امروز ششمین سالروز فرمان ٧۴ علیه جامعه ایزدی است که در ٣ آگوست ٢٠١۴ روی داد.
ایزدیان که از آنان به عنوان «کوردهای اصیل» نام برده میشود پی در پی در گذار زمان با قتلعام روبرو شدهاند.
ایزدیها حملات نابودگرانه دشمنان و قتلعام خود را «فرمان» میخوانند. اولین حمله گسترده به ایزدیان در سال ٩٠۶ روی داده است.
بزرگترین حمله به این خلق در ٣ آگوست ٢٠١۴ بوده است.
این آیین کهن مزوپوتامیا در روز ٣ آگوست ٢٠١۴ آماج حملات تبهکاران داعش قرار گرفت.
حملات نابودگرانه علیه ایزدیان به درازای تاریخ به انحای گوناگون صورت گرفتهاند.
بیشترین حملات به ایزدیها از سوی سلاطین مستبد عثمانی بوده است و بخشی از حملات نیز از سوی فئودالهای کورد (کوردهای سنی مذهب) بوده است که در همدستی با بیگانگان به قتلعام ایزدیها پرداختهاند.
بخشی از فرمانهایی که بر ایزدیها تحمیل شدهاند؛
* سال ٩٠۶ حمدانی والی موصل به سبب اینکه ایزدیها از آیین خود در مقابل اسلام صیانت به عمل آوردند به این خلق حمله کرد و آنان را قتلعام نمود.
* سال ١٢۴۶ بدرالدین لولو والی موصل ساکنان منطقه لالش را قتلعام کرد.
* در سدهی ١۶ به سبب فتواهای ابوسود افندی شیخالاسلام عثمانی و با دستور سلطان سلیمان قانونی، ایزدیها با قتلعام روبرو شدند.
* سال ١۶٣٨ ملک احمد پاشا والی آمد به قتلعام شنگال دست زد.
* سال ١۶۵٠ شمسی پاشا والی وان با دستور سلطان مراد چهارم به قتلعام ایزدیان موصل دست زد.
* سال ١٧١۵ حسن پاشا والی بغداد به قتلعام ایزدیهای شنگال دست زد.
* سال ١٧٣٣ احمد پاشا والی بغداد به قتلعام ایزدیهای شیخان پرداخت.
* سال ١٧۵٢ سلیمان پاشا والی بغداد ایزدیهای شنگال را قتلعام کرد.
* سال ١٧٣٢-٣٣ نادرشاه افشار ایزدیهای ساکن در مناطق مابین سورداش و کرکوک را قتلعام کرد.
* سال ١٧٣٣ جلیلیان به قتلعام ایزدیهای ساکن در اطراف رودخانه زاپ دست زد.
* سال ١٧٣۵ نادر شاه افشار ایزدیهای ساکن در مهاباد، نقده و مراغه را قتلعام کرد.
* سال ١٧۴٢ علی تقی خان وابسته به نادر شاه ایزدیهای نقده را قتلعام کرد.
* سال ١٧۴٣ نادر شاه افشار ایزدیهای کرکوک، هولیر و پردی را قتلعام کرد.
* سال ١٧۴٣ نادر شاه افشار ایزدیهای ساکن در اطراف رودخانه زاپ را مورد قتلعام قرار داد.
* سال ١٧٨٧ جلیلیان به قتلعام ایزدیهای منطقه شیخان دست زد.
* سال ١٧٨٩ عبدالعزیز بن عبدالله بگ جانشین والی بغداد اقدام به قتلعام ایزدیهای شیخان کرد.
* در فاصله سالهای ١٧۵٣ تا ١٨٠٠ با دستور سلاطین عثمانی دزدی، باج و خراج، به بردگی گرفتن و قتلعام علیه ایزدیها به انجام رسید (در مدت ۴٧ سال خلق ایزدی در شنگال، شیخان و موصل با ۶ حمله بزرگ روبرو شدند).
* سال ١٨٠٩ سلیمان پاشا والی بغداد به قتلعام ایزدیهای شنگال پرداخت.
* سال ١٨٢۴ علی پاشا والی بغداد به قتلعام ایزدیهای شنگال دست زد.
* میان سالهای ١٨٣٢ تا ١٨٣۴ ایزدیها از سوی محمد پاشای سوران (میری گوره) با قتلعام مواجه شدند.
* سال ١٨٣۵ محمد اینجه بایراقدار والی موصل به قتلعام ایزدیهای شنگال دست زد.
* سال ١٨٣۶ ریشد پاشا ایزدیهای شنگال را با قتلعام مواجه کرد.
* سال ١٨٣٧ حافظ پاشا به قتلعام ایزدیهای شنگال دست زد.
* سال ١٨۴۴ ایزدیهای بوتان با قتلعام مواجه شدند.
