در هفتاد سالگی اوجالان ابتکار عمل پان-امریکا تاسیس شد. هدف این ابتکار عمل در ۱۶ آوریل برای اطلاع عموم منتشر گردید. در متن بیانیه‌‌‌‌‌‌‌ی تاسیس این ابتکار عمل، امضای نزدیک به یکصد نفر از کشورهای شیلی، مکزیک، آرژانتین، پرو، آمریکا، اکوادور، برزیل،کانادا، کلمبیا، ونزوئلا، بولیوی، السالوادور و اروگوئه مشاهده می‌‌‌‌‌‌‌شود.

 

شخصیتهایی که امضای خود را بر این بیانیه گذاشته‌‌‌‌‌‌‌اند، سیاستمداران، آکادیمیسین‌ها، وکلای حقوق بشر، نمایندگان سازمانهای جامعه‌‌‌‌‌‌‌ی مدنی، حقوقدان، قعال و روشنفکران به چشم می‌‌‌‌‌‌‌خورد.

 

ابتکار عمل پان-آمریکا با همکاری ابتکار عمل بین‌‌‌‌‌‌‌المللی برای آزادی اوجالان، آشتی برای کردستان که مرکز آن در آلمان است تاسیس شده است. این ابتکار عمل نمایندگی هر سه بخش شمالی، مرکزی و جنوبی قاره‌‌‌‌‌‌‌ی آمریکا را بر عهده دارد. از اهداف این ابتکار عمل، تحقق آزادی اوجالان می‌‌‌‌‌‌‌باشد که در ۱۵ فوریه‌‌‌‌‌‌‌ی سال ۱۹۹۹ در نایروبی پایتخت کنیا ربوده و از آن زمان تا به کنون در جزیره‌‌‌‌‌‌‌ی امرالی زندانی است. ابتکار عمل برای آزادی اوجالان اعلام میدارد که از سال ۲۰۱۱ انزوایی بر اوجالان تحمیل شده است و هزاران نفر با دست زدن به اعتصاب غذا در اقص نقاط جهان نسبت به آن اعتراض کرده‌‌‌‌‌‌‌اند. ابتکار عمل آزادی برای اوجالان نیز اعلام داشته است که هدف این اعتصاب خاتمه دادن به انزوای تمیلی بر اوجالان و سیاست‌‌‌‌‌‌‌های ستمگرانه‌‌‌‌‌‌‌ی ترکیه است.

 

در بخش دیگری آمده است که اوجالان نه فقط یک رهبر اجتماعی و سیاسی، بلکه همزمان اندیشمند بزرگی است. اوجالان قبل و بعد از دستگیری از تاثیرگذاری شدیدی بر فلسفه، تاریخ، سیاست و مبارزه‌‌‌‌‌‌‌ی خلق کرد برای آزادی و تعیین سرنوشت خود برخوردار بوده است. ایستارهای وی در راتباط با جامعه‌‌‌‌‌‌‌ی اکولوژیک، آزادی زنان و سازماندهی مجدد مدیریت، در تمامی اکناف جهان از تاثیرگذاری برخوردار و منبعی برای شمال سوریه و روژآوا و اساسی برای خودمدیریتی دمکراتیک بوده است.

 

ابتکار عمل پان- آمریکا اعلام داشته است که هدف آنها تقویت حمایت خلقها بوده و خاطر نشان می‌‌‌‌‌‌‌سازد که هدف ما از تاسیس این ابتکار عمل، صرف انتشار پیام دمکراسی و صلح طلبانه‌‌‌‌‌‌‌ی جنبش آزادیخواهی کردهاست. در عین حال می‌‌‌‌‌‌‌خواهیم از مبارزه‌‌‌‌‌‌‌ی خلقهای جهان پشتیبانی به عمل آورده و از آن مهمتر، ارتباط نزدیکی را بین جنبش آزادیخواهی خلق کرد و مبارزه‌‌‌‌‌‌‌ بومی آزادی در آمریکا برقرار نماییم.

