طیب تمل پارلمانتار ه.د.پ که سال ٢٠١٢ به عنوان روزنامه‌نگار ۶٨ روز را در اعتصاب غذا بسر برده بود اکنون یک بار دیگر برای پایان دادن به حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد دست به اعتصاب غذا زده است.

 

مقاومت اعتصاب غذای لیلا گووَن رییس مشترک ک.ج.د و پارلمانتار جولمرگ ه.د.پ با هدف پایان دادن به حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد که از هشتم نوامبر آغاز کرده بود در روز ١٢۴م ادامه دارد.

 

پس از لیلا ناصر یاغز عضو ه.د.پ در هولیر دست به اعتصاب زده بود. اعتصاب ناصر امروز ١١١ را پشت‌سر می‌گذارد. در پی ناصر یاغز مقاومت اعتصاب غذا در زندان‌های ترکیه آغاز شد و گروه اول اعتصابگران امروز در ٨۶مین روز اعتصاب هستند. همچنین ١۴ سیاستمدار کردستانی در استراسبورگ و ایمام شیش کردستانی ساکن در شهر گالر انگلستان از ١۶ دسامبر ٢٠١٨ برای پایان دادن به حصر اوجالان دست به اعتصاب غذای نامحدود زدند و مقاومت آنان هم در ٨۵مین روز ادامه دارد. از اول ماه مارس هم تمام زندانیان پرونده پ.ک.ک و پاژک در زندان‌های رژیم استعمارگر ترک دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

 

در همبستگی با اعتصابگران غذا پارلمانتار آمد ه.د.پ 'درسیم داغ' از سوم مارس و اعضای این حزب صالح جانسوَر، عصمت ییلدز، سفیجان یاشار، صالح تکین و بلال اُزگوزر با همان هدف دست به اعتصاب غذا زدند. از هشتم مارس هم پارلمانتار ه.د.پ طیب تمل و مورات سرساچ و همچنین دو عضو دیگر این حزب به نام‌های عبدالخالق کورت و یوسف آتش دست به اعتصاب غذای نامحدود زده‌اند.

 

طیب تمل پارلمانتار ه.د.پ پیش از این در زندان آمد از ١٢ سپتامبر ٢٠١٢ یکبار دیگر برای تغییر وضعیت اوجالان دست به اعتصاب غذا زد و ۶٨ روز مقاومت کرد. این مرحله از مقاومت با عقب‌نشینی رژیم ترک به نتیجه رسید و اعتصابگران به خواست رهبر خلق کرد دست از اعتصاب کشیدند.

 

تمل پس از هفت سال یک بار دیگر از هشتم مارس دست به اعتصاب غذا زده است. این بار برای پایان دادن به حصر و آزادی اوجالان. این روزنامه‌نگار و پارلمانتار در گفتوگو با خبرگزاری مزپوتامیا به ارزیابی اعتصاب غذای ١٢ سپتامبر ١٩٨٢ در زندان آمد، تکرار آن در سال ٢٠١٢ و اعتصاب کنونی گسترده در داخل و خارج از کردستان پرداخته است.

 

راهی دیگر باقی نمانده است

تمل خاطرنشان کرد که در تاریخ آزادی کردستان مقاومت اعطصاب غذا در شرایط بحرانی آغاز شده‌اند و افزود:"چنین فعالیت‌هایی در سخت‌ترین شرایط آغاز می‌شوند، زمانی که فاشیسم در حال فشار بر جامعه است اعتصاب غذا آغاز می‌گردد. پیشاهنگان آزادی در شرایطی که راه دیگری برای آنان باقی نمی‌ماند جسم خود را به اعتعصاب غذا می‌سپارند."

 

تمل با یادآوری اعتصاب غذای مرگ در سال ١٩٨٢ گفت:" اولین روزه مرگ در تاریخ کردها سال ١٩٨٢ با پیشاهنگی خیری دورموش و کمال پیر در زندان آمد آغاز شده‌اند. اگر ما وضعیت کنونی را با آن مقطع مقایسه کنیم هیچگونه تفاوتی میان آنان نمی‌بینیم. رژیم حاصل از کودتای كنعان اورن نابودی خلق‌ها را در اولویت برنامه خود قرار داده بود، خواستار امحای ریشه‌های نیروهای مخالف بود. البته پایان دادن به هویت کردها از اهداف استراتژیک این کودتا بود. انقلابیون آن مقطع از آنچه در جریان بود آگاه بودند و به همین سبب پیشاهنگی مقاومت تاریخی را بر عهده گرفتند. کردها در آن برهه به وضعیت ناگوار و سختی گرفتار شده بودند. وضع رسانه‌ها بسیار محدود شده بود، با تمام سختی‌ها و مصایب اما مقاومت روزه مرگ برای جامعه کرد نور امیدی بود. اینچنین کودتای کنعان اورن با مقاومت زندان آمد با شکست مواجه شد. این حقیقتی تاریخی است. از این مرحله به بعد جنبش سیاسی کردها و مبارزه خلق کرد روز به روز گسترش یافت و مقاومت زندان‌ها گام به گام بسط یافت."

