"با فرزندانمان در اعتصاب غذا به سر میبریم"
دایه بهیه مادرِ زندانیِ اعتصاب در حبس: "در شرایطی که فرزندم و دیگر زندانیان چیزی نمیخورند، ما چگونه میتواتیم به راحتی سر بر بالین بگذاریم؟"
دایه بهیه مادرِ زندانیِ اعتصاب در حبس: "در شرایطی که فرزندم و دیگر زندانیان چیزی نمیخورند، ما چگونه میتواتیم به راحتی سر بر بالین بگذاریم؟"
شاهین تان ۲۱ ساله، مدت ۱۰۲ روز است که در زندان جیهان دست به اعتصاب غذا زده است. بهیه تان مادر شاهین طی گفتوگویی اظهار داشته است که ما نیز با فرزندمان دست به اعتصاب غذا زدهایم. در شرایطی که فرزندم و دیگر زندانیان چیزی نمیخورند، ما چگونه میتواتیم به راحتی سر بر بالین بگذاریم؟
یکی از اعتصاب کنندگان زندانهای ترکیه، شاهین تان است که ۲۱ سال سن دارد. تان سه سال و نیم است که زندانی شده و از ۲۶ دسامبر سال ۲۰۱۸ تا کنون در زندان جیهان دست به اعتصاب غذای بدون بازگشت و نامحدود زده است. تان ۱۷ ساله بود که به دلیل مشارکت در مراسم نوروز دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد.
بهیه تان مادر شاهین سالیان درازی است که در شهرک مرجیمک منطقهی جیهان از طریق دامداری معیشت مینماید و گفت: پسرم در مرجیمک متولد شده است، از میان چهار فرزندم، کوچکترین آنها به شمار میرود. بعد از ترک تحصیل به همکاری با پدرش پرداخته و در مواقع بیکاری نیز اقات فراغت را با دوستان سپری میکرد. به چیزی اشاره نمیکرد، سال ۲۰۱۶ به هنگام برگزاری مراسم نوروز و اعلام ممنوعیت آن، دستگیر و به سه سال زندان محکوم گردید. اکنون سه سال است که در زندان به سر میبرد. اما اکنون به اعتصاب غذای نامحدود و بدون بازگشت دست زده است. هر اندازه که تاکید نماید که حالش خوب است، مقدار وزنی که از دست داده است و نگاههای وی، واقعیت موجود را به ما میگویند.
دولت چه حقی دارد؟
مادر شاهین تان میگوید هنگامی که فرزندم از طریق تلفن با من حرف میزند، قادر به مکالمهی طولانی نیست، حتی اگر مشکلی نیز داشته باشد، در این رابطه چیزی به من نمیگوید. مگر دولت چه حقی دار که این بلاها را بر سر ما میآورد؟ ما خانوادههای زندانیان میخواهیم که انزوای تحمیلی فورا خاتمه یابد و وضعیت سلامتی فرزندانمان رو به بهبودی رود. اگر اعتصاب غذاها به همین شیوه ادامه یابند، آسیبهای بسیار جدیی را متوجه اعتصاب کنندگان مینماید. به منظور ممانعت از روی دادن چنین وضعیتی، خلق کرد باید مضعی قدرتمند از خود را به نمایش بگذارد. جگر ما مادران میسوزد، ما همراه با فرزندانمان در اعتصاب غذا به سر میبریم. در شرایطی که فرزندم و دیگر زندانیان چیزی نمیخورند، ما چگونه میتواتیم به راحتی سر بر بالین بگذاریم؟ لازم صداهای اعتصاب کنندگان شنیده شود.