مراد کاراییلان فرمانده قرارگاه مرکزی نیروهای مدافع خلق کردستان با شرکت در برنامه سترک تی وی به تحلیل و ارزیابی رویداد تاریخی ۱۵ اگوست پرداخت و به پرسشهای آرژین فرات پاسخ داد.
بخش دوم و پایانی گفتوگو به این شرح است.
— آیا این حرفهای شدنی که از آن حرف میزنید وارد مرحله اجرایی شده است؟
کاراییلان: نه، اما در حال انجام است. در ایالتهایی که پروژه بازتاسیس را به تمامی تحقق بخشیدهاند، آن را بدرستی درک کردهاند، دشمن با شکست مواجه شده است، این نیروهای گریلا هستند که به دشمن ضربه وارد میکنند. واحدهایی که این فرایند را ناتمام ارزیابی میکنند، ضرباتی را متحمل شدهاند. اکنون در صدد هستیم تمامی شگردهای پیشین را از میان برداشته و با ایجاد یک گریلای معاصر و کاملا حرفهای دشمن را درهم شکسته و این گریلا را به گریلای پیروزی و موفقیت بدل نماییم. این مساله برای ما امری ناگزیر است. عملی است که شهدا آن را بر ما فرض میکنند، تداوم خط مشی رفیق عگید و زیلان است. امروز ما به عنوان نمایندگان شهدا، از ما خواسته میشود که اهداف شهدا را تحقق بخشیم. چگونگی پیروزی گریلا، نوع عقلانیت،خط مشی و تاکتیک، ما اکنون حول این مسائل متمرکز میشویم و از این طریق درصدد هستیم در مقابل شهدا وظایف خود را به انجام برسانیم؛ تا امیدهای خلقمان را به واقعیت تبدیل کنیم.
"گریلاها در هر منطقهای حضور دارند"
— اشغالگری ترک هر روز اظهار میدارند که خاکورک را کاملا تحت کنترل خود قرار دادهاند، اما در مقابل آن خلق کردستان و افکار عمومی مشاهده میکنند که گریلاهای آزادی کردستان هر روز ضربات سنگینی را به نیروهای ارتش ترک وارد میکنند. خلق کردستان باید این مساله را چگونه تحلیل نماید؟
کاراییلان: ما گریلاها بر مبنای شرایط زمانی و مکانی و اینکه در کدام منطقه میتوانیم نقش آفرینی داشته و به نتیجه دست یابیم عمل میکنیم. درست که در ابتدا در منطقه خاکورک کاستیهایی روی داده و دشمن از این کاستیها بهره گرفت، اما بر مبنای راهکارهای پروژه بازتاسیس، نیروهای گریلا در خاکورک سریعا خود را بازسازی کردند. بدینگونه از طریق نبرد تیمی و بدون گمان تیمهای همکار، که در صورت لزوم می توانند به ۱۰ تیم برسند، و در صورت لزوم میتوانند مجزا شوند، اکنون در خاکورک مقاومتی تاریخی را به پیش میبرند. از همان ابتدا نیز ما افکار عمومی را نسبت به وقوع نبردی تاریخی در خاکورک مطلع ساخته بودیم، از آنجا که ما رفقا را میشناختیم، میدانستیم که این مساله مهم و ریشهدار است. اکنون میتوانم بگویم که در خاکورک مقاومتی تاریخی در جریان است. اکنون دشمن در خاکورک للیکان را به تصرف خود دراورده است. استراتژیکترین منطقه شکیف و شکیف را به تصرف دراورده است. دره ارموش را نیز به تصرف درآورده است، یعنی بیشتر منطقه عبدالکوفی را اشغال کرده است، دره آری را تصرف کرده است. خطی را در امتداد منطقهای که به ان ارتفاع کارکر میگویند به تصرف خود درآورده است. دشمن تمامی این مناطق را به کنترل خود درآورده است، اما اکنون خاکورک در کنترل چه کسی است؟ این مساله محل بحث و گفتوگوست. یعنی چه کسی در خاکورک از حاکمیت برخوردار است؟ گریلا یا ارتش ترک؟ اکنون تمامی فعالیتهایی که علیه ارتش ترک صورت میگیرند، تمامی عملیاتهای موثر نه به تنهایی در خنیره یا مناطق دیگر بلکه از این منطقه نیز هستند. اما کمتر. اما عملیاتهای اساسی که صورت میگیرند، از داخل منطقه صورت می گیرند. یعنی از ارموش و میسوکی است. در امتداد مسیر خاکورک گریلاها عملیات انجام میدهند. گریلا در این مناطق حضور دارد، مساله اینست؛ منظور از گریلای معاصر همین مساله است. یعنی اجازه حاکمیت در هیچ منطقهای را به دشمن نمیدهد. پیش از این ما چه کار میکردیم؟ مثلا دشمن وارد خاکورک میشد، نیروهای ما همه از خاکورک خارج میشدند. اکنون دیگر بدینگونه نیست. نیرو همچنان در آنجا باقی میماند. یعنی زمانی که دشمن خارج شد، آنها نیز در پشت حضور دارند. هر لحظه در تیررس قرار دارند. توجه کنید؛ مثلا در دره ارموش مورد حمله قرار میگیرند، چگونه چنین امری امکانپذیر است؟ در این منطقه تیمهای فراوانی به شیوهای هماهنگ در پنج روز مداوم به دشمن حمله میکنند. یعنی از ۱ اگوست تا ۵ اگوست این حمله به طول میکشد. این عملیات را نیز مورد تقدیر قرار دادیم. یعنی ما به عنوان قرارگاه مرکزی این مساله را بسیار مهم ارزیابی کرده و در واقع این سبک از عملیات شیوهای موفق و پیروز بود. به همین دلیل گریلاهای حاضر در خاکورک را مورد تقدیر قرار دادیم. یعنی احتمال دارد که در ابعادی از این مقاومت کاستیهایی در جریان باشند، اما این مساله امری متمایز است. اما در این مقطع موضع گریلا و نبرد گریلایی تاریخی در جریان است. دشمن قادر نشده است در منطقه خاکورک حاکمیت به دست بیاورد. به رغم آنکه همواره هوایپماها بر فراز آسمان هستند، این ارتش قدرتمند توان حفاظت از خود را ندارد، و همیشه آنها را از طریق هوایی مورد حفاظت قرار میدهند. اما همانند گوسفندانی که از دور چوپان آنها را مراقبت میکند، اما همواره گرگها نیز در کنار آنها حضور دارند. گرگها به محض یافتن فرصتی چند عدد از آنها را مورد حمله قرار میدهند. اکنون وضعیت بدینگونه است. تمامی تپههای خاکورک در چنین وضعیتی هستند. سوالی مطرح میشود؛ این تپه ها در دست چه کسانی هستند؟ بدون هیچ تردیدی گریلا در این مناطق از حاکمیت برخوردار است. میتوان این مساله را گسترش داد. در این رابطه نباید دروغهای دشمن را باور نمود. یعنی اگر کسی به دروغهای سلیمان سویلو یا جنگ روانی مطبوعات آ.ک.پ باور نماید، در اینصورت باید ما نابود شده باشیم.
