گزارش تکان‌دهنده عفو بین‌الملل از شکنجه‌های سبعانه بازدشت‌شدگان خیزش آبان ٩٨

عفو بین‌الملل در گزارش تازه‌ای به بازگویی شکنجه‌های وحشیانه بازداشت شدگان خیزش سراسری آبان ٩٨ از سوی رژیم ایران پرداخته است.

سازمان عفو بین‌الملل در گزارش ١٢٠ صفحه‌ای تازه‌ای نحوه شکنجه‌های معترضان آبان‌ماه ٩٨ از سوی رژیم ایران را منتشر کرده و آنرا شکنجه‌های غیرانسانی شدید از سوی مأموران حکومت ایران عنوان کرده است.

در گزارش عفو بین‌الملل آمده است:"بازداشت کودکان، ضرب و جرح، برهنه‌سازی اجباری، دشنام‌های جنسی، پاشیدن اسپری فلفل به ناحیه دستگاه تناسلی و وارد آوردن شوک الکتریکی به بیضه‌ها، آویزان کردن و نگه داشتن در وضعیت‌های دردناک، القای حس خفگی با آب، تهدید به مرگ و اعدام نمایشی، تزریق یا خوراندن اجباری مواد شیمیایی، از جمله از شکنجه‌های اعمال شده از سوی ماموران نظام ایران می‌باشد".

عفو بین الملل در مقدمه این گزارش با عنوان "ویرانگران انسانیت، بازداشت‌های گسترده، ناپدیدسازی و شکنجه در پی اعتراضات آبان ۹۸ در ایران" می‌گوید: "در روزها، هفته‌ها و ماه‌های متعاقب آن، این سازمان پیغام‌های نوشتاری یا شنیداری و همچنین ویدئوهای متعددی از جانب صدها نفر از شهروندان داخل کشور، شامل معترضان و شاهدان اعتراضات، اعضای خانواده‌ها، دوستان یا آشنایان بازداشت‌شدگان، وکلا، کارکنان مراکز درمانی، روزنامه‌نگاران یا فعالان محلی و منابع مطلع در داخل زندان‌ها دریافت کرده که بخشی از اطلاعات این گزارش بر پایه آنهاست".

عفو بین‌الملل می‌گوید تمامی مصاحبه‌ها به زبان فارسی، در ۶۹ مورد به صورت شفاهی و ۷ مورد به صورت مکتوب، انجام شده است.

بر اساس این گزارش که اطلاعات آن «از طریق منابع دست اول» از جمله آسیب‌دیدگان و بستگان آسیب‌دیدگان و منابعی در داخل زندان‌ها، به دست عفو بین‌الملل رسیده "ضرب و جرح با مشت و لگد، چماق، شلنگ پلاستیکی، باتوم و کابل، زدن شلاق، محروم کردن از آب و غذا، کشیدن کیسه روی سر، اجبار به نشستن در حالت‌های دردآور"‌ از جمله شکنجه‌های رایج در زندان‌های محل نگهداری بازداشت‌شدگان بوده است.

عفو بین‌الملل تعداد دستگیرشدگان خیزش آبان ٩٨ را «هفت هزار مرد، زن و کودک ١٠ تا ١٨ ساله در چند روز» عنوان کرده است.

عفو بین‌الملل می‌نویسد: "بازجویان وابسته به تشکیلات اطلاعاتی و امنیتی و مأموران زندان‌ها بازداشت‌شدگان، از جمله کودکان، را به این شیوه‌ها مورد شکنجه قرار داده‌اند: برهنه کردن زندانیان و پاشیدن آب سرد بر بدن‌شان؛ نگه داشتن بازداشت‌شدگان به‌ طور مستمر و به مدت طولانی در معرض گرما یا سرمای شدید و بمباران آنها با نور تند و صداهای گوشخراش؛ کشیدن ناخن‌های انگشتان دست و پا؛ اسپری فلفل زدن به نقاط مختلف بدن؛ تزریق یا خوراندن اجباری مواد شیمیایی؛ شوک الکتریکی؛ القای حس خفگی با آب؛ و اعدام‌های نمایشی".

به نوشته این سازمان، اکثریت وسیعی از کسانی که عفو بین‌الملل با آنها مصاحبه کرده تا هفته‌ها و ماه‌ها پس از وقوع اعتراضات در حالت شوک، ترومای روانی، اضطراب به سر می‌بردند.

در ادامه این گزارش آمده است که شکنجه‌های روانی، اعترافات اجباری، عدم وجود وکیل و فقدان روند دادرسی، بازداشت‌های خودسرانه، عدم تحقیق و پاسخگویی، تخریب چهره معترضان و تجلیل از آمران و عاملان جرایم از مشخصه‌های سرکوب‌های آبان‌ماه است.

عفو بین‌الملل در پایان گزارش نوشته است:"با توجه به شدت و وخامت موارد نقض حقوق بشر و مصونیت مستمر مسئولان از مجازات، که روال غالب در ایران بوده، بار دیگر از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل می‌خواهد که یک سازوکار تحقیقاتی مستقل ایجاد کنند تا روال‌های فراگیر و سازمان‌یافته نقض حقوق بشر در جریان اعتراضات آبان ماه ۱۳۹۸... مورد بررسی قرار گیرد و بدین ترتیب زمینه‌های پاسخگو کردن مرتکبان و تضمین عدم تکرار چنین تخلفات و جرایمی فراهم شود".

سازمان عفو بین‌الملل پیش از این قتل ٣٠۴ شهروند در اثر اثابت گلوله‌های نظامیان رژیم ایران در خیزش آبان ٩٨ را تایید کرده و می‌افزاید که آمار کشته‌ها "احتمالا بسیار بیشتر" از این تعداد است.

رژیم ایران پس از هشت‌ماه پنهان‌کاری تعداد جانباختگان را تنها ٢٢۵ نفر اعلام کرد، این در حالیست که خبرگزاری رویترز یک ماه پس از قتلعام آبان تعداد جانباختگان را ١۵٠٠ نفر ذکر کرد.