مشارکت در اعتصاب غذا را افتخاری بزرگ می‌دانم

حیسن یلدز یکی از اعتصابگران کردستانی است که از ١٠۴ روز پیش در شهر دنهاگ هلند دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. یلدز در گفتگو با خبرگزاری فرات به مادران زندانیان سیاسی کرد درود فرستاد.

اعتصاب غذای لیلا گووَن رییس مشترک کنگره جامعه دمکراتیک و پارلمانتار جولمرگ ه.د.پ در محکومیت حصر عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد وارد ١٧٧مین روز شده است. به همین منظور اعتصاب غذای ناصر یاغز در روز ١۶۴، اعتصاب غذای ١۴ فعال و سیاستمدار کرد در استراسبورگ و همچنین ایمام شیش میهن‌دوست کردستانی در گالر انگلستان در روز ١٣٨ و اعتصاب غذای زندانیان سیاسی پرونده پ.ک.ک و پاژک در زندان‌های رژیم غاصب ترک در ١٣٩مین روز ادامه دارد.

 

حیسن یلدز یکی از اعتصابگران کردستانی است که از ١٠۴ روز پیش در شهر دنهاگ هلند دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است. یلدز در گفتگو با خبرگزاری فرات به مادران زندانیان سیاسی کرد درود فرستاد.

 

حسین یلدز در مورد زندگی خود گفت؛ ٩ فوریه ١٩۶٣ در شهر درسیم شمال کردستان متولد شدم. تحصیلات مقطع ابتدایی و راهنمایی را در منطقه پله‌مور و مقطع دبیرستان را هم در درسیم به پایان رساندم. در دانشگاه دجله (آمد) فارغ التحصیل شدم. از سال ١٩٨٧ تا ١٩٩٢ در یکی از دبیرستان‌های استان مردین به معلمی اشتغال داشتم. سال ١٩٩٢ به منطقه اسلاحیه در استان دیلوک منتقل شدم و سه سال را در دبیرستان‌های این منطقه تدریس کردم.

 

آشنایی با جنبش آزادیخواهی کردستان

حسین یلدز در ادامه از آشنایی با جنبش آزادیخواهی گفت:"علی حیدر کایتان از بستگان من است. پس از بازگشت کایتان از آنکارا به درسیم با جنبش آشنا شدم. از آن زمان تاکنون در مبارزه جای گرفته‌ام. در سازماندهی جوانان در دبیرستان و دانشگاه شرکت کردم. پس از اشتغال به فعالیت سندیکایی معلمان ملحق شدم. چند بار دستگیر شد و متعاقبا آزاد شدم. سال ١٩٨٨ پس از دستگیری به زندان محکوم گردیدم. سال ١٩٩٠ دوباره به معلمی پرداختم. تا ١٩٩۵ در سندیکا فعالیت کردم و سپس به اروپا پناهنده شدم."

 

حسین یلدز در ژانویه ١٩٩۵ به اروپا پناهنده شد و در شهر دنهاگ ساکن شد. او مدتی را در مدارس این شهر به تدریس مشغول بوده است. به گفته‌ی وی پس از مهاجرت به هلند در فعالیت‌های فرهنگی مرکز جامعه دمکراتیک کرد در دنهاگ جای گرفته و همچنان از اعضای این مرکز است.

 

چگونه به اعتصاب غذا پیوست؟

حسین یلدز در رابطه با پیوستن به مقاومت اعتصاب غذا می‌گوید:"پس از آنکه رفیق لیلا گووَن دست به اعتصاب غذا زد من هم سعی کردم که در این مرحله تاریخی جای گیرم، پس از چند روز تصمیم گرفتم و اعتصاب غذا را آغاز کردم. از اینکه در این مقطع مقاومت شرکت کرده‌ام بسیار خشنودم. به رفقا لیلا و ناصر، رفقای زندان و رفقای استراسبورگ و به تمام مبارزانی که در اعتصاب غذا هستند همچنین به مادران زندانیان سیاسی درود می‌فرستم."