خلقمان اطمینان داشته داشته باشد که گریلا به پیروزی خواهد رسید، گفتههای آنان حاکی از واقعیت نیست. ما صراحتا اظهار میداریم، جنگ در جریان است. نه فقط در خاکورک، در زاپ نیز همین مساله در جریان است؛ در آواشین نیز همین جنگ در جریان است. در جیلو و در شمال کردستان نیز این جنگ در جریان است. پیش از این در ماردین، عملیاتی صورت گرفت که نمونهای از این مساله است. در باگوک هم حمله، هم کمین و هم عملیات خرابکاری با هم انجام شدند و دشمن متحمل تلفات فراوانی شد. متدهای جنگی گریلا بدین شیوه همواره، در مناطق روستایی، در امتداد مسیر روستای آدیبگ انجام شده اند. اکنون نیز روزانه عملیاتهایی از این دست صورت میگیرند. چگونه چنین امری ممکن شده است؟ دشمن در تمامی مناطق حضور دارد، اما نیروهای گریلا نیز در این مناطق حضور دارند. در این مناطق در دره گران یک کامیون را منهدم کردند. در این منطقه گروهی از نظامیان یک تپه را مورد حمله قرار داده و به شش قبضه اسلحه دست مییابند. آنچه مهم است گریلا در میان میدان جنگ است. ما چنین گریلایی را پرورش دادهایم و باید خلقمان در این رابطه اطمینان کافی داشته باشد. این گریلا به پیروزی دست خواهد یافت، این گریلا شبکه اطلاعاتی و تکنولوژی آ.ک.پ را نابود میکند و به پیروزی دست مییابد. بدون تردید این مساله آسانی نیست و در این راستا شهدایی را نیز تقدیم میکنیم. یعنی تمام مسائل طبق خواسته ما به پیش نمیرود. مثلا ما اگر بگوییم؛ رفقا به عملیاتی دست میزنند، دو عملیات انجام میدهند و از این مساله خوشحال باشیم، تدابیر لازم را مد نظر قرار ندهیم، این مسائل را کوچک تلقی کنیم، میبینید که تلفاتی را متحمل میشویم. یعنی چنین مسائلی اتفاق میافتند. اما شیوههایی را که بر آن متمرکز شدهایم در تمامی مناطق انجام دهیم بدون هیچ تردیدی به پیروزی میرسیم. اکنون نبرد را در چنین سطحی ادامه میدهیم.
"باید واقعیت کردها پذیرفته شود"
— اخیرا دیداری با رهبر آپو صورت گرفته است، اوجالان در این دیدار اعلام داشته است که اگر دولت جدی باشد، او آماده است که طی یک هفته مساله کرد را حل نماید. شما به عنوان یک نیروی نظامی این پیام اوجالان را چگونه تحلیل میکنید؟
کاراییلان: رهبر آپو در دیدار اخیر اظهارات بسیار مهمی را بیان کردند که: من برای حل و فصل آمادهام، من میتوانم مشکلات را حل و فصل کنم. اما این مساله منوط به وجود عقلانیت است. عقلانیت دولت بسیار حایز اهمیت است. این عقلانیت هر اندازه که بیشتر تجسم یابد دستیابی به نتایج را مشخص خواهند نمود. از سوی دیگر رهبری گفتهاند که میخواهد برای کردها موقعیتی ایجاد نماید. برای کردها جایی و جایگاهی درست کنم. این مساله حایز اهمیت است. یعنی نه فقط جایگاه و موقعیتی برای کردها در شمال کردستان. بلکه در منطقه کردها نیازمند ایجاد یک موقعیت و جایگاه هستند. موقعیتی آزاد. تا زمانی که دولت ترک، کردها را در میان خود قبول ننماید همیشه کردهای خارج از مرز ترکیه در معرض تهدید دولت ترک واقع میشوند. مگر الان دست به تهدید نمیزند؟ هم اکنون به تهدید روژآوا دست میزند، جنوب کردستان را تهدید میکند. به منظور از میان برداشتن این تهدیدها، لازم است دولت ترک واقعیت کرد را بپذیرد. مساله اینست. این مساله واقعیت کرد را درک نمیکند. اردوغان میگوید که ما ۷۲ ملت هستیم. از گرجی تا..... همه نیز ترک هستند. پس ملت کرد و جایگاه این ملت کجاست؟ جایگاهی ندارد. میگوید که برخی به کردی سخن میگویند، برخی ابغازی برخی چرکسی و هر کسی به زبانی سخن میگوید، اما ما همگی ترک هستیم. خود او گرجی ست، می گویند که از ریشه گرجی برخوردار است. من دقیقا از این مساله اطلاعی ندارم، ما دنبال ریشه نیستیم. اما تلاش دارد تا ملت ما را انکار نماید. ما دنبال چنین موردی هستیم. نگاه کنید؛ ۳۵ سال از آغاز مقطع تاریخی ۱۵ اگوست گذشته است. مراحل بسیار مهمی را پشت سر گذاشتهایم، در گذشته، طی سالهای ۱۹۹۱-۱۹۹۲ سلیمان دمیرل که بیش از دیگران تندرو و محافظهکار بود میگفت: کردها واقعیت دارند. تورگوت اوزال نیز گفته بود کردها واقعیت بوده و درصدد برآمد تا راهکارهای مبتنی بر دیالوگ را تجربه نماید. در آن دوره نیز آتش بسی را اعلام نمود و رهبر آپو نیز به اعلام آتش بس دست زد. به رغم گذشته تمامی این مراحل؛ رژیم آ.