بنا بود فیلم '١۴ تموز' از روز شنبه آینده (١ دسامبر/ ١٠ آذر در سینما سالم شهر سلیمانیه به نمایش عموم گذاشته شود. آسایش کل سلیمانیه طی دستوری نمایش این فیلم را ممنوع اعلام کرده است. فیلم ١۴ تموز به بازگویی مقاومت تاریخی پیشاهنگان جنبش آزادی کردستان- پ.ک.ک در زندان آمد می‌پردازد.

سینما سالم؛ به ما اطلاع داده‌اند که اجازه نمایش فیلم را نخواهند داد

در اطلاعیه‌ای که مدیران سینما سالم برای افکار عمومی منتشر کرده‌اند آمده است؛ قرار بر این بود که از اول دسامبر ٢٠١٨ به بعد فیلم کُردی '١۴ تموز' به کارگردانی هاشم آیدمیر در سینما سالم به نمایش درآید. همچنان که می‌دانیم موضوع فیلم در مورد مقاومت زندانیان سیاسی شمال کردستان است که زیر شکنجه‌های وحشیانه رژیم فاشیست ترکیه در دهه هشتاد به مبارزه علیه ستم می‌پردازند، که این خود سرنوشت همیشگی خلق کُرد و تمام آزادیخواهان بوده تا در برابر رژیم‌های فاشیستی در هر جا و تحت هر عنوانی مبارزه کنند. در ادامه سیاست‌های فاشیستی امروز از سوی آسایش کل سلیمانیه طی پیامی شفاهی به ما گوشزد شده است "تحت هیچ عنوانی اجازه نمایش این فیلم را نخواهیم داد"، اگر چه ما خواهان مدارک رسمی کتبی در این رابطه بودیم اما به ما پاسخی داده نشد و تنها به ما یادآور شدند که "خودتان را به دردسر نیندازید" زیرا "ما تحت هیچ شرایطی اجازه نمی‌دهیم این فیلم به نمایش درآید".

آسایش سلیمانیه و استاندار سلیمانیه را مسئول می‌دانیم

سینما سالم اعلام در اطلاعیه خود می‌گوید: از یکسو آسایش سلیمانیه را مسئول می‌دانیم و از آنان درخواست می‌کنیم در این رابطه توضیح دهند. از سوی دیگر استاندار سلیمانیه که در صدر مسئولین اداری این شهر قرار گرفته را مسئول دانسته و ایشان هم لازم است مواضع خود را آشکار نموده و برای ما توضیح دهند که چگونه در سایه مدیریت وی چنین رفتاری صورت می‌گیردو اگر وی توانایی کنترل چنین اعمالی را ندارد به جامعه بگوید چگونه استاندار شده و در این شهر حکومت با کیست؟

وزارت روشنفکری موضع خود را بیان کند!

سینما سالم در ادامه خطاب به وزارت روشنفکری گفته است: به وزارت روشنفکری و مدیریت روشنفکری سلیمانیه همچون مسئول امور روشنفکری این شهر هم می‌گوییم که لازم است مواضع خود را بیان نموده و در این مورد روشنگری کنند. اگر آنان هم توان کنترل چنین وضعیتی را ندارند و چنین ممنوعیت‌هایی خارج از قدرت مدیریتی آنان است آنوقت می‌پرسیم که بودن و تداوم این نهاد به چه معنی است و در کجای این سرکوبگری، سیاست و آزادی رسانه‌ای جای گرفته‌اند؟

"چنین حمله‌ای مزدوریگری است و برای رضایت خاطر اشغالگران است"

سینما سالم سپس عواقب خطرناک ناشی از ممنوعیت نمایش فیلم ١۴ تموز را گوشزد کرده و در سه مورد هشدار داده است:

"در مورد اول نفی آشكار و صریح آزادی رسانه‌ای است و چیزی بجز سانسور نیست، سانسوری که یکبار به قتل نویسندگان و روزنامه‌نگاران می‌‌پردازد و بار دیگر نمایش فیلم انقلابی را سانسور می‌کند. اما ابتذال خود و گفتار و رسانه‌هایش همچنان ادامه دارند و نشان می‌دهد که اقتدار بجز ابتذال چیزی دیگر را نمی‌پسندد. سیاست و صدای آزاد را به حکم سانسور متوقف می‌کنند و برای جارچیان اقتدار و سیستم، آزادی فراهم می‌شود. آنان کوچکترین نفس‌ها را خفه می‌کنند و خود سرمایه خلق را برای رسانه‌های مبتذلشان خرج می‌کنند.

مورد دوم ما را با توطئه بین‌الدولتی با سرکردگی ترکیه و آمریکا و نیروهای منطقه‌ای علیه بخشی از مبارزات آزادیخواهانه و ملیمان آشنا می‌کند. در ادامه چنین حملاتی بخشی از تاریخ مزدوریگری و تسلیمت حکومت خودی برای رضایت خاطر اشغالگران است و فکر می‌کنیم که این اقدام بر ضد اراده خلق کرد و بر ضد تمام مبارزات دور و درازی است که در جنوب کردستان با خون هزاران شهید به ثمر رسیده است، مبارزاتی که سالهای مدیدی است توسط این حکومت مورد معامله قرار می‌گیرد و در هر زمانی به ابزاری برای خشنودی اشغالگران مبدل شده است.

مورد سوم که خطرناکتر می‌نماید ترس همیشگی اقتدارخواهان از هنر و فعالیت‌های فرهنگی و آثار هنری و فکری و این فیلم است که در صورت لزوم باید وزارت روشنفکری و مدیریت کل روشنفکری این شهر مواضع خود را روشن کنند و با منطق و مدارک قابل استناد تصمیم‌ گرفته شود، اما اتخاذ تصمیم از سوی آسایش و با توسل به تهدید و فشار سطح خطر وضعیت کنونی را دوچندان می‌کند و به ما یادآوری می‌کند که ما در مرحله‌ی اضطراری بسر می‌بریم و آنکه برای عموم جامعه تصمیم می‌گیرد تصمیم‌های وضعیت اضطراری است که در چنین شرایطی هرگز چیزی به نام امنیت وجود ندارد، شرایطی که در آن حقوق شهروندی از تمام مردم سلب شده، متهم و قابل کشتار دیده می‌شوند."