پنج زندانی سیاسی کرد که از ۵ ژانویه/ ١۵ دی ماه در بخش ت زندان آمد دست به اعتصاب غذا زده‌اند خود را 'رهنوردان راهی دور' نامیده‌اند. هر پنج زندانی نامه‌ای مشترک نوشته و با یادآوری مقاومت اعتصاب غذای خویش می‌گویند:" خوشحالی و زیبایی ما در همه چیز نمایان گردیده است" و تأکید کردند که به اعتصاب غذای خویش ادامه خواهند داد.

 

فرات ارتونچ، مظلوم دیلک، فاروق آکرای، رجب بال و عدنان ایگتیکن از زندانیانی هستند که برای پایان دادن به حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

 

همه‌ی برادران ارتونچ در حبس بسر می‌برند

فرات ارتونچ که از ۵ ژانویه ٢٠١٩ به بخش ت زندان آمد دست به اعتصاب غذا زده است سال ١٩٨٧ در جولمرگ متولد شد. از سال ٢٠٠٩ تا ٢٠١۴ در زندان محبوس ماند. پس از آزادی به فعالیت سیاسی در د.ب.پ پرداخت. در زمان آغاز جنگ به اتهام شرکت در اعلام خودمدیریتی دمکراتیک سال ٢٠١۵، یکبار دیگر بازداشت شد و به ١۶ سال زندان محکوم شد. ارتونچ دارای چهار برادر دیگر است و همه آنان در زندان‌های رژیم ترک محبوس هستند.

 

در کودکی بازداشت شد

مظلوم دیلک سال ١٩٩٠ در منطقه کربوران مردین چشـم بر جهان گشود. سال ٢٠٠٧ تنها ١٧ سال بود که توسط نیروهای امنیتی رژیم ترک بازداشت و به حبس ابد محکوم شد. به دلیل اینکه در زمان دستگیری سنی کمتر از ١٨ سال داشت دوره حبس وی کاهش یافت. ١٢ سال است در زندان بسر می‌برد و چهار سال دیگر هم در حبس باقی خواهد ماند.

 

١٧ سال در صفوف مبارزه جای گرفت

فاروق آکرای سال ١٩٧۴ در بخش تاتوان از توابع بدلیس متولد شد. در ١۶ سالگی با جنبش آزادیخواهی کردستان آشنا شد و در ١٧ سالگی خود را به آنان رساند. پس از ١٧ سال مبارزه به اسارت دشمن درآمد. به حبس ابد محکوم شده است. ١١ سال است در زندان بسر می‌برد.

 

١٠ سال پیش بازداشت شد

رجب بال سال ١٩٨۴ در بخش الکه از توابع شرنخ متولد شد. سال ٢٠٠۴ به جنبش آزادیخواهی کردستان پیوست. پس از ۵ سال به اسارت درآمد، به ٢۵ سال حبس محکوم شد و از ١٠ سال پیش در حبس بسر می‌برد.

 

سال ٢٠١٢ هم در اعتصاب غذا شرکت کرده بود

عدنان ایگیتکین در ١٩٩٢ در روستای شمسه حومه سیرت متولد شد. سال ٢٠١٠ به مبارزه پیوست و پس از یکسال بازداشت شد. به ٧٠ سال زندان محکوم شده است. ٨ سال است که در زندان بسر می‌برد. ١٢ سپتامبر ٢٠١٢ همراه سومین گروه اعتصاب‌گران غذا به مقاومت پیوسته بود. یکی از براداران عدنان گریلای پ.ک.ک است.

 

رهنوران راه دور

هر پنج زندانی در این نامه مشترک می‌گویند:"ما پنج رهنورد راهی دور هستیم".

 

مرحله‌ای که به انسان‌ها زیبایی می‌بخشد

در ادامه نامه این پنج مقاومت‌گر زندانی آمده است:"هر کاری که انجام شود و هر انچه که فدا شود فاصله چندانی به پایان راه نمانده است. اگر بتوانیم دَین خود را به رهبری و شهیدان ادا کنیم، خوشبخت خواهیم بود... این مرحله از هر لحاظی به انسان زیبایی می‌بخشد. بریتان برای یکی از جراحت‌های صورتش که در حین جنگ بخود دیده، گفته بود که 'این نشانه زیبایی من است'. کمال پیر با گفتن 'چه زیباست' از مقاومت ١۴ ژوئیه استقبال کرده بود. دکتر خیری دورموش با این عبارت که 'بدهکار خلق خویش است' از خلق خداحافظی کرد.

 

نشانه زیبایی ماست

ما هم همان احساس را داریم. اگر ما احساس خویش را با یک جمله بیان کنیم، می‌گوییم که این امر مایه خوشبختی و زیبایی ماست.

 

روزهای خوش در پیش‌ رویمان هستند

رفقای ارزشمند، روزهای خوشی در پایان این راه در انتظارمان هستند. در شهر قهرمانانی که می‌گفتند "نتیجه‌ای غیر قابل تصور در پیش است" ما با این احساس زندگی می‌کنیم. ما هر روز نفس‌های انسانی که به آزادی می‌رسد را در دل خویش حس می‌کنیم. ما این صدا را با احساسی که نوید پیروزی را با خویش همراه دارد می‌شنویم. صدایی که می‌گوید ما پیروز شدیم شما هم پیروزی نائل می‌شوید."

 

با این اندیشه و باور ضمن ادای احترام و محبت به خلقمان، رهبرمان، هر کدام از اعضای جنبش آزادیخواهی و تمام رفقا درود می‌فرستیم."