پیام زینب جلالیان به مناسبت ٨ مارس

" ...بیایید دست به دست هم بدهیم و فریاد حق خواهی‌مان را به گوش جهانیان برسانیم و این غل و زنجیری که این ستمگران به دست و پایمان زده‌اند را بشکنیم و با فریاد آزادی جهان همراه شویم و صبوری، از خودگذشتگی و خودسوزی و خودکشی را به فریاد حق‌خواهی تبدیل کنیم..."

زینب جلالیان زندانی سیاسی زن کرد محبوس در زندان خوی به مناسبت ٨ مارس پیامی منتشر کرده است.

 

وی که به حبس ابد محکوم است، ۱۱سال است در زندان رژیم به اتهام همکاری با پژاک محبوس می‌باشد.

 

به نقل از شبکه حقوق بشر کردستان، زینب جلالیان در پیام خود پس از تبریک روز ٨ مارس به همه‌ی زنان جهان از همه‌ی زنان ایران خواسته است تا دیگر در مقابل ظلم و ستم سر خم نکنند و فریاد آزادی خواهی برآورند.

 

وی همچنین از همه‌ی زنان دعوت کرده است تا دست به دست هم داده و صدای خود را به گوش جهانیان برسانند و از این پس، صبوری، از خودگذشتگی، خودکشی و خودسوزی را به فریاد حق‌خواهی تبدیل کنند.

 

متن پیام زینب جلالیان به شرح زیر میباشد:

 

با تمام هستی‌ام، هشتم مارس را به تمام زنان دنیا تبریک می‌گویم.

 

ای لاله‌های رنگارنگ سرزمینم چرا در برابر ظلم و زور سر خم کرده‌اید؟!

 

لاله‌های واژگون سر نازنین‌تان را بلند بکنید و چشم‌های سیاه به مروارید نشسته‌تان را به ناحقی که در حق‌تان و بشریت روا داشته‌اند، بدوزید. آن بغضی که سال‌ها در گلو خفه کرده‌اید را به فریاد آزادی‌ بدل کنید.

 

آیا دیگر سوگواری برای عزیزان و آزادی که از دست داده‌ایم کافی نیست؟! ای لاله‌های دربند، من ۱۱ سال است شاهد سکوت مرگ‌بارتان در مقابل ظلمی که بر شما روا داشته‌اند، بوده‌ام و این بزرگ‌ترین دردی است که در طول عمرم تجربه کرده‌ام.

 

بیایید دست به دست هم بدهیم و فریاد حق خواهی‌مان را به گوش جهانیان برسانیم و این غل و زنجیری که این ستمگران به دست و پایمان زده‌اند را بشکنیم و با فریاد آزادی جهان همراه شویم و صبوری، از خودگذشتگی و خودسوزی و خودکشی را به فریاد حق‌خواهی تبدیل کنیم.

 

ای همبندان نازنینم، گوش فرا دهید به این ترانه دلنواز که این ترانه با خون همجنسان ما به وجود آمده است.

 

آری نازنینان قامت رعنای‌تان را راست کنید، سر خمیده‌تان را بلند کنید، چشم‌های به اشک نشسته‌‌تان را با آب حیات ۸ مارس بشوید و بغض هزاران ساله را بشکنید. با این ترانه عظیم همراه شوید تا هیچ ستمکاری نتواند زنی را مورد ستم قرار دهد.

 

من پشت این دیوارهای بلند زندان به این امید زنده‌ام که روزی با آغوشی پر از گل یاس به سوی‌تان بیایم و سر تعظیم در برابرتان فرود بیاورم و به قلب مهربان‌تان یک شاخه گل یاس تقدیم نمایم.

 

زینب جلالیان، زندان خوی/ ۸ مارس ۲۰۱۹"