علیرغم بدتر شدن وضعیت سلامتی زینب جلالیان، زندانی سیاسی کُرد محکوم به حبس ابد در زندان شهر "خوی"، مسئولین زندان کماکان از دسترسی وی به خدمات درمانی و پزشکی جلوگیری می‌کنند.

 

به نقل از منابع ویژه شبکه حقوق بشر کُردستان "وضعیت سلامتی زینب جلالیان روز به روز وخیم‌تر می‌شود. وی که پیشتر به بیماری ناخنک چشم و تب برفکی دچار شده بود اکنون نیز از ناراحتی قلبی و عفونت شدید دندان رنج می‌برد."

 

این منبع آگاه در ادامه اظهار داشت، اگرچه زینب جلالیان پیشتر در اعتراض به وضعیت خود در زندان و عدم رسیدگی مسئولین دست به اعتصاب دارویی زده بود، بار دیگر مسئولین زندان را تهدید کرده است که اگر تا روز شنبه هفته آینده در خصوص اعزام وی به دندانپزشکی اقدامی صورت نگیرد، وی راه های دیگری را در اعتراض به وضعیت خود در پیش خواهد گرفت.

 

به گفته این منبع، با توجه به این که زینب از بهمن ماه سال ۹۵ در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت سلامتی‌اش در اعتصاب دارو به سر می‌برد از به کار بردن قرص مسکن جهت کاهش درد دندان خودداری می کند و این عامل سبب شده است که طی این چند ماه به شدت از درد دندان رنج ببرد.

 

منبع مذکور در ادامه افزود، اگرچه مسئولین بهداری طی نامه‌ای خواستار انتقال وی به مراکز دنداپزشکی خارج از زندان شده‌ بودند اما دادستان خوی و اداره اطلاعات این شهر تاکنون به بهانه امنیتی بودن پرونده زینب با این درخواست موافقت نکرده‌اند.

 

این در حالی است که پیشتر گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران در آخرین گزارش خود در اسفندماه سال گذشته در خصوص عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت سلامتی این زندانی سیاسی اعلام نگرانی کرده بود.

 

شایان ذکر است که زینب جلالیان از بهمن ماه سال گذشته در اعتراض به بی‌توجهی مسئولین زندان به وضعیت پزشکی‌اش و انتشار اخبار کذب در خصوص رسیدگی پزشکی به وی در اعتصاب دارو به سر می‌برد.

 

زینب جلالیان، متولد ۱۳۶۱ روستای «دیم قشلاق» از توابع شهرستان ماکو در اسفندماه سال ۸۶ توسط نیروهای اداره اطلاعات کرماشان بازداشت شد. وی حدود یک ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره‌ اطلاعات کرماشان به اتهام عضویت در «پژاک» تحت شکنجه های جسمی و روحی شدید مورد بازجویی قرار گرفت. نامبرده بعدها به کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه منتقل شد اما همچنان به صورت مستمر بازجویان اداره اطلاعاتی وی را از زندان به بازداشتگاه امنیتی منتقل کرده و مورد بازجویی قرار می‌دادند.

 

وی در ۱۳ آذرماه سال ۸۷ در شعبه یک دادگاه انقلاب کرماشان به ریاست قاضی مرادی به اتهام « اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی ایران و عضویت در پژاک » به اعدام محکوم شد. اعتراضات وکیل نامبرده به حکم صادره توسط شعبه ۴ دادگاه تجدیدنظر استان کرماشان نتیجه ای در بر نداشت و در نهایت، در زمستان سال ۸۸ حکم صادره به تائید دیوان عالی کشور رسید.

 

این زندانی سیاسی در اسفند ۸۸ از زندان کرماشان به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. در پاسخ به علت این انتقال، مسئولین زندان اظهار می‌کنند که تنها راه رهایی وی از حکم صادره انجام مصاحبه تلویزیونی است. بعد از پنج ماه نگهداری در بند ۲۰۹ زندان اوین و با عدم پذیرش چنین پیشنهادی، زینب جلالیان مجددا به زندان دیزل‌آباد کرماشان منتقل شد.

 

در نهایت، حکم اعدام این زندانی سیاسی در آبان ماه سال ۹۰ با عفو رهبر جمهوری اسلامی ایران از اعدام به حبس ابد کاهش پیدا کرد. بعدها نیز در آذرماه سال ۹۳ با موافقت دادستانی و اداره اطلاعات وی از کرماشان به زندان خوی انتقال یافت.

 

نامبرده در حالی که دهمین سال از دوران حبس خود را سپری می کند از ابتدایی ترین حقوق هر زندانی از قبیل دسترسی به خدمات پزشکی و درمانی و همچنین مرخصی محروم بوده است.