این چهار پارلمانتار ه.د.پ که علیه حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد به همراه هزاران تن دیگر دست به اعتصاب غذا زده‌اند، از کردها در هر چهار بخش کردستان درخواست پشتیبانی کردند. آنها همچنین می‌گویند، دولت ترکیه همانگونه که با اوجالان برخورد می‌کند، با خلق کرد نیز به همان شیوه برخورد خواهد کرد.

 

متن پیام لیلا گوون، درسیم داغ، طیب تمل و مراد ساریساچ:

 

"خطاب به افکار عمومی کردستان،

برای آنکه راه برای حل مسئله‌ی کرد باز شود و حصر امرالی پایان یابد، با پیشگامی لیلا گوون از ۷م نوامبر ۲۰۱٨ اعتصاب غذای فعالین آغاز شد.

در راستای همین اعتصابات ما پارلمانتاران ه.د.پ، لیلا گوون ۱۷۰ روز، درسیم داغ ۵۵ روز، طیب تمل و مراد ساریساچ ۵۱ روز است که در اعتصاب غذا به سر می‌بریم. همچنین در زندانهای شمال تا اروپا سرتاسر جهان بیشتر از ۳ هزار تن دست به اعصاب غذا زده‌اند. متاسفانه به دلیل سیاستهای حصر و بی‌توجهی به درخواست اعتصاب کنندگان تاکنون ۷ اعتصاب‌گر به زندگی خود پایان داده‌اند. در قرن بیستم در خاورمیانه با بنیاد نهادن دولت- ملت مشکلات بسیار اجتماعی و سیاسی ایجاد شدند. مرزهای این دولت-ملتها با فشار و زور مشخص شد و به همین دلیل مسائل و مشکلات بسیاری را ایجاد کرد. مسئله‌ی کرد و کردستان یک مسئله‌ی تاریخی است و ۲۰۰ سال است که در خاورمیانه حل نشده است و همه‌ی حقوق ابتدایی کردها نقض شده است.

 

کردها امروز از هر طرف محاصره شده و همه‌ی خواستهای آنها با فشار و اعمال زور سرکوب می‌شوند

به دلیل فشارها و اعمال زور بر کردها و خواستهایشان، دولتهای اطراف نیر از چهارچوب حقوقی، انسانی و دمکراتیک دور شده و یک سیستم اتوریتر را بنیاد می‌نهند. امنیت و آرامش کشورهای همسایه نیز به دلیل حل نکردن مسئله‌ی کرد و کردستان به خطر افتاده است. حل نشدن مسئله‌ی کرد سبب ناآرامی در منطقه شده و راه را برای دخالت دولتهای جهان باز می‌کند.

 

علیرغم همه‌ی کوتاهیها و کمبودها، ۶ سال پیش در باکور (شمال کردستان) پروسه‌ی آشتی آغاز شد و احتمال حل مسئله‌ی کرد افزایش یافت. اما زمانی که امید به حل مسئله زیاد شد و کردها در همه‌ی زمینه‌ها پیش افتادند دولت دچار وحشت شد و به پروسه پایان داد. کردها انتظار حل مسائل موجود را داشتند اما دولت در این زمینه جدی نبود. دولت تدارک جنگ بزرگی را دیده بود و نقشه‌ی نابود‌سازی را عملی کرد. همه‌ی شهرداریهای کردها تصرف شد و شهردارها دستگیر شدند. اسامی مشاهیر کرد مانند احمد خانی، ملای جزیر و جگر خوین از پارکها، تابلوها و میدانها برداشته شد. زبان کردی، تاریخ کردی و فرهنگ کردی تحت فشار و ممنوعیت و حملات شدید قرار گرفت. این حملات امروز نیز همچنان با شدت ادامه دارند.

