پژاك یاد و خاطره دو گریلای انقلابی را گرامی داشت

حزب حیات آزاد کردستان در سالگرد جانباختن دو گریلای انقلابی در پیامی یاد و خاطره آنها را گرامی داشته و بر تحقق آرمان‌های آزادیخواهانه آنها تأکید کردە است.

حزب حیات آزاد کردستان در سالگرد جانباختن دو گریلای انقلابی در پیامی یاد و خاطره آنها را گرامی داشته و بر تحقق آرمان‌های آزادیخواهانه آنها تأکید کردە است.

 

مجلس پژاک با صدور پیامی در سالروز جانباختن دو گریلای انقلابی به اسامی صنم اریشن معروف به روناهی دنیز و حسن حکمت دمیر معروف به عگید، به شهدای راه آزادی ادای احترام کرده و می‌گوید: در طول مبارزات هر خلقی، برخی ایستادگی‌ها و شخصیت‌ها سرنوشت ساز و الهام‌بخش انقلاب بودەاند.

 

در این پیام آمده است: در زمانی که دو حکومت فاشیست ترکیه و ایران که طرح جدیدی برای مقابله با جنبش آپویی را با انجام حملات همه جانبه پیاده‌سازی می‌کردند و می‌خواستند موجی از وحشت در افکار عمومی براه بیاندازند، اعدام رفیق عگید پیامی به خلق کرد و آزادیخواهان بود. او با وجود آنکه سالیان زیادی را از عمرش را در شرایط سخت زندان سپری کرده بود هیچ‌گاه دست‌بردار افکار آزادیخواهانه و مقاومت نشد و در برابر فشارهای رژیم اشغالگر ایران عقب‌نشینی نکرد.

 

مجلس پژاک می‌افزاید: رژیم ایران می‌‌خواست با اعدام رفیق عگید اراده خلق را بشکند اما پیکارگران آزادی پاسخ آن را دادند. رفیق روناهی دنیز با روحیه فدایی و عزمی راسخ به مسئولیت تاریخی خود عمل کرد و آنچه که از یک پیکارگر انقلابی انتظار می‌رفت را در برابر نیروهای مسلح اشغالگر انجام داد. او به رژیم ایران اعلام کرد که زنان انقلابی و آپویی در هر مکانی در برابر ظلم و ستم مبارزه خواهند کرد.

 

در این پیام یادآوری شده که رفیق روناهی از اهالی استان وان پس از عملیات ربودن رهبر اوجالان به کوهستان‌های آزاد رفت و از سال ٢٠٠۵ تا ٢٠٠٧ در منطقه ماکو برای آگاهی و آزادی مردمش کوشید. او پرچم مبارزه زنان کردستان را در دست گرفت و در قلب مردم جای داشت.

 

مجلس پژاك با تقدیر از شهدای انقلابی، به دسیسه‌چینی دو حکومت ایران و ترکیه و همراهی عراق و سوریه با آنها در برابر جنبش آزادیخواه کردستان و همچنین حصر فشرده بر رهبر اوجالان در زندان امرالی اشاره کرده و می‌گوید: رژیم ایران با تحمیل گرسنگی بر مردم و سرکوب و کشتار آنها سعی در از بین بردن اراده خلق دارد و درست در این موقعیت است که لزوم مبارزه در برابر ناعدالتی‌ها پررنگ می‌شود. پاسداری از شهدایی مانند روناهی و عگید فقط از طریق خودسازماندهی، مقاومت و مبارزه متحدانه ممکن خواهد بود