حکایت یک مادر بیمار که سرپرستی دو پسر معلول خود را بر عهده دارد و در یک روستای کهکیلویه و بویر احمد زندگی می‌کند نشان می‌دهد که فراموش شدگان در ایران در شرایط وحشتناکی به سر می‌برند.

روستای محل سکونت آنها در نزدیکی شهر قلعه‌رئیسی است.

عطری شفایی مادر که دو فرزندش به اسامی مهدی و نقی دچار ناتوانایی جسمانی هستند به یک خبرگزاری داخلی گفته پس از فوت همسرش، مسئولیت خانواده با او بوده است.

او می‌گوید مشکل مادی باعث شده فرزاندانش هیچ وقت درمان نشوند.

مهدی لیاقتی حدود ٣٢ سال سن دارد و نقی تقریبا ٢٨ ساله است.

تنها خواسته مادر آنها از مسؤولان درمان این دو پسر است چرا که این روزها شدت بیماری نقی شدیدتر شده است.

عطری شفائی می‌گوید خودش هم به شدت بیمار است، دکتر به او گفته با فرزندانش برای درمان به شیراز برود اما مشکل مالی این اجازه را نمی‌دهد.

در خانه آنها، بسیاری از وسایل زندگی وجود ندارد و فقر و نداری از دیوارهای خانه می‌بارد.

این مادر از مسئولان می‌پرسد با این همه مشکلات و دو فرزند معلول چگونه زندگی را ادامه دهد؟

وضعیت متأثرکننده این خانواده، زندگی ثابت هزاران خانواده دیگر در ایران است که لقب فراموش‌شدگان گرفته‌اند.