 

حصر بر اوجالان به تشدید جنگ و نسل‌کشی می‌انجامد

تمل با اشاره به شرکت در اعتصاب غذای ١٢ سپتامبر ٢٠١٢ در زندان آمد می‌گوید:"برای پایان دادن به حصر اوجالان دست به اعتصاب غذا زدیم. آن مقطع هم حصر بر اوجالان به جنگ شدید و قتل‌عام [کردها از سوی رژیم ترک] منجر شد. یکی از قتل‌عام‌ها جنایت روبوسکی بود. بر کردها قتل‌عام تحمیل می‌شد. با تشدید حصر قتل‌عام بر کردها اعمال می‌شود. برای پایان دادن به حصر اعتصاب غذای نامحدود در زندان‌های ترکیه آغاز شد. یکی دیگر از هدف‌های اعتصاب غذا پایان دادن به محدودیت‌ها بر زبان کردی بود. دلیلی برای انکار کردها وجود داشت. هزاران نفر در حبس خواهان دفاع از خود به زبان کردی بودند. اما در دادگاه اجازه سخن گفتن به زبان مادری به زندانیان داده نمی‌شد. خلق کرد هم با این مقاومت اعلام همبستگی کرد. مقاومت ما پس از ۶٨ روز به پیروزی انجامید. به درخواست آقای اوجالان به اعتصاب پایان دادیم. مذاکرات با امرالی اینچنین شکل گرفت و حق دفاع با استفاده از زبان کردی محقق شد."

 

نفس کشیدن را بر کردها حرام کرده‌اند

تمل با یادآوری اینکه کردها را در شرایطی قرار داده‌اند که قادر به نفس کشیدن نیستند می‌افزاید:"ائتلاف آ.ک.پ/م.ه.پ در تلاش است به حیات کردها، موقعیت سیاسی آنان و مطالبات آزادیخواهانه آنان پایان دهد. به همین دلیل به هرگونه رفتار نژادپرستانه علیه کردها دست می‌زنند. [رژیم ترک] آشکارا در کوچه و خیابان و میتینگ‌ها وجود کردها را انکار می‌کند. سیاست‌های امحای خلق را به مرحله اجرا گذاشته‌اند. اردوگان مدعی است' از اینجا بروید'. این آغاز دور تازه‌ای از سیاست‌ قتل‌عام است. بسیار خطرناک است. زمانی که حکومت به شهروندان بگوید 'كشور را ترک کنید' در چنین مرحله‌ای دست به کشتار و نابودی می‌زند. با پیشاهنگی لیلا گووَن مقاومت وارد مرحله‌ی تازه شده است. مثل آنچه که در ١٩٨٢ در زندان آمد اعتصاب غذا آغاز شده بود. این مقاومت گام به گام در زندان‌ها، هولیر، گالر و تمام کشورهای اروپایی گسترش می‌یابد. مقاومت وارد مرحله‌ای خطرناک شده است. از زندان‌ها خبرهای ناگواری می‌رسد. جسم اعتصابگران به تحلیل می‌رود. وضعیت جسمی لیلا اصلا خوب نیست. همچنین ناصر، ایمام شیش و مقاومت‌گران استراسبورگ هم در شرایط سختی بسر می‌برند. مرحله بسیار خطرناکی را پشت‌سر می‌گذاریم. هر آن احتمال رسیدن خبرهای تلخی را باید داشته باشیم. آنان به سیاستمداران و جامعه امید بسته‌اند. ما بایست مانع رسیدن خبرهای ناگوار باشیم. نباید منتظر تابوت اعتصابگران غذا از زندان‌ها باشیم. باید کاری کرد که دولت را مجبور به پایان فوری حصر کند. ما باید برای پایان دادن به حصر بپا خیزیم."

 

کاسه صبر لبریز شد!

طیب تمل از افکار عمومی خواست که به صدای لیلا گووَن مبدل شوند و افزود:"نه تنها ه.د.پ بلکه تمام افراد دارای وجدان و مدافعان حقوق بشر باید به میدان بیایند. کاسه صبر لبریز شده است. باید همگی با آنچه در توان دارند دست به کار شوند. بیایید با همدیگر به نقض حقوق در امرالی پایان دهیم. از دولت می‌خواهیم فورا گام برداشته و زمینه ملاقات منظم وکلا و خانواده اوجالان را فراهم کند. این حکومت برخلاف خواسته جامعه در تلاش است تا خواسته‌های اعتصاب‌گران را با شکست روبرو کند. نسبت به عواقب چنین رفتاری هشدار می‌دهیم. اگر یک تابوت از زندان خارج شود چیزی برای اصلاح یا جبران باقی نخواهد ماند. حکومت هنوز توان درک این موضوع را ندارد. اعتصاب‌ها ادامه دارند و جسم آنان به تحلیل می‌رود. آنچه این حکومت را وادار خواهد به انجام خواسته‌های اعتصابگران خواهد کرد افکار عمومی است. مقاومت خلق رژیم را مجبور خواهد کرد به حصر پایان دهد. این مرحله‌ای تازه‌ است و همه باید با حساسیت ویژه رفتار کنند."