ک.پ/ م.ه.پ ارگنکونی تلاش دارند تا اکنون ریشه کردها را برکنند. صراحتا میگویند که کردی وجود ندارد. در زمان شورای نظامی سخن گفتن به زبان کردی ممنوع بود، در ترکیه این ممنوعیت بعد از سالهای ۱۹۹۲ برداشته شد. تا ان زمان اگر کسی اظهار میکرد که من کرد هستم این مساله یک جرم محسوب میشود. نمیبایست از کرد بودن سخنی به میان میامد. یعنی نمیبایست میگفت که در جنوب، یا در ایران کرد موجودیت دارد. سخن گفتن به زبان کردی ممنوع بود. چنین چیزی عجیب بود. اکنون اظهار میگویند که کرد وجود دارد، اما نه به عنوان یک ملت. میگویند که کردها یک ملت نیستند. مجموعه عشیرهای بیش نیستند، که از این نیز برخی برجای ماندهاند. آنهایی که با ما هستند ترک هستند. به منظور انکه به رسمیت شناخته نشوند، به منظور جذب و ادغام ما کردها به چنین کاری دست میزنند. یعنی دولت ترک از سیاست جذب و ادغام کردها دست برنداشته است. اگر نیز از این سیاست دست بردارد آنگاه میتوان از طریق دیالوگ مسائل و مشکلات حل شوند. اکنون رهبر آپو در تلاش برای چنین اقدامی است. تلاشهایی جدی را در این راستا نشان داده است تا این دولت به واقعیت کردها معترف باشد. در واقع چنین مسالهای را قبول نماید. تا بر این نکته معترف باشند که راهکارهای مبتنی بر خشونت، قتل و کشتار این مساله را حل نمیکند. اکنون تلاش دارد تا چنین مسالهای را به دولت بقبولاند.
"حزب کارگران کردستان از طریق خشونت نابود نخواهد شد"
— دولت [تُرک] چگونه رفتار میکند؟
کاراییلان: دولت میگوید که 'پ.ک.ک یعنی گریلا را نابود میکنم، دیگران را مجبور خواهم کرد تسلیم شوند و اینگونه به نتیجه دست مییابم'. گریلا نابود نمیشود. این یک توهم است. در مقطعی که ۱۵ آگوست آغاز شد کنعان اورن فردی همچون اردوغان زمام امور ترکیه را در دست داشت. کنعان اورن میگفت؛'هر که جرمی مرتکب شده باشد، زیر کدام سنگ باشد، کدام سوراخ باشد، سربازان ما آنان را به دستگیر خواهند کرد. در خلال ۷۲ سال آنان را خواهند گرفت و به دادگاه میکشند'. هنوز آن ۷۲ ساعت ادامه دارد و تمام هم نشده است. ۳۵ گذشته و هنوز هم آنان را میگیرند و به دادگاه میکشند. یعنی این دولت همیشه مدعی است 'داریم نابودشان میکنیم'. رسانههای آ.ک.پ مداوما مدعی هستند که 'به آنها زدیم، آنان را كشتیم، گرفتیمشان، نابودشان کردیم.' بعد میگویند؛'فرار کردند، تجزیه میشوند، چیزی نمانده است'. یعنی بدون وقفه این جملات را تکرار میکنند. تکرار این جملات چند سال طول کشید؟ ۴۰ سال میشود که این سخنان را تکرار میکنند. از کودتای [۱۹۸۰] ورد زبانشان شده است. وقتی به آنها نگاه میکنی مدعی میشوند که چند ماه دیگر به نابودی آنان مانده است. وقتی با توطئه بینالمللی رهبرمان را ربودند جشن میگرفتند و میگفتند؛'تسلیم خواهد شد اگر پ.ک.ک از میان برداشته شود'. اما حزب کارگران کردستان بیان یک حقیقت است. پ.ک.ک بیانگر یک ایدئولوژی نماینده یک خلق است. حزب کارگران کردستان با خشونت نابود نخواهد شد. از سوی دیگر گریلاهای پ.ک.ک هم کودک نیستند تجارب ۳۵ ساله را با خود دارند. میدانند چگونه از خود دفاع کنند، به هنر جنگ مسلحند. یعنی آنانی که چنین توهماتی دارند باید بدانند که خیالشان پوچ است. متأسفانه برخی از کردها هم به این توهم باور کردهاند. آنانکه فکر میکنند پ.ک.ک با حملات فاشیستی رژیم آ.ک.پ/م.ه.پ تضعیف میشود، ضربه میخورد در واقع به خواب گرفتار شدهاند. کمی عاقل باشند. به رویدادهای ۱۹۸۰ بنگرند، کمی به سالهای آغازین ۱۹۹۰ بنگرند، به مرحله پس از توطئه بینالمللی نگاه کنند تا بفهمند آنچه [رژیم ترک] مدعی انجام آن است همه پروپاگانداست، جنگ روانیست، دروغهای دولت ترک است.