 

متن این بیانیه به شرح ذیل است:

"عبدالله اوجالان از طرف خلق کرد همانند رهبر مشاهد شده و این امر محل گمان و تردید نیست. با در نظر داشتن ۲۰ سال از زندانی شدن عبدالله اوجالان و تحمیل انزوا بر وی در ترکیه، باید این امر را عادی تلقی نکرد. اما واقعیت حاکی از این امر است که مبارزه‌‌‌‌‌‌‌ی سیاسی اوجالان بعد از سال ۱۹۹۹ که از نایروبی ربوده شد، وارد مرحله‌‌‌‌‌‌‌ای جدید شده است. تاثیر اوجالان ناشی از این دلیل است که مانع از جنگ داخلی درترکیه می‌‌‌‌‌‌‌شود. نوشته‌‌‌‌‌‌‌های وی در زندان به منبعی برای تئوری سیاسی مدرنیته‌‌‌‌‌‌‌ی دمکراتیک و اجرای سیاست کنفدرالیسم دمکراتیک بدل شده‌‌‌‌‌‌‌اند. اوجالان که با تمامی اندیشمندان و فعالان در اقصی نقاط جهان در فضای اندیشه در حال گفتوگو است، فمنیسم، اکولوژی و سوسیالیسم دمکراتیک را به هم رسانده و سنتز ایستارهای آزادیخواهانه‌‌‌‌‌‌‌ای را که تا پیش از این امکان ارائه‌‌‌‌‌‌‌ی آن مهیا نبوده؛ امکان پذیر و تاسیس کرده است. اصرار تئوریک وی بر موضوع خود مدیریتی و ملت دمکراتیک، پروژه‌‌‌‌‌‌‌ی خاورمیانه متکثر و اتنیکی را خارج از سیاست ملت پرستی مبتنی بر اتنیک به پیش می‌‌‌‌‌‌‌برد. تا زمانی که فلسفه‌‌‌‌‌‌‌ی پشت انقلاب روژآوا درک نگردد، احتمال فهم آن وجود ندارد. اوجالان صرفا نظریه‌‌‌‌‌‌‌پرداز هوشمند دمکراسی یا نماد مبارزه‌‌‌‌‌‌‌ی حقوق بشر در ترکیه نیز محسوب نمی‌‌‌‌‌‌‌شود.  بلکه او همزمان لیدر اکریت کردها محسوب گشته و این امر مایه شبهه و تردید نیست.  راه حل مساله‌‌‌‌‌‌‌ کرد در ترکیه و سوریه  تماما به آینده‌‌‌‌‌‌‌ی اوجالان گره خورده است. هم امید صلح و دمکراتیزاسیون در ترکیه  و سوریه بوده و هم امید تحقق پروژه‌‌‌‌‌‌‌ی حل منازعه در جوامع چند اتنیکی و دمکراسی در منطقه به شمار رفته و تمامی این موارد همگی به شخص عبدالله اوجالان گره خورده است.

 

 آزادی برای اوجالان از سوی ابتکار عمل پان-امریکا تلاشی است که متشکل از جنبشهای اجتماعی، روشنفکران نخبه و رهبران سیاسی بوده و خواهان آزادی عبدالله اوجالان و تمامی زندانیان سیاسی بوده و در این راه تلاش دارد تا با اعمال فشار سیاسی بر ترکیه، راه را برای دمکراسی هموار نماید. ابتکار عمل پان-آمریکا در هر دو بخش قاره‌‌‌‌‌‌‌ی آمریکا از افکار و اندیشه‌‌‌‌‌‌‌های عبدالله اوجالان بهره گرفته و تلاش می‌‌‌‌‌‌‌کند تا کردها در مبارزه‌‌‌‌‌‌‌ی خود به پیروزی دست یابند. ابتکار عمل پان-آمریکا با فعالیت در میان خلق، از طریق لابیگری تلاش دارد تا وضعیت عبدالله اوجالان و خلق کرد را در دستور کار روز قرار داده و توجه جهانیان را به این امر معطوف نماید."

اسام شخصیتهای امضا کننده‌‌‌‌‌‌‌ی این متن:

۱-  مارتین آربولِدا: دانشگده‌‌‌‌‌‌‌ی جامعه شناسی، دانشگاه دیه‌‌‌‌‌‌‌گو پورتال، شیلی

۲-  اوریانا برناسکونی: جامعه شناس، شیلی

۳-  ریتا لورا سگاتو، استاد مدعو در دانشگاه برازیلیا، بوینوس آیرس، آرژانتین

۴-  دیوید بارکین، استاد دانشگاه اتونوم متروپلیتن، مکزیکو، دی. اف مکزیکو

۵-  یوانا یانز، اکوادور

۶-  ماریسول دلا کادنا، استاد انسان شناسی، دانشگاه کالیفرنیا دیویس، آمریکا

۷-  زوشیتل لویا: چیاپاس، مکزیک

۸-  رالف هیندلس: استاد دانشگاه میامی، آمریکا

۹-  ژوان واهرن: استاد دانشگاه بوینوس آیرس، کونیکت، آرژانتین

۱۰-  کاترین والشدانشگاه دوسنته، کویتو، اکوادور

۱۱-  ماریستلا سوامپا: جامعه شناس، بوینوس آیرس، آرژانتین

۱۲-  سسیلیا پالمیرو: آرژانتین

۱۳-  جورج یودیک: استاد دپارتمان ادبیات مدرن، دانشگاه میامی، آمریکا

۱۴-  ورونیکا گاگو: استاد دانشگاه، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بنو آید، آرژانتین

