هلین امید عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) با بیان اینکه تصمیم شورای اروپا که به ترکیه زمان می‌دهد به هیچ‌وجه نباید پذیرفته شود، گفت: «ما باید مبارزه خود را در هر زمینه به بالاترین سطح برسانیم.»
هلین امید، عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک)، در برنامه ویژه تلویزیون مدیا هابر (Mediya Haber) شرکت کرد و به بررسی تصمیم کمیته شورای اروپا راجب به نقض حقوق رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان پرداخت.
هلین امید در ابتدا گفت: «من با عشق و اشتیاق به رهبر آپو که در امرالی مقاومتی تاریخی نشان می‌دهد درود می‌فرستم. ۲۶ سال از ۹ اکتبر۱۹۹۸ می‌گذرد. همراه با ۹ اکتبر پیش روی‌مان وارد ۲۷مین سال خواهیم شد.»
هلین امید با بیان اینکه مردم کورد به پیشاهنگی حزبشان ۲۶ سال است که در همه جا فعال بوده و در مقابل توطئه بین‌المللی ایستاده‌اند، گفت: «جوانان هرگز متوقف نشده‌اند، هنوز هم همینطور هستند. آخرین بار یک راهپیمایی طولانی در اروپا برگزار شد. با شور و شوق زیادی انجام شد. آنها با خشم فراوان علیه توطئه بین‌المللی، نیروهای توطئه‌گر و سیستم امرالی که رهبر آپو را گروگان گرفته است به کنش‌های خود ادامه می‌دهند.
جنبش‌های زنان، جنبش آزادی زنان کورد ۲۶ سال است که به همین شکل در حال مبارزه بوده‌اند. در چهار بخش کوردستان زنان از هر نظر وارد عمل شدند. از زندان گرفته تا کوهستان‌ها، از خیابان گرفته تا محله، و اکنون با کمپین تیرِژِن روژه (پرتوهای خورشید) در باکور کوردستان و در اروپا بر اساس خوددفاعی به عنوان بخشی از کارزار در برابر توطئه بین‌المللی و واقعیت نسل‌کشی امرالی، مقاومت می‌کنند.
جامعه کورد ۲۶ سال را در این راه سپری کرد. ۲۶ سال است که در جامعه کوردی از ۷ ساله گرفته تا ۷۰ ساله از زندان گرفته تا هر عرصه‌ای، جامعه در حال مبارزه برای هستی و آزادی بوده است.»
هلین امید با بیان اینکه در شرایط کنونی افکار عمومی بسیار گسترده‌ای ایجاد شده است، ادامه داد: «افکار عمومی در سراسر جهان ایجاد شده است. زندگی‌ای که در یکی از روستاهای رحا شروع شد اکنون به یک واقعیت مقاومت در سطح بین‌المللی تبدیل شده است. چنین حقیقتی از طرف رهبر آپو وجود دارد. ۶۹ روشنفکر و دانشمند برنده جایزه نوبل موضع خود را نشان دادند.
«کوردها دیگر تنها نیستند، مردمی بدون وکیل مدافع نیستند»
برای کوردها گفته می‌شده که مردمی بدون وکیل مدافع هستند. ۱۵۰۰ وکیل از سراسر جهان در اروپا بیانیه دادند. چنین حقیقتی در کوردستان و جهان بوجود آمد. دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند برای کوردها بگوید که مردمی بدون وکیل هستند. بر اساس آزادی جسمانی رهبر آپو، حقیقتی از این نوع دفاع و وکالت در برابر نظام نسل‌کشی امرالی پدیدار شده است. بر اساس رهبری، چارچوب قانونی از این دست ایجاد شد که حقیقت کوردستان را بیان می‌کند، از حقوق آن دفاع می‌کند و به جستجوی آن می‌پردازد.
برای کوردها می‌گفتند که مردمی بسیار تنها هستند. ولی خود را به سطحی رسانده است که همراه با دوستانش از سراسر جهان مبارزه می‌کند.
توطئه بین‌المللی چنین هدفی داشت: هدف آن نابود کردن جنبش آزادی کوردستان، قرار دادن رهبر آپو در درون سیستم نسل‌کشی امرالی و از بین بردن این قیام و مقاومت معنادار کوردها را از میان بردارد. با این حال، چنان تصویری نمایان شد که به مدت ۲۶ سال است کوردها همچنان در حال رشد و گسترش بوده و قویا به مقاومت خود ادامه داده‌اند.»