"فراخوان و هشدار به مزدوران"
ما بیانگر یک حقیقت هستیم، ما مبارزه خلق کرد را به پیش میبریم، مبارزهای مشروع است. از یک مغازهدار، یک چوپان، روستایی، کارمند کرد بپرس که چه میخواهد ما برای وی میجنگیم. ما برای وجود خلقمان، بای آزادی خلقمان میجنگیم. هیچ نیرویی نمیتواند ما را تضعیف کند. هر چند تعدادی [از رفقا] شهید و یا زیانی به ما وارد شود، ما با تأسی از شهیدان این راه را پیمودهایم. ولیکن ما ضعیف نخواهیم شد، آنانیکه چنین خیالهایی در سر دارند بدانند خیالشان پوچ است. چنین چیزی روی نخواهد داد. صراحتا میگویم، مثلا اکنون در کردستان مزدورهای محلی هستند. روسای این مزدورها هستند. دولت به آنان میگوید 'دیگر از پ.ک.ک نترسید، پ.ک.ک در حال نابودی است، پ.ک.ک دیگر در میان نیست، برخیزید با ما در عملیات علیه پ.ک.ک شرکت کنید'. اینچنین به انجام جنایت تشویقشان میکنند. پیام من به همه مزدورهاست. هیچ کس نباید خود را فریب دهد. در این مرحله خوب میدانیم چگونه بجنگیم. به همین دلیل شاید در تمام عرصهها علنا دیده نشویم اما در هر منطقه حضور داریم. لازم است کسی با دروغهای دولت اغوا نشود. نباید در این مورد دچار اشتباه شوند. لازم است کسی برای دشمن خبرچینی نکند، نه در شمال و نه در جنوب. هیچ کسی نباید با پول و تهدید فریفته شود. این انقلاب انقلابی بزرگ است، ریشههای تاریخی دارد. دارای بنیهای متشکل از میلیونها انسان است. چه کسی توان نابودی آنرا دارد؟ نیرنگی بیش نیست. مثلا به اندازه آنان ابزار رسانهای نداریم، نزدیک چهارصد کانال تلویزیونی دارند، دست به پروپاگاندا میزنند و به خیال اینکه راست میگویند. مدعی میشوند؛'ببینید دولت دارد موفق میشود'.
"یا از اسبش پیاده میشود یا به زیر کشیده خواهد شد"
اگر موفق شدهاند پس این همه بحران برای چیست؟ اگر پیروز شده باشند پس این مقدار حمله یعنی چه؟ اردوغان خوب میداند که در آستانه سقوط است، از سوی همین خلق به زیر کشیده میشود. اردوغان ناگزیر است یا از اسب خویش پیاده شود، حقیقت مسئله کرد را بپذیرد یا اینکه پایان خویش را رقم زند. این مبارزهای تاریخی است، یا آنرا خواهی پذیرفت یا اینکه از میان برداشته خواهی شد. در این رابطه پیامم به کردهایی که به ادعاهای دولت ترک گوش فرا میدهند این است که هشیار باشند. فریب خدعههای آنان را نخورید، حقیقت را نمیتوان انکار کرد. میخواهند با هواپیماهای جنگنده و فعالیت جاسوسی به نتیجه دست یابند، اینگونه به نتیجهای نخواهند رسید.