۱۵-  آرتور اسکوبار، استاد مدعو‌‌‌‌‌‌‌ی انسان شناسی در دانشگاه کلمبیا

۱۶-  گوستاو استوا: روشنفکر، مکزیک

۱۷-  آنجلا هوگو بلانکو گالدوس: کارگردان، لیما- پرو

۱۸-  آرتور آرودال لیل فریرا: استاد دانشگاه فدرال ریودژانیروز، برزیل

۱۹-  کارلوس والتر: استاد مطالعات جنبش‌‌‌‌‌‌‌های اجتماعی، دانشگاه فدرال فلومینوس، برزیل

۲۰-  گریگ آلبو: استاد اقتصاد سیاسی، دانشگاه یورک، تورنتو، کانادا

۲۱-  سام گیندن: پژوهشگر و استاد دانشکاه یورک، تورنتو، کانادا

۲۲-  ساموئل چیلو کانالز: استاد دانشگاه UACM ، مکزیکو

۲۳-  فابیو لوزانو: استاد دانشگاه سن بنوانتوار، کلمبیا

۲۴-  دِرلی کونستانزا کویتا داگوا: کلمبیا

۲۵-  بایرون ماوریکو آکوستا: کلمبیا

۲۶-  امانوئل روزنتال: کلمبیا

۲۷-  اورستا بللانی: چیاپاس، مکزیک

۲۸-  روبزیادا مارکوس: استاد جامعه شناسی، ونزوئلا

۲۹-  خوزه آنجلا کوینترو وایر: استاد دانشگاه دل زویلا، ونزوئلا

۳۰-  ناتالیا سیررا: جامعه شناس، اکوادور

۳۱-  آلفونسو گارسیا ولا: استاد مدعو در دانشگاه ICSyH, BUAP، مکزیکو

۳۲-  اریکا آرتگا کروز: اکوادور

۳۳-  ویلیام آ. روبینسون: استاد جامعه شناسی، دامشگاه کالیفرنیا، سنتا باربارا، آمریکا

۳۴-  پائولو اوسپینا پرالتا: استاد دانشگاه آندیانا سیمون بولیوار، اکوادور

۳۵-  آلبرتو کولین هویزار: انسان شناس: مکزیکو

۳۶-  پاتریسیا گریگورینی:  آرژانتین

۳۷-  سرجیو تیشلر: جامعه شناس، دانشگاه فدرال پوبلا، مکزیکو

۳۸-  بتی روز لوزانو: فعال سیاسی، کلمبیا

۳۹-  اسکار سامپیاوو: کلمبیا

۴۰-  سرجیو پالنسیا: استاد دانشگاه نیویورک، آمریکا

۴۱-   سیلویا مارکوس: فعال جنبش زاپاتیستا، پژوهشگر دانشگاه، مکزیکو

۴۲-  اسکار روبن اولیور فوروندا: بولیوی

۴۳-  آلبرتو آکوستا: اکوادور

۴۴-  خوزه لوییس روخا: جامعه شناس نیکاراگوایی، پژوهشگر در دانشگاه رافائل لاندیوار گواتمالا

۴۵-  میریام لانگ: استاد مطالعات اجتماعی، دانشگاه آندیانا سیمون بولیوار، اکوادور

۴۶-  جاستین پودور: استادیار دانشگاه یورک، دانشکده‌‌‌‌‌‌‌ی مطالعات محیطی، تورنتو، کانادا

۴۷-   استفانی سیرو: مرکز مطالعات فکری آمازونیا، مکزیکو

۴۸-  ژرژ رینل پولیکو یات: استاد اقتصاد، دانشکده‌‌‌‌‌‌‌ی علوم اقتصادی دانشگاه ناسیونال د کلمبیا، بوگوتا

۴۹-  کریستینا روژاس: ریاست دپارتمان علوم سیاسی، دانشگاه کارلتون، اتاوا، کانادا

۵۰-  میلسون بتانکورت سانتیاگو: دانشگاه د ناسیونال د کلمبیا، بوگوتا

۵۱-  ماندیپ دیلون: فعال اجتماعی، پزشک، مکزیک

۵۲-  جودی دویتش: تورنتوی کانادا

۵۳-  مارو گاندال: ویکتوریا، کانادا

۵۴-  روگر آنیس: نویسنده، ونکوور کانادا

۵۵-  مایکل جان آداریو: تورنتو، کانادا

۵۶-  روزاریو روژاس روبلز: زیست شناس، متخصص محیط زیست، دکترای بیولوژیک، انستیتوی آمبینتال، دانشگاه ناسیونال د کلمبیا، بوگوتا