* سال ١٨٩٢ به دستور سلطان عبدالحمید دوم تلاش شد ایزدیها با زور مسلمان شوند و در این راستا خلق ایزدی قتلعام شدند.
یکی از قتلعامهایی که در چند سال گذشته علیه کوردهای ایزدی به انجام رسیده قتلعام سال ٢٠٠٧ میباشد.
در ١۴ آگوست ٢٠٠٧ چهار خودرو بمبگذاری شده به روستای سیبا شیخ خدر در منطقه تل عوزیر شنگال حمله انفجاری شد. در این حمله تروریستی بنابر آمارهای رسمی ٣٠٠ ایزدی و طبق آمارهای غیررسمی هم ۵٠٠ نفر قتلعام شدند.
این حمله تروریستی هیچگاه مورد تحقیق قرار نگرفت و تنها به این جملات محدود شد که حمله از سوی تبهکاران انصار السنة وابسته به القاعده به انجام رسیده است.
تازهترین قتلعام و بزرگترین آنها در ٣ آگوست ٢٠١۴ در شنگال و اطراف آن علیه ایزدیها به انجام رسید.
ایزدیها اغلب در بخش شیخان استان دهوک، منطقه شنگال در موصل و روستاهای این منطقه زندگی میکنند. سال ١٩٧۵ رژیم بعث عراق ایزدیها مجبور به کوچ اجباری کرد.
ایزدیها همیشه در زمان حملات دشمنان به کوهستان شنگال پناه بردهو به دفاع از خود پرداختهاند. ایزدیها در سال ١٩٧۵ با توسل به زور از روستاهای دامنه کوه شنگال اخراج شده و در روستاهای خانهسور، تلالعوزیر، سنونی، سیبا شیخ خدر، کوچو و دوگوری و در مجموع ١۵ روستای اطراف شنگال اسکان یافتند.
پ.د.ک پس از سال ٢٠٠٣ (حمله آمریکا به عراق و فروپاشی رژیم بعث) کنترل منطقه شنگال را بدست گرفت. پ.د.ک پس از کنترل این منطقه به استفاده ابزاری از شیوخ این منطقه برای منافع خویش پرداخت و ارتجاع را میان ساکنان گسترش داد.
پ.د.ک از آیین و باورمندیهای ایزدیها برای منافع خود بهره گرفت و با کنترل شیوخ ایزدی در واقع جامعه ایزدی را به بردگی کشید.
در ١٠ ژوئن ٢٠١۴ داعش شهر موصل را اشغال کرد و با اشغال این شهر بزرگترین تهدید برای شنگال خود را بروز داد.
رهبر خلق کورد در سالهای پیش از آن به کرات نسبت به وضعیت شنگال به نیروهای کورد هشدار داده بود.
اما حزب پ.د.ک با رهبری خانواده بارزانی که شنگال را در سیطره خود میدانستند اجازه نمیدادند که هیچ نیروی کوردستانی به شنگال نزدیک شود.
پس از تداوم مخاطرات حمله داعش به شنگال، گردانندگان پ.ک.ک در رابطه با مخاطرات جدی در شنگال با مسئولین پ.د.ک گفتگو کردند. گردانندگان پ.ک.ک اعلام کردند که آمادهاند نیروهای خود را برای دفاع از ایزدیها به شنگال اعزام کنند، اما پ.د.ک به این هشدار و درخواست پ.ک.ک پاسخ رد داد.
داعش در غروب ٢ آگوست حمله به شنگال را آغاز کرد. بیش از ١٧ هزار پیشمرگ پ.د.ک بدون شلیک یک گلوله از شنگال و اطراف آن عقبنشینی کردند.
پ.د.ک بدون اطلاعرسانی به خلق عقب کشید و اینچنین زمینه قتلعام را فراهم کرد. پس از آنکه خیانت به قتلعام افزوده شد نسلکشی بزرگ ایزدیها رقم خورد.
بامداد ٣ آگوست در سیبا شیخ خدر، تپه زرک، تل بنات، تل قصب و کوچو هزاران انسان ایزدی قتلعام شدند و هزاران تن دیگر به اسارت گرفته شده و ربوده شدند. آنانی که توانسته بودند از قتلعام بگریزند راه کوهستان شنگال را پی گرفتند.
آنهایی که به کوهستان شنگال پناه بردند با امید، روشنایی و نیرویی نجاتبخش روبرو شدند. مسئولین پ.ک.ک قبل از حمله داعش به شنگال گروهی ١٢ نفره از گریلاهای ه.پ.گ و یژا ستار را مخفیانه به کوهستان شنگال اعزام کرده بودند که ٣ گریلا در توسط پ.د.ک دستگیر شده و ٩ گریلا موفق شده بودند خود را به کوهستان شنگال برسانند.