"پلان ب و ج داریم"
ما کودک نیستیم، ارتشی مخفی میباشیم، آنها نمیتوانند از فعالیتهای ما اطلاع پیدا کنند. آیا پلان آ، ب، ج نداریم؟ داریم. خرد انقلابی داریم. در این حوزه فلسفه رهبر آپو برای ما یک دریاست. خردی انقلابی را دارا هستیم، به همین دلیل نباید در این رابطه کسی خود را فریب دهد. دولت ترک اکنون مترصد است که پ.ک.ک را تضعیف کرده، از میان بردارد و بعد برود سراغ رهبر آپو و خواستههایش را تحمیل کند. مطلعیم، رییس سازمان استخبارات آنها [رژیم ترک] در دیدار با برخی افراد گفته است که پس از تضعیف پ.ک.ک به حل مسئله میپردازند. پ.ک.ک ضعیف نخواهد شد، بالعکس شما درمانده خواهید شد. پ.ک.ک در بحرانیترین شرایط توان بازسازی و گسترش مبارزارت را داراست. این دینامیسم در نهاد پ.ک.ک است. این یک فسلفه است. زمانی که مدعی میشوی 'تحت فشار قرار دادیم' در داخل خویش گامهای بزرگی برمیدارد. زیرا انسانهای پ.ک.ک افرادی معنوی و نه مادیگرا هستند. یعنی برای شرف و آبروی خویش میجنگند. با خلق خویش، با رفقا، با هوادارانشان، با شهیدان، با رهبری پیمان بستهاند و برای این مهم زندگی خویش را فدا کردهاند. از چه بترسند؟ چیزی برای ترس وجود ندارد. حین تشدید حملات دشمن او هم میتواند همافزایی (سینرژی) نموده و به شیوهای مستحکمتر مقاومت نمایند و به دشمن ضربه زند. زیرا دیالکتیک جنىش، در هر مرحله که آنان [دولت ترک] گفتهاند؛'ناتوانشان کردیم' در واقع پ.ک.ک گامهای بزرگی برداشته است. از این رو امید و یا پیام ما این است؛ لازم است تلاشهای رهبری را تباه نکنند. اگر چنان رفتار کنند خودشان زیان خواهند دید. ما؛ جنبش و گریلا کنار رهبر آپوییم. طبق فرامین و دستور رهبر آپو رفتار میکنیم. اما ما نیرویی جنگجوییم، وظیفه ما مقاومت و نبرد است. ما به مبارزه ادامه میدهیم. ولی رهبرمان به تلاش در زمینههای گوناگون ادامه میدهد. وقتی دستورالعملی به ما رسید طبق آن رفتار خواهیم نمود. اما به وظایف خود آگاهیم؛ وظیفه ما پاسخ به تعرض دشمن، قتلعامهای آنان، ماهیت جانی آنان را برملا کنیم. به آنان درس دهیم، پاسخ دهیم، به حسابخواهی شهیدان برخیزیم. وظیفه ما اکنون این است. اما نه به این معنی که تا پایان اینگونه رفتار خواهیم نمود. رهبر اپو نماینده ماست. ایشان دستور میدهند. ما میگوییم؛ ما یک ملت هستیم. ما حقوق طبیعی خویش را میخواهیم. ما در سرزمینمان هیچ خواستهای از هیچ کسی نداریم. میگویند 'ما را تهدید میکنند، ماندگاری ما به خطر افتاده است'. اینها ادعاهایی کذب هستند. اردوغان هم خوب میداند که نخواهد توانست ما را ضعیف کند. اما برای تداوم اقتدار خویش برای تداوم ائتلافش باید به جنگ ادامه دهد. هر کسی که به منافع ترکیه بیندیشد واقعیت مسئله را خواهد دید. اما آنان نه به منافع ترکیه یا منافع خلقها بلکه به فکر تداوم حاکمیت خویش هستند. راه آنان تداوم سلطه با توسل به هر شیوهای است. به همین دلیل جنگ را بر ما تحمیل کردهاند. آنان خود میدانند تانسو چیلر و دمیرل و تورگوت اوزال همین راه را رفتند. سپس اوزال گفت؛'با جنگ دیگر نمیشود. در این مورد تجارب فراوانی وجود دارند. اما آنان تداوم سلطه خویش را در این چهارچوب میبینند. اگر در حملات خویش علیه مقاومت گریلا، علیه خلقمان با شکست مواجه شوند، مبارزه خلقمان که نه تنها در شمال بلکه در هر چهار بخش میهن گسترش یافته، مواضع خلقمان، ایستار متحد خلقمان، اتحاد ملی که اکنون مورد نیاز است، به دام خدعههای دشمن نیفتد، به منازعهی داخلی مشغول نگردند، سنگرهای خویش را متحد کنند، پشت همدیگر را خالی نکنند، تمام تلاشهای دشمن به سرعت نقش بر آب خواهند شد. دشمن مجبور میگردد واقعیت را بپذیرد.