هلین امید با بیان اینکه باید از این منظر به تصمیم کمیته وزیران شورای اروپا نگاه کرد، گفت: «اگر چنین مقاومت باشکوهی نبود، اگر چنین مقاومت تاریخی نبود، اگر ملت کورد آزادی رهبر آپو را با آزادی خود، با هستی‌اش و با مبارزه برای هویتش متحد نمی‌کرد و افکار عمومی گسترده برای این مهم را ایجاد نمی‌کرد، نمی‌توانست به چنین نتیجه‌ای برسد. اگر ناچار مانده که چنین بیانیه‌ای بدهند، بنابراین باید رابطه این را با این حتماً دیده شود.»
«واقعیت امرالی دیگر قابل تداوم نیست»
هلین امید بیانیه‌های کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) و کنفدارلیسم زنان کوردستان (ک‌ژک) در رابطه با این تصمیم را یادآور شد و گفت: «مشخص شده است که این تصمیم ادامه بی‌قانونی پیرامون نظام قتل‌عام امرالی است.
دادگاه حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۱۴ تصمیمی را اتخاذ کرد. گفته شد که اگر فردی تا پایان عمرش زندانی باشد و امیدی به آزادی‌اش نماند، این خلاف کنوانسیون اروپایی حقوق بشر است. این تصمیم ۱۰ سال پیش گرفته شد و در رابطه با رهبر ما و سایر رفقایی که در کنار رهبرمان هستند و همچنین برای چند تن از رفقا در زندان‌های دیگر گفته شد که این نقض این کنوانسیون است. بنابراین دادگاه حقوق بشر اروپا ۱۰ سال پیش به این نتیجه رسید که چنین بی‌عدالتی وجود دارد. در واقع، این وضعیت چیز جدیدی نیست.
اکنون سال ۲۰۲۴ است، ۱۰ سال گذشته است. یک بار دیگر به دولت فاشیست ترکیه یک سال فرصت دادند. به همین دلیل اعتراضات وجود دارد. این تصمیم تصمیم جدیدی نیست. این بیانیه در ۱۸ مارس ۲۰۱۴ توسط دادگاه حقوق بشر اروپا بیان شد. اکنون یک سال به تعویق می‌اندازند و می‌گویند در نوامبر ۲۰۲۵ اگر تغییری در قانون ترکیه ایجاد نشود، می‌توان تصمیم گرفت.
یک واقعیت امرالی وجود دارد که آشکار شده، کشف شده و دیگر قابل تداوم نیست. معلوم است که چگونه از سیستم نسل‌کشی امرالی به عنوان مرکزی در جنگ علیه کوردها استفاده می‌شود. در کنار این، نهادهای اروپایی نیز همکاری خود را در این زمینه نشان داده‌اند. به همین دلیل است که هر دو سازمان ک‌ج‌ک و ک‌ژک چنین بیانیه‌ای دادند. گفتند دست از این تصمیم بردارید، تغییرش دهید، موضع بگیرید. بله، ما به عنوان یک حزب، به عنوان پ‌ک‌ک در پشت این بیانیه‌ها هستیم. برای این باید یک مبارزه بسیار قوی انجام شود.»
«تصمیم شورای اروپا سیاسی و ایدئولوژیک است»
هلین امید اعلام کرد که تصمیم اتخاذ شده سیاسی و ایدئولوژیک است، ربطی به قانون ندارد، باید به خوبی درک شود و در مقابل آن موضع اتخاذ شود؛ سخنان خود را اینگونه ادامه داد:
«ما به خوبی از این موضوع آگاه هستیم، قدرت‌های غربی، نیروهای مدرنیته سرمایه‌داری از مرکز اروپا، یک بار دیگر به خاورمیانه مداخله می‌کنند. در برابر این نیز رویکردی که نسبت به آنچه رهبر آپو نمایندگی می‌کند و پارادایمی که رهبر آپو نمایندگی می‌کند، نشان می‌دهند، آن را به عنوان خطری بزرگ می‌بینند. شاید این واقعیت برای انسان‌ها، برای مردم ما و جوانان واضح نباشد. مردم باید تاریخ را خوب درک کنند. تاریخ را خوب بداند. باید درک کند که چرا این همه بازی و نقشه برای مردم کورد کشیده شده است. برای بسیاری از کوردها، برای بسیاری از جوانان کورد، این چندان قابل درک نیست. چرا جهان باید با کوردها مشغول باشد؟ نیروهای بین‌المللی در چارچوب طرح‌های منطقه‌ای خود با سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن با کوردها ارتباط برقرار می‌کنند. توجه کنید کسانی که مورد تفرقه و اداره‌شدن قرار می‌گیرند کورد هستند. بدین شکل آنها ترکیه را کنترل می‌کنند، ایران را تهدید می‌کنند، عراق و سوریه را کنترل می‌کنند. لذا در شرایط جنگ جهانی سوم می‌خواهند جامعه کورد، موجودیت کوردها و جغرافیای کوردها اینگونه بماند. این تصمیم قطعا با این موضوع مرتبط است. سیاسی است، برای حفظ منافع برخی محافل است، ایدئولوژیک است. رهبر آپو نماینده کدام حقیقت است؟ رهبر آپو نماینده راه آزادی خلق‌ها است، نماینده زندگی مشترک خلق‌ها است. بنابراین، یک راه‌حل بین‌المللی را نمایندگی می‌کند.
