هریم محمود متولد سال ۱۹۸۴در شهر کلار به دنیا آمده و با آغاز مقاومت اعتصاب غذا از سوی لیلا گوون برای پایان دادن به حصر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان وی هم در ۲۴ فوریه به این اعتصابات پیوست. هریم در این گفتوگو به روایت زندگی خود، سیاستهای اعمال شده بر خلق کرد بویژه در جنوب کردستان، انزوای تحمیلی رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان و همچنین دلایل پیوستن به مقاومت اعتصاب غذا سخن گفت.
هریم محمود در ابتدا با اشاره به نام خویش که یکی از پیشمرگهای اتحادیه میهنی برای وی انتخاب کرده و همچنین مشکلاتی که در دورهی بعث به دلیل نام کردی برای وی ایجاد شده اظهار کرد؛"در آن زمان نه تنها شناسنامهای نداشتم حتی به مدرسه هم راهم نمیدادند، در نهایت با کمک یکی از معلمین میهندوست در مدرسهی آشنا نام نویسی کردم. همچنین همزمان با تحصیل به پدرم هم کمک میكردم. چند سالی را در تعمیرگاه تراکتور و سپس تا پایان دانشگاه همراه با پدرم کشاورزی کردم."
او پس از دوران راهنمایی به شهر حمرین رفته و از تاثیر رابطهی خوب معلمان آن مقطع بر خویش سخن گفت. با اتمام دوران دبیرستان به دانشکده رفته و در رشتهی مهندسی معماری فارغالتحصیل میشود. اکنون به کار ساخت و ساز ساختمان مشغول است. هریم محمود در سال ۲۰۰۹ ازدواج کرده و اکنون دارای ۳ فرزند به نامهای داروین، میر و نالی است.
هریم محمود دربارهی شروع و چگونگی فعالیتهای سیاسی خود و تاثیر پدر وی در تفکرات انقلابی خود گفت؛" شروع فعالیتهای سیاسی من به دوره کودکی برمیگردد. زمانیکه پدرم در شاخه سازماندهی بخش سومار اتحادیه میهنی کردستان جای میگرفت. در آن زمان من نامهها را به شیوهای مخفیانه جا به جا میکردم. بدین شیوه با جای گرفتن کنار پدرم تفکر انقلابی در من ایجاد شده و سازماندهی و سیاست را از وی آموختم. پدرم در سال ۲۰۰۴ از اتحادیه میهنی دور شده و آنهم بدلیل دور شدن این حزب از اساس و بنیانهای خویش بود، که بدست اشخاصی منفعتطلب در آن زمان انجام گرفت. پدرم پس از کنارهگیری از ی.ن.ک به فعالیتهای میهندوستانه ادامه داد. من در عنفوان جوانی حین تحصیل در دانشکده با جنبش گوران (تغییر) آشنا شدم، در آن جای گرفتم و بدون هیچ چشم داشتی فعالیت کردم. تا اینکه در ۲۰۱۵- ۲۰۱۶ من از این جنبش دور شده و با جنبش آپوئیست آشنا شدم."
"اندیشهی رهبر آپو بر مبنای جامعه و اخلاق است"
هریم محمود با اشاره به اندیشهی رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان و تاثیرات آن بر وی اظهار کرد؛"پس از آشنایی من با جنبش آزادی با طی کردن مرحلهی آموزش ایدئولوژیک و اخلاقی در فعالیتهای سازمانی و اجتماعی جای گرفتم. با شناخت این جنبش تفکری دربارهی زندگی، انقلاب و سیاست اخلاقی در من ایجاد گشته و همچنین بایستی از تاریخ تجربه گرفته و فعالیت کرد. زیرا اندیشهی رهبر آپو بر مبنای جامعه و اخلاق است."
"تاریخ خویش را از یاد بردهایم"
در ادامه هریم محمود با اشاره به سابقهی مقاومت اعتصاب غذا در جنوب کردستان و جایگاه آن در تقویت اراده جامعه اظهار داشت؛"در جنوب کردستان کنش اعتصاب غذا ناشناخته است، اما نه به این معنی که تا امروز چنین فعالیتی صورت نگرفته باشد. ما تاریخ خویش را از یاد بردهایم. مشکل ما به فراموشی سپردن سرگذشتمان است. تاریخ نباید هیچگاه از یاد برده شود. تاریخ به معنای گذشته، حال و آینده بوده و از یاد بردن یکی از آنها به معنای به بیراهه رفتن است. اعتصاب غذا در جنوب کردستان در سالهای ۹۱-۹۲ انجام شد. در آن زمان خانوادهی من همراه با همهی اهالی شهر در محل فعالیت تجمع میکردند. من در آن زمان ۶ یا ۷ سال داشتم و در گروه سرود برای حمایت از مقاومتگران جای گرفتم. این فعالیتها تاثیر بسزایی در شناساندن خلق کرد به جهانیان داشت.
