کارزار اعتصاب غذا علیه حصر رهبر خلق کرد که با پیشاهنگی لیلا گوون آغاز گشت در چهار سوی جهان ادامه دارند. گووَن ١٧٩ روز است که در اعتصاب غذاست. همچنین از روز ۳۰ آوریل/ ۱۰ اردیبهشت پانزده زندانی روزه‌ی مرگ را آغاز کردند.

یکی از مقاومتگران روزه‌ی مرگ عبدالخالق کاپلان است که در گروه D زندان آمد بسر می‌برد. وی تصیلات را در لیجه ی آمد به اتمام رساند و سال ۲۰۰۶ به دلیل شغل پدرش به کلان‌شهر آمد مهاجرت کرد. کاپلان سال ۲۰۱۴ علیه حملات داعش به شهر کوبانی در روژاوا رفت و در این مقاومت تاریخی جای گرفت. پس از زخمی شدن برای درمان به آمد بازگشته و از سوی رژیم اشغالگر ترک دستگیر شد.

پدر و مادر عبدالله کاپلان در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فرات درباره‌ی مقاومت وی سخن گفتند. پدر وی نظام‌الدین کاپلان گفت:"همیشه به طور مستقل عمل می‌کرد و نمی‌خواست که کسی بر وی نظارت کند. در میان دوستانش بسیار محبوب است. روابط وی با اطرافیان بسیار خوب بود. از زمان کودکی وی تا به امروز هیچگاه من از او عصبانی نشده‌ام."

"در کوبانی زخمی شد"

کاپلان با اعلام اینکه در زمان حملات اشغالگران به کوبانی پسر وی به کوبانی رفت گفت؛ "وی با اراده‌ی خود تصمیم گرفته و ما هم به تصمیم او احترام گذاشتیم. در زمان جنگ زخمی شده و برای درمان به آمد بازگشت و در همان سال دستگیر شد. همانند هر پدر و مادری ما همراه با فرزند خویش هستیم. اگر که وی از نظر دولت گناهکار باشد از نظر ما او گناهکار نیست. 

هر هفته ما به ملاقات وی می‌رویم. ما در ملاقات‌های باز دوستان وی را هم می‌بینیم. در میان دوستانش بسیار محبوب است و این برای ما مایه‌ی سربلندی می‌باشد. او در روابط با دوستان خود صمیمی و صادق است."

"ما برای تصمیم وی احترام قائل شدیم"

کاپلان گفت زمانیکه پسرش عبدالخالق کاپلان به آنها گفته است که دست به روزه‌ی مرگ می‌زند آنها برای تصمیم وی احترام قائل شده و افزود؛"هر چند هم مایل نباشیم اما ما به تصمیم آنها احترام گذاشته و از آنها حمایت می‌کنیم. امروز ۵۹ روز از اعتصاب غذای وی گذشته و از ۳۰ آوریل روزه‌ی مرگ را آغاز کرده است. او از راه تماس تلفنی تصمیم خود را درباره‌ی روزه‌ی مرگ به من گفت و من هم از او حمایت کردم.

۳۰ آوریل روز تولد عبدالخالق است. اینکه در سالروز تولدش اعتصاب غذای مرگ آغاز می‌شود تصادفی است یا نه، آن را نمی‌دانم. پسر من جسم خود را برای پایان دادن به انزوای تحمیلی رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان به اعتصاب غذای مرگ واگذار کرده است. من از احزاب سیاسی، سازمان‌های مردم‌ نهاد و افراد باوجدان کرد دعوت می‌کنم؛ به صدای زندانیان مبدل شویم و در مصائب آنان شریک شویم. وظیفه‌ی انسان‌ها حفظ زندگیست. "

"خواسته‌های آنها را می‌توان برآورده کرد"

کاپلان اعلام کرد اگر در مکانی عدالت حکمفرما نباشد نباید انتظاری هم داشت. او افزود: "در هر کشوری باید عدالت برای همه یکسان باشد. عدالت برای همه از رئیس جمهور تا چوپان باید برابر باشد. ما خواستاریم که انزوای تحمیلی پایان یابد. قبل از اینکه در زندان‌ها کسی زندگی خود را از دست دهد باید این مقطع به پایان برسد. پسر من ۸-۹ کیلو وزنش را از دست داده است. اگر درباره‌ی پسرم داد سخن می‌دهم ۶۰ روز مدت کوتاهی نیست. بدن کسی تنها با آشامیدنی‌ها بر سر پا نخواهد ماند.

پس از ۶۰ روز اعتصاب غذا، روزه‌ی مرگ را آغاز کرده است. ما این شرایط را در برابر وجدان کسانیکه انزوا را تحمیل می‌کنند می‌گذاریم. می‌خواهیم تا قبل از اینکه فرزندانمان زندگی خود را از دست بدهند،‌ قبل از اینکه مادران بگریند مطالبات آنها پذیرفته شوند. آنها درخواست دارند تا رهبر خلقی که ۲۰ سال است در حصر بسر می‌برد با خانواده و وکلای خویش ملاقات داشته باشد این حق اساسی و بنیادین وی است و باید عملی شود."

"دولت باید گام بردارد"

آیسل کاپان مادر عبدالخالق کاپلان، در ابتدای سخنان خویش به لیلا گوون درود فرستاد و گفت" همه‌ی کسانیکه در این کشور هستند چه کرد و چه ترک بایستی پایان دادن به مقاومت‌‌های اعتصاب غذا را وظیفه‌ی خود بدانند. وقتیکه ما از پسرمان وضعیت وی را می‌پرسیم می‌گوید که خوب است. دیروز به ملاقات وی رفتیم لب‌هایش سفید شده‌اند. ما دوستان او را هم دیدیم همگی بی‌رمق بودند. ما از دولت خواستاریم در این مسئله گام بردارد. ما نمی‌خواهیم فرزندانمان بمیرند."