۵۷- سالوادور شاولزون: دانشگاه فدرال سائوپولو: برزیل

۵۸- ژاکوب سیلوا نوگالس: نویسنده، نقاش و زندانی سابق سیاسی، مکزیکو

۵۹- ژوردی ورا کارتاس: مکزیک

۶۰- یونیون تورس: رادیو Radio Fogata Cherán: مکزیکو

۶۱- سالوادور هواروکو: Radio Fogata Cherán، مکزیکو

۶۲- روسلیا روژاس: مکزیکو

۶۳- دانیلا نینیز: مکزیکو

۶۴- ژوانا روبرتسون: مولف و نویسنده، فعال حوزه‌‌‌‌‌‌‌ی آب، اونتاریو، کانادا

۶۵- مایکل تروسللو: استادیار زبان انگلیسی و آموزش عمومی، مونت رویال یونیورسیتی، کالگری، کانادا

۶۶- ادوین دایز: مدافع محیط زیست، کلمبیا

۶۷- ماریو آلبرتو مارتینز روزاریو: هماهنگ کننده‌‌‌‌‌‌‌ی جبهه‌‌‌‌‌‌‌ی سازمانهای دمکراتیک، مدافع حقوق بشر، مکزیکو

۶۸- خاویر انریگه سام: مدافع حقوق بشر، مکزیکو

۶۹- آنا کارولینا هرارا گالیانو: جامعه‌‌‌‌‌‌‌شناس، کلمبیا

۷۰- آلکساندر پانز پینتو: پژوهشگر محیط زیست، شیلی

۷۱- جان هوولوای: استاد دانشگاه بنومریتا، مکزیکو

۷۲- آلیسیا کاستلانوز گویررو: استاد پژوهشگر در دانشگاه متروپولیتن، مکزیکو

۷۳- ژیلبرتو لوپز ریواس: استاد دانشگاه در دانشگاه متروپولیتن، مکزیکو

۷۴- کریستینا بورنیو سالازار: عضو جنبش زنان اکوادور

۷۵- رنه اولویرا سالیناس: استاد دانشگاه, Querétaro مکزیک

۷۶- للویا سروانتس کونترسا: استاد دانشگاه, Querétaro مکزیک

۷۷- الیزابت کونترسا کولین: استاد دانشگاه, Querétaro مکزیک

۷۸- ویویانا بلتران: عکاس، مکزیکو

۷۹- فردی پاز- آبوگادو: پژوهشگر در انستیتوی مطالعات فرهنگی، دانشگاه Javeriana Cali، کلمبیا

۸۰- رائول زیبشی: نویسنده و فعال سیاسی، اروگوئه

۸۱- نورا کورتیناس: عضو جنبش مادران پلاز د مایو، آرژانتین

۸۲- بورلی کین: عضو جنبش Red Tricontinental، آرژانتین

۸۳- کاتالینا دوکو مارتینز: هنرمند گرافیست و فعال آزادیخواه، کلمبیا

۸۴- جوان ژیلبر: نویسنده، مکزیکو

۸۵- سباستین گرلیک: فعال صلح طلب، برزیل

۸۶- آلونسو گیرتز ناوارو: استاد دانشگاه ملی مکزیک، همکار مرکز مطالعات روستایی، مکزیک

۸۷- پابل کامیلو لوپز فلورز:پژوهشگر اجتماعی، بولیوی

۸۸- آندریاس تاپیا: مدیر ارتباطی کنفدارسیون ملیت‌‌‌‌‌‌‌های بومی آمازون، اکوادور

۸۹-تام شاروپی: دبیر کنفدراسیون بومی ملیتهای اکوادور، پاستازا، اکوادور

۹۰- مارلون وارگاس: دبیرکل کنفدراسیون ملیتهای بومی اکوادور

۹۱-کریستینا بورنو سالازار: استاد دانشگاه سیمون بولیوار، اکوادور

۹۲- آندری گروباچیج: استاد و رئیس دپارتمان انسان شناسی و دگرگونی اجتماعی، انستیتوکالیفرنیا برای ادغام اجتماعی، آمریکا

٩٣- ویلما روسیو آلمندرا،  استاد دانشگاه کلمبیا