جنبش انقلابی متحد خلق‌ها- ه.ب.د.ه به مناسبت سالگرد ۱۸ مه بیانیه‌ای را منتشر و اعلام نمود  ۱۸ ماه مه مانیفست مقاومت در برابر فاشیسم و تسلیم است. در این بیانیه ه.ب.د.ه با اشاره به پیشاهنگ و رهبران مقاومت ۱۸ ماه مه اظهار کرد: این مقاومت خلقمان را از نابودی و نا امیدی رهانید.

متن این بیانیه به شرح ذیل است:

"۱۸ ماه مه روزی است که ما، رهبران TKP/ML-TÎKKO، ابراهیم کایپاک کایا، کادر و رهبران  پیشاهنگ حزب کارگران کردستان، هاکی کارر و خلیل چاوگون، مبارزان حزب کارگران کردستان، فرهاد کورتای، اشرف آنیک، محمد زنگین و نجمی اونر جاودانه شدند. این روز، روز مقاومت و فتح آینده و مانیفست مقاومت است. ما سالروز جاودانگی این شهدا را گرامی‌داشته و بار دیگر پیمان می‌بندیم که میراث آنها را همانند پرچم پیروزی اعتلا بخشیم.

 این پیشاهنگان و رهبران، هم برای ما و هم برای ارزشهای انسانیت، فرهنگی مملو از عزت و شکوهمندی مقاومت را برجای گذاشتند. این انقلابیون بزرگ که با اتحاد و همبستگی در اندیشه و عمل برای همه به سرمشقی بدل شدند، تاریخ را به درستی قرائت و ردی عمیق بر مسیر تاریخ از خود برجای گذاشتند و مسیر تاریخ را دگرگون ساختند.

 این رهبرانمان از اعتقاد داشتند که انقلاب با سلاح انقلابی انجام می‌گردد. برنامه، استراتژی، طراحی مبارزه و  مقاومت را بر این اساس ساخته و پرداخته کرده و در کردستان بر توسعه مبارزه گریلایی متمرکز شدند. این پیشاهنگان و رهبران ما آنگونه که ایمان داشتند، زندگی کردند و به نبرد پرداختند.

هاکی کارر همانند یک انقلابی در سطح ترکیه، همانند ابراهیم کایپاک کایا با اصرار بر ایستارهای انقلابی انترناسیونالیستی در تاریخ جنبش انقلابی ما جای گرفت. هاکی کارر یکی از کادرهای موسس حزب کارگران کردستان، در ۱۸ ماه مه سال ۱۹۷۸ به کاروان شهدا پیوست. هاکی کارر آینده انقلاب ترکیه را در انقلاب کردستان دیده و روی به سوی انقلاب کردستان داشت. در اینجا، در کردستان به عشق بدل شد. برای پیروزی انقلاب کردستان متحمل رنج شد و ایستاری رهبرانه را رهبری کرد.

خلیل چاوگون با خط مشی مبارزه، با سلاح حزب کارگران کردستان شناخته می شود. او نیز در ۱۸ ماه ۱۹۷۸ به شهادت رسید. وی به عنوان عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کردستان در پیشبرد و توسعه سازمان نقشی ویژه را ایفا کرد.

در ۱۸ ماه مه سال ۱۹۸۲ فرهاد کورتای، اشرف آینک، محمد زنگین و نجمی اونن همانند  چهار گلوله‌ی آتشین در مقابل دیکتاتوری فاشیستی نظامی ۱۲ سپتامبر، دیکتاتوری انکار و نابودی، تسویه، شکنجه و شکست عشق و خط تسلیم شدن، به دیواری از آتش بدل شدند. در مقاومت زندان آمد تا زمان شروع جنگ گریلایی و قیام، ایستاری فدایی را از خود نشان داده و با مقاومت چهار نفره خود نقشی تاریخی ایفا کردند.

از مقاومت کایپاک‌کایا تا هاکی و مقاومت چهار تن که از مکانهای مختلف به همان اقیانوس رسیدند، تاریخی روان به شمار می‌رود. از همین روست که ۱۸ ماه مه یک مانیفست به شمار می‌رود. نه فاشیسم ۱۲ مه و نه فاشیسم ۱۲ سپتامبر قادر به در هم شکستن این مقاومت نشد. رهبر، انقلابی و مبارزان انقلابی در مقابل فاشیسم سر فرود نیاوردند. بلکه به نمادی مبدل شدند. در میان صفوف کارگران و زحمتکشان، به صاحبان اراده و ایمان بدل شدند. قیام انقلاب ۱۹۷۱، شرایط اعتلای قیام‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۸۰ به شمار می‌رود.

با مقاومت ۸۲ در آمد، مبارزه گریلا و خیزش مقاومت دمکراتیک ملی کرد بیش از پیش قدرتمند شد، آن را احیا کرد. ۱۸ ماه مه واجد این معنای تاریخی است. این تجسم تاریخی علیه فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ واجد اهمیتی فراوان است.

با کارزار خاتمه دادن به انزوا، درهم شکستن فاشیسم و آزادی کردستان، ترکیه را دمکراتیک خواهیم نمود. مانیفست انقلابی ۱۸ مه در مرحله‌ای حساسی که در آن بسر می‌بریم راه پشت سر گذاشتن آن را به جنبش انقلابی و خلقمان نشان خواهد داد. یاد شهدای ۱۸ ماه مه را گرامی می‌داریم. این مقاومت را اعتلا بخشیده و فاشیسم را بازخواست خواهیم کرد."