نابودی اکولوژی کوردستان و سیاست زمین سوخته

رژیم اشغالگر ترکیه از سال ١٩۵۵ سیاست اکو-ژنوساید را در کوردستان به اجرا گذاشته است. دولت استعمارگر ترکیه تاکنون صدها هزار از اراضی، مزارع و جنگل‌های کوردستان را به آتش کشیده و از سوی دیگر با احداث سد به میلیتاریزه کردن کوردستان ادامه می‌دهد

دولت ترکیه با جنگ تحمیلی ۴٠ ساله‌ بر کوردها طبیعت کوردستان را نابود می‌کند. آتش‌سوزی، سد و غارت منابع طبیعی رویکردهای دولت استعمارگر ترکیه در قبال کوردستان است. ریشه‌های این سیاست به تأسیس رژیم استعماری ترکیه برمی‌گردد.

آتش‌سوزی از سال ٢٠١۵ یکبار دیگر سراسر کوردستان را فرا گرفت

جنبش اکولوژی مزوپوتامیا و کمیسیون اکولوژی کنگره جامعه دمکراتیک در گزارشی خاطرنشان کرده است که پس از توقف مرحله دیالوگ و با از سرگیری جنگ در سال ٢٠١۵ آتش‌سوزی مزارع و جنگل‌های کوردستان دوباره شروع شد. در گزارش آمده است:"اولین گزارش آتش‌سوزی مربوط به جنگل‌های میان روستای هربول و سیلیب بود. ساکنان سلوپی و اطراف آن پس از چهار روز توانستند آتش را مهار کنند. اما مساحتی بزرگ از جنگل‌ها و مزارع ساکنان طعمه حریق شد. سپس در منطقه جودی در باگوک، ستور و شمرخ استان مردین، در مرکز لیجه، در دشت فیس، حزرو، فارقین، در پاشور استان آمَد، در درسیم. در بدلیس، ملاطیه و چولیک زمین‌ها و مزارع هموطنان به آتش کشیده شد. رسانه‌های دولتی از بازتاب آتش‌سوزی‌ها چشم‌پوشی کردند و ساکنان هر کدام از این مناطق پس از چندین شبانه روز با دبه‌های آب موفق به کنترل و اطفای حریق شدند."

بنابر لایحه پرسش حمید گیلانی پارلمانتار وقت ه.د.پ، در میان سال‌های ١٩٩٠ تا ٢٠٠٨ در مجموع ٣٠٠ بار آتش‌سوزی در جنگل‌های کوردستان روی داد و ٩١٠٠ هکتار از زمین‌ها طعمه حریق شدند.

در ادامه این لایحه آـده است که تنها در سال ٢٠١٠ بیش از ۵ هزار و ۶۴٠ هکتار زمین در کوردستان به آتش‌ کشیده شده و مابین ماه‌های ژوئیه و سپتامبر سال ٢٠١۵ بیش از ١۵ بار جنگل‌های درسیم طعمه حریق شدند که اغلب در زمین‌های مین‌گذاری شده توسط ارتش ترک بوده است.

آنچه در یکماه روی داد

حاکمیت آ.ک.پ تاراج محیط زیست را در سرلوحه سیاست‌های خود قرار داده است، با اینهمه رژیم ترک در کوردستان سیاست اکو-ژنوساید و زمین سوخته را به پیش برده است.در آخرین هفته ماه ژوئن ٢٠٢٠ تا روز ١ ژوئیه طبق آمار خبرگزاری فرات نیوز آتش‌سوزی‌هایی که روی دادند به شرح زیر می‌باشند؛

٢٣ ژوئن؛ هلیکوپترهای جنگی ارتش ترک از ساعت ٢١:٣٠ تا ٢٣:٣٠ ارتفاعات خانتور در هفتانین را گلوله‌باران کردند. در نتیجه این حملات آتش‌سوزی گسترده‌ای منطقه را فراگرفت.

٢٣ ژوئن؛ آتش‌سوزی دامنه کوهستان جودی در بخش سلوپی استان شرنخ که از سوی سربازان ارتش اشغالگر ترک ایجاد شده بود تا به امروز هم ادامه دارد.

٢٨ ژوئن؛ بمباران منطقه سیدا در عرصه زاپ مناطق حفاظتی مدیا از سوی هواپیماهای جنگنده ترکیه به آتش‌سوزی گسترده‌ای در این منطقه انجامید.

٣٠ ژوئن؛ گلوله‌باران کورکورانه ارتفاعات روستای ینی‌دمیر در دامنه کوهستان گابار به آتش‌سوزی گسترده در منطقه باسا انجامید.

١ ژوئیه؛ ارتش اشغالگر ترکیه جنگل‌های منطقه بارین در بخش پاسور استان آمَد را عمدا به آتش کشید.

دولت استعمارگر ترک نه تنها در باکور بلکه در روژاوا و باشور کوردستان نیز سیاست نابودی اکولوژی را به پیش می‌برد.

قطع آب و برق روژاوا از سوی ترکیه

رژیم استعماری ترکیه با در پیش گرفتن سیاست اکو-ژنوساید جنایت‌های ضدبشری علیه کوردستان را ادامه می‌دهد. ترکیه با احداث سد بر روی رودخانه‌های فرات و دجله از جریان آب در رودخانه‌های کوردستان جلوگیری کرده است. دولت غاصب ترک از آغاز پروژه گاپ تا کنون ۵ سد بزرگ را بر روی رودخانه فرات تأسیس کرده است. جالب اینکه در طولانی‌ترین رود جهان (نیل-در مصر) تنها یک سد به نام أسوان ساخته شده است.

الهام احمد رئیس شورای اجرایی مجلس سوریه دمکراتیک در روز ١ ژوئیه ٢٠٢٠ در حساب کاربری توئیتر خود تصویری را منتشر کرد که در آن خشک‌ شدن رودخانه فرات در خاک سوریه را نشان داده است. مسئولان سد تشرین اعلام کردند که ترکیه از جریان آب فرات جلوگیری می‌کند و به همین دلیل میزان برق تولیدی سد تشرین کاهش یافته است.

سدهایی برای میلیتاریزه کردن کوردستان

دولت استعماری ترکیه در تمامی شهرهای مرزی میان باکور و باشور کوردستان اقدام به تأسیس سد کرده است. سدها معمولا در سه منطقه احداث شده‌اند. پس از گزارش نهادهای مدافع محیط زیست در سال ٢٠٠٩، ٧ سد در ٢٠١٢ از مجموعه سدهای امنیتی خارج شده و به عنوان سد تولید برق طبقه‌بندی شدند. رژیم اشغالگر ترکیه تنها برای احداث سد ایلوسوی، یک هزار روستا را تخلیه کرد و ساکنان را مجبور به ترک منطقه کرد.