 

امروز از کرکوک تا عفرین، جغرافیای کردستان و دستاوردهای خلق کرد توسط دولتهای حاکم تهدید می‌شود. می‌خواهند کردها را از سرزمین و خاک خود بیرون کنند و آنها را آواره گردانند. سیاستهای امروزه علیه کردها همانند آینه‌ی تاریخ است. رفتارهای امروز همانند حملات تاریخی هستند که دوباره تکرار می‌شوند. ازشیخ عبیدالله نهری تا شیخ سعید پیران و سید رضا، از قاضی محمد تا قاسملو و ملا مصطفی، دولتهای اشغالگر همانگونه که با رهبران کردها برخورد کرده‌اند با خلق کرد نیز با همان شیوه رفتار نموده‌اند. رفتار و برخورد آنها با رهبران کردها آیینه‌ی رفتار آنها با خلق کرد است.

 

اینگونه رفتارها امروز هم ادامه دارد. امروز نیز در وجود اوجالان خلق کرد مجازات می‌شود. انزوایی که امروز بر امرالی تحمیل شده است و ما ۴ پارلمانتار ه.د.پ آنرا محکوم می‌کنیم، نشان دهنده‌ی این واقعیت تاریخی است. هزاران زندانی پرونده‌ی جنبش مبارزه آزادیخواهی، در زندانها با همین هدف مقاومت می‌کنند. مسئله‌ی حصر اراده‌ی کردها تنها مسئله‌ی باکور و ه.د.پ نیست. رهبران و احزاب کرد در تاریخ خود به خوبی می‌دانند که حمله به هر بخش کردستان، حمله به کل کردستان و همه‌ی سازمانهای کردی است. فقط اوجالان در امرالی منزوی نشده است بلکه این ارزشهای خلق کرد است که منزوی شده است.

 

آقای اوجالان برای حل مسئله‌ی کرد تاکنون بسیار تلاش کرده است. او با "پروسه‌ی آشتی" ۶ سال پیش تلاش کرد تا مسئله‌ی کرد را با روشهای دمکراتیک حل کند. آقای اوجالان همزمان برای اتحاد ملی و آزادی خلق کرد نیز فرصتی بی‌نظیر است. دولت در وجود او همه‌ی قوانین خود را نقض می‌کند و از آنها چشمپوشی می‌کند. معامله‌ای غیر قانونی علیه او انجام شده و حصر سنگینی به او تحمیل شده است. دولت ترکیه به همان شیوه‌ای که با آقای اوجالان رفتار می‌کند، با خلق کرد نیز رفتار خواهد کرد.

 

مقاومتی که از طرف زندانیان باکور کردستان و ترکیه در جریان است، در تاریخ مقاومت زندانها نمونه‌ای منحصر به فرد است. در هیچ جای جهان تاکنون چنین مقاومتی انجام نشده است. فرزندان خلق کرد جسم خود را در معرض فشار و مرگ قرار داده‌اند و از خلق کرد درخواست حمایت دارند. این مقاومت، مقاومت خلق کرد است، درخواست آزادی خلق کرد است. پیروزی این مقاومت، پیروزی و دستاورد بزرگ خلق کرد خواهد بود.

 

ما به عنوان ۴ پارلمانتار ه.د.پ نمی‌خواهیم در مورد شرایط جسمانی و سلامت خود سخن بگوییم. ما این مقاومت را مقاومتی شخصی نمی‌دانیم. این یک مقاومت اجتماعی و تاریخی است. خواستهای ما و همه‌ی زندانیان خواستهایی سیاسی می‌باشد. این مقاومت اکنون مانند یک مسئولیت تاریخی برای خلق کرد است. امروز از مشاهیر، روشنفکران، نویسندگان، ملاها، ریش سفیدان، هنرمندان و همه‌ی اقشار خلق کرد تا سیاستمداران و احزاب و سازمانها و دستگاههای کردها همه در مقابل این مقاومت مسئولند.

 

این مقاومت مانند حلقه‌ای از زنجیر مقاومت تاریخی ماست.حمایت و پشتیبانی از این مقاومت امروز مانند یک وظیفه‌ی ملی بر همه‌ی کردها واجب است. بنیاد نهادن اتحاد ملی با حمایت از این مقاومت ممکن خواهد شد.

 

درخواستهای ما و زندانیان مشخص است: باید دولت ترکیه از قوانین خود پیروی کند و حقوق ابتدایی آقای اوجالان را تضمین کند. امیدمان به پیروزی همیشه و همیشه زنده است. ما به نیروی خود، نیروی خلقمان و میراث مقاومت خلق خویش باور داریم."