ضبط کلیه وسائل شخصی زینب جلالیان زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد
چندین تن از ماموران زندان خوی صبح چهارشنبه (٧ آذر/ ٢٨ نوامبر) کلیه وسائل شخصی زینب جلالیان از جمله پتو، لباسهای شخصی، کتاب و دستهنوشتههایش را ضبط کردهاند
چندین تن از ماموران زندان خوی صبح چهارشنبه (٧ آذر/ ٢٨ نوامبر) کلیه وسائل شخصی زینب جلالیان از جمله پتو، لباسهای شخصی، کتاب و دستهنوشتههایش را ضبط کردهاند
شبکه حقوق بشر کردستان با استناد به گفتههای منبع مطلع اعلام کرد که چند تن از ماموران زندان خوی صبح چهارشنبه به بند زنان زندان خوی مراجعه و اقدام به بازرسی تخت زینب جلالیان کردهاند، مأموران سپس کلیه وسائل شخصی زینب جلالیان شامل پتو، لباس، کتاب و دستنوشتههای وی را ضبط کردهاند.
نیروهای بازرسی زندان هم متعاقبا با دادن چند پتوی زندان به وی اعلام کردهاند که تا اطلاع ثانوی غیر از لباسهایی که بر تن دارد حق نگهداری هیچ وسیله دیگری را ندارد.
نیروهای بازرسی پس از اعتراض زینب و دیگر زنان همبند وی به وی گفتهاند که طبق دستور مراجع بالا اقدام کردهاند.
این منبع در ادامه اظهار داشت که روز دوشنبه ۵ آذرماه نیز، خانواده زینب جلالیان که جهت ملاقات با وی به زندان مرکزی خوی مراجعه کرده بودند مورد بازجویی قرار گرفته و برای چندین ساعت، ملاقات زینب و خانوادهاش را در سالن ملاقات به تعویق انداخته بودند.
گفتنی است طی چند ماه گذشته با نظارت وزارت اطلاعات، فشار بر این زندانی سیاسی افزایش پیدا کرده است. روز ۸ مردادماه سال جاری نیز به دنبال انتشار خبر اعتصاب غذای ۳ روزه زینب جلالیان و ۹ زندانی دیگر که در اعتراض به قطع ملاقات و امکانات اولیه زندان، یکی از سایتهای وابسته به وزارت اطلاعات با انتشار گفتگو با شخصی که خود را وکیل زینب جلالیان معرفی کرده بود، خبر اعتصاب وی را تکذیب کرده بود. این زندانی سیاسی بعدا در گفتگو با شبکه حقوق بشر کردستان وجود چنین فردی را به عنوان وکیلش تکذیب کرده بود. پیگیرهای شبکه حقوق بشر کردستان نیز مشخص کرد که چنین فردی به هیچ وجه وجود خارجی نداشته است.
وزارات اطلاعات پیشتر هم با جعل چندین نامه پزشکی با نام بهداری زندان و انتشار آن در یک مستند در شبکه پرس تیوی از اعزام زینب جلالیان به بیمارستان و رسیدگی پزشکی به وضعیت این زندانی سیاسی خبر داده بود که بعدها چنین ادعایی نیز از سوی زینب جلالیان تکذیب شد.
زینب جلالیان، متولد ۱۳۶۱ و اهل روستای «دیم قشلاق» از توابع شهرستان ماکو است که در اسفندماه سال ۸۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات کرماشان بازداشت شد. وی حدود یک ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات کرماشان به اتهام عضویت در «پژاک» تحت شکنجههای جسمی و روحی شدید مورد بازجویی قرار گرفت.
وی در تاریخ ۱۳ آذرماه سال ۸۷، در شعبه یک دادگاه انقلاب کرماشان به ریاست قاضی مرادی به اتهام عضویت در پژاک و اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شد. بعد از اعتراض به این حکم، پرونده به شعبه ۴ دادگاه تجدید نظر استان کرماشان ارجاع داده شده و حکم عینا تایید شد و در نهایت، در زمستان سال ۸۸ حکم صادره به تائید دیوان عالی کشور رسید.
این زندانی سیاسی در اسفند ۸۸ از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. در پاسخ به علت این انتقال، مسئولین زندان اظهار میکنند که تنها راه رهایی وی از حکم صادره انجام مصاحبه تلویزیونی است. بعد از پنج ماه نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین و با عدم پذیرش چنین پیشنهادی، زینب جلالیان مجددا به زندان دیزلآباد کرماشان منتقل شد.
در نهایت، حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰، از اعدام به حبس ابد کاهش یافت. بعدها نیز در آذرماه سال ۹۳ با موافقت دادستانی و اداره اطلاعات، نامبرده از کرماشان به زندان خوی انتقال یافت. نامبرده از بهمن ماه سال ۱۳۹۵ در اعتراض به محرومیت از دسترسی به امکانات درمانی، در اعتصاب دارو به سر میبرد.