"جنگی استراتژیک در جریان است"
— در ۳۶مین سال مبارزه همچون نیرویی نظامی چه اهدافی را پیش روی خود قرار دادهاید؟
کاراییلان: با نگاهی کلی به تحولات سال گذشته میتوان به این نتیجه رسید که سال مهمی را پیش رو داریم. یعنی اگر به تحولات داخل کردستان، در منطقه، در سوریه و روژاوای کردستان بنگریم در واقع در جنگ مابین ما و اشغالگری ترکیه ۳۶مین سال مبارزه ۱۵ آگوست بسیار مهم خواهد بود. در این مورد تدارکات لازم را فراهم کردهایم. میخواهیم در هر زمینهای پاسخگوی حملات دشمن باشیم. یعنی در چهارچوب راهکارهای سیاسی، دیپلماتیک، فرهنگی، ایدئولوژیک، اجتماعی و نظامی. اگر اینچنین عمل نکنیم نمیتوانیم دشمن را وادار به پذیرش راه کنیم. مبارزه تنها در یک زمینه به موفقیت دست نمییابد. ما در تلاشیم در تمام زمینهها فعالانه گام برداریم. بدون شک جنگ یکی از زمینههای اصلی خواهد بود. زیرا همه زمینههای دیگر با این موضوع گره خوردهاند. اکنون رژیم اشغالگر ترک برای شهادت یک رفیق ما دهها فروند جنگنده را به پرواز درمیآورد. اقتصاد ترکیه فروپاشیده است، زیرا ۹۰ درصد اقتصاد را صرف جنگ میکنند. یعنی تمام داشتههای خود را هزینه ضربه زدن به ما و ناتوان کردن ما کردهاند. این امر بیانگر هراس دشمن است، بیانگر ضعف آنان است. چگونه دشمن را با بنبست مواجه کنیم، در کدام منطقه به چه شیوهای پاسخ دهیم روی آن تأمل میکنیم. در این چهارچوب سال مهمی پیش روی ما خواهد بود. جنگی استراتژیک مابین ما و اشغالگری ترکیه در جریان است. این جنگ در اساس برای تمام کردها حائز اهمیت میابشد. برای خلق منطقه هم مهم است. بای جلوگیری از اشغال منطقه توسط ترکیه تدابیر ویژهای را اخذ کردهایم. موفقیت ترکیه خطرهای بزرگی را برای کردها به دنبال دارد. جنوب و روژاوای کردستان را اشغال خواهد کرد و سوریه و عراق را هم تحت کنترل قرار میدهد. این رژیم نه تنها برای کردها بلکه برای خلقهای عرب، فارس و سریانی خطری جدی است. به همین دلیل جنگ امروز ما با این رژیم نبرد دمکراسیخواهی در منطقه است. جنگ بودن و آزادی خلق کرد است. با این جنگ در تلاشیم موقعیتی را برای کردها در منطقه فراهم کنیم. خلق کرد همچون دیگر خلقهای منطقه باید بتواند به شیوهای آزادانه و مستقل زندگی کند. این حق مشروع خلق کرد و حقی طبیعی است. با زورگویی، خونریزی، تانک و توپ و جنگندهها نمیتوانند این حق را از ما سلب کنند.
