زندانیان پرونده ی پ.ک.ک و پاژک در زندان های شمال کردستان و ترکیه از ۱۶ دسامبر ۲۰۱۸ علیه انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان درست به اعتصاب غذای نامحدود زده‌اند. اکنون ۱۲۹ روز از اعتصاب غذای این زندانیان می‌گذرد و وضعیت جسمانی آنها روز به روز بدتر می شود.

 همچنین از روز ۱ مارس این اعتصابات گسترده‌تر شده و هزاران زندانی با پیوستن به این مقاومت اعلام کردند، تا زمانی که حصر پایان نیابد به اعتصاب غذای خویش ادامه خواهند داد.

آیسل آتش مادر محمد فیصل آتش اعلام کرد "پسر من در دانشگاه وان دانشجو بود. وی ۲ ماه قبل از اتمام دانشگاه به فعالیتهای سیاسی روی آورد. در ابتدا دست به فعالیت‌های رسانه‌ای زد و همزمان ازدواج کرد. زمانی که همسر وی باردار بود یکی از پرونده‌های پیشین وی گشوده شده و پسرم را زندانی کردند. وی هنگامی که در زندان بود با پرونده‌سازی جدید مواجه شد."

این مادر  با اشاره به شرایط سخت زندان گفت، "روحیه‌ی زندانیان بهتر از ما بوده و ما از آنها روحیه می‌گیریم. ما از آنها مقاومت را می‌آموزیم. من می‌خواهم قبل از آنکه جنازه‌ی آنها را از زندان‌ها خارج کنند، هر آنچه که از دستم برآید را انجام دهم. من قادر به نشستن و نگاه کردن مرگ آنها نیستم و نمی‌خواهم که هیچ کس در این وضعیت ساکت بماند. باید همه‌ی خلق ما در این مقاومت شرکت کنند. اگر بلایی بر سر فرزندانمان بیاید آنهایی که سکوت کردند مسئول مرگ آنها بوده و باید بهای آن را هم بپردازند. ما فرزندان خویش را از سر راه نیاورده‌ایم. خواست آنان خواست همه‌ی ماست و مقاومت آنها راه ماست".

مادر این زندانی با درخواست پایان یافتن حصر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان گفت، "من از مسئولان درخواست می‌کنم تا هر چه زودتر به انزوای رهبرمان پایان دهند. به این طریق فرزندان ما به اعتصاب خود پایان می‌دهند. همه‌ی مادران، زنان و جوانان را دعوت می‌کنم تا با هم متحد شویم. تنها با مبارزه و تلاشهای ما فرزندانمان زنده مانده و تنها به این طریق می‌توانیم رهبر خویش را آزاد گردانیم. باید همه‌ی خلق کرد به میدان‌ها بیایند."