسب و منطقی ترین راه خروج ازبحران، این پروژه است.

 

 علاوه براین، وضعیت خاورمیانه و کردستان اثبات نموده که مدل دولتی برای جامعه پاسخگو نیست و نخواهد بود. برای عملی نمودن این پروژه نیاز به مبارزه ی مشترک نیروهای دمکراتیک و رادیکال است. رادیکالترین نیرو خود جامعه و حمایت آنان است. اگر فروپاشی سیستم و به دنبال آن پروژه و سیستمی دمکراتیک جایگزین نگردد دوباره همان مسائل زیسته خواهد شد. برای نیل به تغییرات بنیادین مبارزه ی منسجم و مشترک ملتهای ایران مهم است. هدف ما نه تنها حل مسئله کورد در ایران بلکه اتخاذ راه چاره یابی مسائل تمامی ملتها در ایران است. هم اکنون تمامی مردم و جامعه ایران از چنین وضعیتی راضی نبوده و آن را نمی پذیرند و خواهان حقوق خود بوده چرا که در ایران بی عدالتی و نابرابری بیداد می کند. بنابراین نیاز به یک انسجام و همگرایی بر اساس دمکراتیزه نمودن سیستم وجود دارد. هم اکنون جبهه رادیکال مردمی برای تغییر چنین وضعیتی وجود دارد. اگر دولت گامی در این راستا بردارد بدون شک از فشارهای خارجی نیز رهایی خواهد یافت. "

 

وی از روژاوای کردستان به عنوان نمونه‌ای نام برده و اظهار کرد:" علی رغم اینکه مبارزات و رشادتهای بی نظیری در برابر داعش برای پاکسازی آنان در کردستان و منطقه صورت گرفت؛ بعد از اتمام این جنگ نیروهای منطقه ای و فرامنطقه ای با حمله به عفرین، تمامی دستاوردهای روژآوا را مورد هدف قرار دادند. بنابراین پروژه ما استراتژیک و تاریخی بوده و به یکباره به انجام نخواهد رسید. در این پروژه‌های مباحث اساسی به زبان آورده شده و جزئیات آن در آینده انتشار خواهد یافت."

 

وژین با اشاره به نارضایتی سراسری در ایران از اهمیت جایگاه جنبش‌های کارگری در پروژه اقدام دمکراتیک سخن گفت:"برای ما تمامی اقشار جامعه و همچنین نارضایتی های آنان مهم است. هر یک از اعتراضات بخشی از مشکلات موجود در سیستم ایران را نشان می‌دهد. سخن نراندن در مورد جنبشهای کارگری به دلیل عدم اهمیت آن نیست بلکه پروژه ما شامل تمامی جامعه و اقشار آن است. بنابراین انتقادهایی مبنی برعدم اشاره به جنبشهای کارگری بجا بوده و ما این انتقادات را به عنوان بخشی از پروژه‌ای که باید به آن پرداخته شود، می‌بینیم. بخش فراوانی از جامعه ایران را علاوه بر زنان وجوانان، کارگران به خود اختصاص داده است. در یکسال اخیر کارگران ایران به شیوه ای رادیکال در مقابل فقر و عدم پرداخت دستمزد معوقه نارضایتی خود را نشان دادند. پروژه ما برای چنین پروسه ای آغازی بوده ودر آینده با اتحاد و جبهه ای دمکراتیک و مشترک و رادیکال می تواند عملی گردد. در پروژه در مورد فعالیتهای مدنی و دمکراتیک سخن گفته ایم که جنبشهای کارگری بخشی از این جنبشها است."

 

ریاست مشترک پژاک شهادت گریلاهای ی.ر.ک و ترور اقبال مرادی از سوی عناصر مزدور وابسته به رژیم ایران را پس از اعلام پروژه اقدام دمکراتیک خاطرنشان کرده و گفت:"موضع ایران در مقابل رویکردهای رادیکال، استراتژیک و دمکراتیک هر زمان بدین شیوه بوده است. این پاسخی بود مبنی بر اینکه برای چاره یابی مسائل مردم رویه خود را ادامه خواهد داد. ما هم چنین انتظاری از دولت ایران نداریم که گامی مثبت در این راستا بردارد. پاسخ ایران در مقابل پروژه های پژاک این گونه بوده و این بدین معنا نیست که ما در مقابل مواضع دولت، مبارزات آزادیخواهی و دمکراتیک خود را متوقف خواهیم کرد.

 

در واقع مخاطب پروژه ما نه دولت بلکه مردم روژهلات کردستان و ایران است. رژیم ایران در مقابل خواسته ها و اعتراضات با توسل به خشونت، دستگیری و شکنجه به ویژه زنان در تلاشند تا با ارعاب و خشونت، اعتراضات را سرکوب کنند. علی رغم تمامی فشارها مردم هنوز هم در خیابانها خواهان حقوق خود هستند. مردم و جامعه به ویژه خلق کرد برای دستیابی به حقوق مشروع خود به طورمتداوم مبارزه نموده و در این راه بهای فراوانی پرداخت کرده اند. ما اقدامات ایران همچون اعدام، ممنوعیت و دستگیری و به ویژه انکار اراده سیاسی ملتها را نپذیرفته و برای آزادی و دمکراسی مبارزه خواهیم نمود. ما مخالف چاره یابی مسائل با جنگ هستیم. تمام تلاش ما این بوده که در چارچوب سیاسی وقانونی مسائل را چاره یابی نماییم. اگر یگانهای مدافع کردستان ی.ر.ک عملیاتی را انجام داده در چارچوب دفاع مشروع بوده است. چون فلسفه یگانهای مدافع شرق کردستان براساس فلسفه رهبر آپو است که می‌گوید: 'اگر تمامی نیروی جهان در اختیار من باشد  به هیچ نیرویی حمله نخواهم کرد، اما اگر تمامی دنیا در مقابل من قرار گیرند از حق دفاع مشروع خود استفاده خواهم نمود.' اگر ایران چنین اقدامی انجام داده به این معناست که گزینه جنگ را انتخاب نموده است. "

 

زیلان وژین ریاست مشترک حزب حیات آزاد کرستان در پایان از گام‌های عملی اجرای پروژه اقدام دمکراتیک سخن گفت:"برای ما مهم این است که هدف خود از ارائه این پروژه را به خوبی تفهیم و بر اساس خط سوم عملی نماییم. ما همانند برخی از اپوزیسیونها کرد و ایرانی نیستیم که در انتظار مداخله ای از خارج بوده و از این فرصت استفاده نماییم. هر چند اگر مداخله صورت گیرد نیز وضعیت متفاوت خواهد بود. قبلا هم مواضع خود در مورد مداخلات خارجی را آشکار نموده ایم که موافق چنین چیزی نیستیم و چنین دخالتی ایران را به وضعیت عراق و سوریه دچار خواهد کرد. ما در این پروژه هشت بعد ملت دمکراتیک را برای چاره گشایی مسائل ارائه داده ایم. هر یک از این ابعاد با یکدیگر مرتبط و سوای یکدیگر نیست. مسائل زنان، خلقها، فرهنگها با یکدیگر ارتباط مستقیم دارد ویکی بدون دیگری امکان پذیر نیست."