در واقع به شیوهای برنامهریزی شده فعالیت را از ذهن خلقمان زدودهاند و این امر ارزش مقاومتهایی را که خلقمان در مبارزه جنوب کردستان صورت داده کاهش داده است. خلقمان به مسائل پوچ و بیمعنی بیشتر اهمیت میدهند و متأسفانه فاقد اراده گردانده شدهاند. با جای گرفتن من در این مقاومت این شیوه فعالیت در جنوب کردستان زنده شده و صدای گرمیان را به آمد رساندم و مرزهای [تحصنی استعمارگران] را برچیدم. هر آنکه خواهان زندگی آزاد و شایسته است باید در جامعه فعالیت نماید. ما باید صدای هر چهار بخش کردستان را به همدیگر برسانیم. تا زمانیکه صدای ما یکی نگردد جامعهی جهانی نسبت به ما بیاعتنا خواهد بود و به همین دلیل من در اعتراض به حصر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان در این کنش جای گرفتم.
"قدرتهای حاکم مانع از رسیدن تفکرات اوجالان به جامعه خاورمیانه می شوند"
هریم محمود با اشاره به حصر رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان و همچنین خصومت دولتها با اندیشهی اوجالان بیان کرد؛"من همانند شخصی که دارای مسئولیت پذیری اجتماعی و اخلاقیست در اعتصابات غذا علیه حصر رهبری جای گرفتم. البته حصر و فشار دولتها بر رهبرمان بی معنا نیست، باید خلقمان این مسئله را درک کنند که چرا رهبری را اینچنین در انزوا قرار دادهاند؟ چرا تنها او؟ و چرا همهی دستگاههای جاسوسی دست در دست هم قرار داده و همهی کشورهای قدرتمند جهان علیه کرد آزاد چنین توطئهای برچیدند و وی را ۲۰ سال در حبس نگه داشتهاند. بایستی جامعهی ما روزانه این پرسشها را از خود نمایند.
در طول تاریخ همواره کسانیکه برای حل مشکلات جامعه راهکارهایی را پیشنهاد کردهاند، همواره قدرتهای حاکم در برابر آنها قرار میگیرند. برای مثال پیامبرانی که برای حل مسائل جامعه و ایجاد صلح راهکارهایی را پیشنهاد کردهاند، حاکمان علیه آنها ایستادهاند. انزوای رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان هم در این چهارچوب جای گرفته و قدرتهای حاکم مانع از عملیشدن تفکرات وی توسط جامعه خاورمیانه ممانعت به عمل میآورند. متاسفانه ضدیت و خصومت آنها به حدی رسیده که حتی کتابهای را رهبری ممنوع کردهاند. به همین دلیل باید خلقمان این واقعیت را درک نمایند که اندیشههای رهبر آپو راه چارهای برای حل مسائل ما خواهد بود و اینچنین وی را در حصر قرار دادهاند."
هریم محمود در خاتمه سخنان خود میگوید:"در بخشهای دیگر کردستان خلقمان با تفکرات رهبری آشنا بوده اما متاسفانه در جنوب کردستان این شناخت کم است. با فعالیتهای ما به تدریج در جنوب کردستان شناختی از اندیشههای اوجالان ایجاد شده است. خلق جنوب یکبار دیگر به پیشاهنگان انقلابی خود امیدوار شده تا علیه اشغالگری و سلطهی بر خلقمان مقاومت نمایند. این مقاومت، فعالیت همهی رفقایمان و صدای همهی خلق گرمیان است. من همیشه خواستار خدمت و دفاع از خلق خویش بوده و حال آمادهام که برای خلقم جانم را فدا کنم. با آغاز این کنش بعضی مرا از این کار باز داشته و حتی به حد تهدید هم رسید اما من همهی آنها را کناری گذاشته و از لیلا گوون و تفکری که ما بر اساس آن آموزش دیدهایم نیرو گرفتهام، همچنین من نیرو و فعالیتهای رفقایمان را در این مقاومت گردهم آوردهام."