این ٩ گریلا خود را به سه گروه ٣ نفره تقسیم کردند و دو راه ورود به کوهستان شنگال را تحت کنترل قرار دادند و اجازه ورود داعشیها به کوهستان شنگال را سد کردند. اینچنین مانع از قتلعامی بزرگتر شدند.
گریلاهایی که ایزدیها به آنان «١٢ سوارکار درویش عبدی» میگویند سازماندهی خلق ایزدی را برای خوددفاعی در کوهستان شنگال آغاز کردند، از سوی دیگر مبارزان ی.پ.گ و ی.پ.ژ نیز در جنگی نفسگیر کریدوری امن را برای انتقال شهروندان ایزدی محصور در کوه شنگال باز کردند.
با ایجاد این کریدور انسانی صدها هزار نفر از ایزدیان شنگال از مسیر تلکوچر به ربیعه و جزعا به روژاوای کوردستان منتقل شدند.
پس از انتقال آوارگان کوهستان شنگال به روژاوا، در مرحله دوم جنگ علیه اشغالگران داعش در شنگال آغاز شد. در این مرحله پ.د.ک مانع از گسترش جنگ شده و مداوما در جنگ نیروهای گریلا علیه داعش مانعتراشی کرد.
روز ٢٩ اکتبر ٢٠١۵ فرماندهی ی.ب.ش، ی.ژ.ش و نیروهای دفاعی شنگال در بیانیهای مشترک اعلام کردند که فرماندهی مشترکی را تحت عنوان "فرماندهی ایزیدخان برای رهایی شنگال" تشکیل دادهاند.
در بخش روژاوا مناطق هوله و خاطونیه از سوی نیروهای ی.پ.گ و ی.پ.ژ آزاد شدند و اینچنین عملیات بزرگ رهایی شنگال از چنگال تبهکاران داعش آغاز شد.
نیروهای ه.پ.گ و یژاستار از کوهستان کولک و دره شیلو عملیات آزادسازی شنگال را آغاز کردند و روستاهای فراوانی را از لوث داعش پاکسازی نمودند.
فرماندهی مشترک روز ١٢ نوامبر در نشستی مطبوعاتی آغاز عملیات آزادسازی شنگال را اعلام کردند.
پس از آغاز عملیات فرماندهی مشترک در ١٢ نوامبر، نیروهای پ.د.ک که از ٣ آگوست از منطقه فرار کرده بودند تحرکات کوچکی را با هدف «احیای آبروی از دست رفته» در شرق شنگال آغاز کرد.
ایزدیهای کوه شنگال نیز در لوای «نیروهای خوددفاعی» با در دست گرفتن اسلحه در عملیات آزادسازی شنگال جای گرفتند. در دومین روز عملیات نیروهای ی.ب.ش، ی.ژ.ش و گریلاهای ه.پ.گ و یژ استار مرکز شهر شنگال را از تبهکاران داعش پاکسازی کردند.
فرماندهی ه.پ.گ شنگال و فرماندهی کل ی.ب.ش در اطلاعیههای جداگانهای اعلام کردند که آنان آزادی شنگال را به خلق ایزدی تقدیم میکنند.
پاسخ نیرومندی به فرمان و خیانت، همانا سازماندهی شنگال داده شده بود. یگانهای مقاومت شنگال و یگانهای زنان شةگال در سپتامبر ٢٠١۴ اعلام موجودیت کردند.
در ١۴ نوامبر ٢٠١۵ شورای موسسان شنگال و در ٣٠ مه ٢٠١٧ نیز شورای خودمدیریتی دمکراتیک شنگال اعلام موجودیت کرد.
زنان ایزدی که بیشترین مصائب را چشیده بودند از سوی جنبش آزادی زنان ایزدی سازماندهی شدند. در سال ٢٠١۶ حزب آزادی و دمکراسی ایزدیها تأسیس شد.
شنگال آزاد شد و سازمانهای نیرومندی تشکیل شدند. اما حملات به شنگال همچنان ادامه یافت. اکنون پ.د.ک و برخی از نیروهای بینالمللی برای تخیله شنگال دست به یکی کرده و فتنههای تازهای را طراحی کردهاند.
به رغم حمله، قتلعام و خیانت، اما ایزدیان همچنان تحت فشار و زورگویی پ.د.ک و رژیم فاشیست ترکیه قرار دارند.
بنابر آمار کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد که در ١٧ اکتبر ٢٠١٧ منتشر شد در حمله ٣ آگوست ٢٠١۴ داعش به شنگال بیش از ۵ هزار مرد ایزدی قتلعام شدند، سر ١٠٠ مرد ایزدی از تن جدا شد، بیش از ٧ هزار زن ایزدی ربوده و در بازارها به عنوان برده فروخته شدند و هزاران زن ایزدی مورد تجاوز قرار گرفتند. سرنوشت هزاران ایزدی همچنان در پردهای از ابهام قرار دارد.