«ما باید مبارزه را به سطحی بالاتر ارتقا دهیم»
در مقابل این چه باید کرد؟ این مهم است. ما باید مبارزه‌ای را که تاکنون انجام داده‌ایم در هر زمینه‌ای به سطح بالاتری برسانیم. ما نمی‌توانیم این را بگوییم؛ ما ۲۶ سال است که به طور مستمر کار می‌کنیم، توقف نمی‌کنیم، موانع را نمی‌شناسیم، از هر نظر فداکاری می‌کنیم، اما تغییر کمی وجود دارد. هیچ کس نباید اینطور فکر کند. به همین دلیل در ابتدا گفتم دیگر نمی‌توان وجود کوردها را انکار کرد. مردم کورد اکنون دوستانی دارند. حالا همه مجبورند مردم کورد را یک نیروی تشکیلاتی ببینند، بعنوان یک مخاطب بپذیرند. شاید آنها را به صورت رسمی به رسمیت نمی‌شناسند، اما بطور پراکنده هم که باشد، هر جا که حضور کوردها سازمان‌یافته، آگاه، فعال و کنشگر باشد، همه آنها را می‌شناسند، می‌بینند و بر این اساس با آنها ارتباط برقرار می‌کنند. باید سازماندهی را در کوردستان افزایش دهیم، سطح درک مردم کوردستان را بالا ببریم، آن را به سمت کنش‌ها سوق دهیم و این گونه نتیجه بگیریم.
قبل از هر چیز، ما باید فشار را بر نهادها در اروپا افزایش دهیم. ما هرگز نباید این حکم را بپذیریم. محاکمه رهبر آپو در واقع مصداق بی‌عدالتی است.
آیا می‌توان آینده یک مردم، وجود یک مردم را یک طرفه قضاوت کرد؟ آیا ممکن است مبارزه برای آزادی یک مردم در دادگاه‌های ترکیه محاکمه شود؟ آیا چیزی منصفانه می‌تواند از آنجا حاصل شود؟ دادگاه حقوق بشر اروپا در ابتدا باید این موضوع را رد کند. آنها نمی‌توانند وجود کوردها، مبارزه کوردها برای آزادی را قضاوت کنند. هیچ کس حق یا اراده‌ای برای این کار ندارد. دفاع مشروع، خوددفاعی و مبارزه برای هستی یک حق است. قدرت هیچ کسی کفایت نمی‌کند که در برابر این بایستد.
بر این اساس از همه اقشار جامعه کورد، مردم شریف، افکار عمومی دموکراتیک و بویژه از زنان و جوانان کوردستان می‌خواهم که در مقابل این تصمیم بایستند، آن را شکست دهند و برای تامین آزادی جسمانی رهبر آپو تلاش کنند. قطعا پیروز خواهیم شد.»
«جهان را با کنش‌های خلاقانه تغییر دهیم»
هلین امید در پایان سخنان خود با یادآوری اینکه توطئه بین‌المللی ۹ اکتبر وارد بیست و هفتمین سال خود می‌شود، گفت: «می‌خواهم به زنان، جوانان و مردم بگویم که باید رابطه بین آزادی جسمانی رهبر آپو و مبارزه‌شان برای آزادی برقرار کنند. بر این اساس هر تصمیمی در مورد ما گرفته شود، اراده داریم که این تصمیمات را تغییر دهیم. هیچ قدرتی بزرگتر از قدرت جامعه نیست. همه چیز در جامعه اتفاق می‌افتد.
هر چه یک فرد اجتماعی‌تر باشد، قوی‌تر است، آن شخص می‌تواند یک شخصیت باشد، می‌تواند وجود داشته باشد، می‌تواند معنا داشته باشد. همه را فرامی‌خوانم؛ بر اساس آزادی جسمانی رهبر آپو سعی کنیم وی را درک کنیم، برای آزادی جسمانی او مبارزه‌ای نتیجه‌بخش انجام دهیم و برای این کار دور هم جمع شده و با کنش‌های خلاقانه جهان را تغییر دهیم.»