ما هم امروز به راه و راهکارها آگاهیم. بنابراین جنگ را به اوج میرسانیم. یکبار دیگر تکرار میکنم که هیچ کس مابین ما قرار نگیرد. بویژه کردها لازم است مابین ما و دولت ترک قرار نگیرند. ما از تمام کردها انتظار داریم که به کمک ما بشتابند، زیرا جنگ ما برای کردهاست. نیروهای ما فدایی هستند. کسی برای منافع خویش کار نمیکند. هیچکدام از ما مال و منفعتی شخصی نداریم، وظیفه ما خدمت به خلق است، برای آینده این خلق میجنگیم. دشمنی سفاک وجود دارد، در تلاش است تا آینده خلقمان را سیاه کند. ما در برابر آن ایستادگی میکنیم. بنابراین از تمام کردها در چهارسوی کردستان درخواست کمک داریم. اگر از ما حمایت نمیکنند لازم است مابین ما و ترکیه قرار نگیرند. به مزدوران محلی میگویم، نباید میان ما و دولت ترک قرار گیرند. در این مرحله تاریخی باید کنار بکشند. به تماشا بنشینند. شاهد باشید ادعاهای ترکیه صحت دارد یا گفتههای ما. زمان همه چیز را نشان میدهد. با چشمان خودتان ببینید. به نتیجه نگاه کنید. در مقطعی تاریخی بسر میبریم. در این مرحله تاریخی خود را برای هر کاری آماده کردهایم. هر آنچه لازم باشد صورت میگیرد. ما تحت هیچ شرایطی گام پس نخواهیم گذاشت. در چنین مقطعی هستیم. لازم است تمام رفقای ما آگاه باشند. غیرت، جسارت، فداییگری در شرایط سخت لازم است. وقتی این را بر زبان میرانم نه اینکه دیپلماسی و سیاست را به کناری گذاشتهایم. منظورم این نیست. اما این مرحله پایانی است. ۳۶مین سال کارزار ۱۵ آگوست مرحلهای حیاتی میباشد و ما امیدواریم که مرحله پایانی باشد. همچنان که دشمن خود را در فشار دیده و با تمام توانش علیه ما اعلان جنگ کرده است ما نیز با مقاومتی فراگیر ایستادگی کنیم. این مهم برای ما ضروری است. در این راستا از تمام جوانان کرد میخواهم، دختران و پسران کردستان در این مقطع تاریخی و استراتژیک بیکار در خانه ننشینید، تماشاگر نباشید، به نیروهای گریلا ملحق شوید. در مبارزه سیاسی، اجتماعی، نظامی شرکت کنید. زیرا این مرحله مقطع پیروزی است. اگر در این مقطع موفق شویم به پیروزی دست مییابیم. اگر در راه پیروزی گام برنداریم دشمن راه را سد خواهد کرد. زیرا دشمنی غدار [جفاکار] است، زیرا به ظلم ژونترکها آگاهیم. پس باید در این مرحله به مسئولیتهای خویش عمل کنیم، تمام جوانانمان، خلق میهندوستمان، نهادها و سازمانهای میهندوستان باید به وظایف خویش عمل کنند. باید کسی به جاسوسها فرصت ابراز وجود ندهد، برای عناصری که خویش را در قبال پول میفروشند اعلام موضع کنید. زمان زمان اتحاد ملی است، ما میگوییم دست در دست هم برای خلقمان موقعیتی فراهم کنیم. باید برای آزادی خلقمان در این مرحله به فداکاری دست زنیم. ما؛ مبارزان این جنبش برای این گام آمادهایم. ما این گام را برمیداریم. به پیمانمان پایبندیم. ما تا پایان راه به پیمانی که با خلق و شهیدانمان دادهایم متعهد خواهیم بود. صرف هر هزینهای به پیمان خویش عمل میکنیم. اینچنین به استقبال عید رستاخیز میرویم. اینگونه امیدواریم که ۳۶مین سال برای ما سالی با دستاوردهای بزرگ، سال مقاومت، سال پیروزی، سال آزادی رهبر آپو و سال آزادی کردستان و دمکراتیزه نمودن خاورمیانه باشد. در سال نو مبارزه مسلحانه برای همگی آرزوی پیروزی دارم. ما میگوییم، پیروزی، پیروزی، پیروزی از آن ماست.