هرچند وقت یکبار گزارش‌های تکان‌دهندەای از فقر و نداری و زندگی اسف‌بار مردم بلوچستان در رسانەها منتشر می‌شود. روستای تپه‌کنیز موضوع تازه یک خبرگزاری داخلی است که ساکنینش با همان یارانه ۴۵ هزار تومانی روزگار می‌گذرانند و کودکانی کە حتی از حقوق ابتدایی چون داشتن شناسنامە محروم هستند.

خبرگزاری ایسنا در گزارشی، روستای محروم تپە کنیز از توابع شهرستان هیرمند در نزدیکی مرز ایران و افغانستان، فقر، نداری و بی امکاناتی مردمان این روستا را بە تصویر کشیدە است.

صحبت از روستایی است که با فقر و نداری عجین شده و اگر اندک یارانەای نبود، مردمش نان خالی شب هم نداشتند.

روستایی با نزدیک بە ۶٠ خانوار، که قبل از خشک شدن دریاچە هامون  با کشاورزی و ماهیگیری روزگار می‌گذراندند اما با شروع خشکسالی در هامون و منطقه سیستان و همچنین بی تفاوتی مقامات حکومتی در برابر این فاجعە زیست بومی، مشکلات فراوانی گریبان ساکنین آنرا گرفته است.

در کنار فقر و بیکاری فراگیر، بسیاری از روستانشینان از حق داشتن شناسنامە محروم هستند.

 شازده سعادت ۳۵ ساله یکی از اهالی تپه‌کنیز است و ۷ فرزند دارد. او میگوید همسرش مدت‌ها پیش برای کارگری به گرگان سفر کرده اما ماه‌هاست که نتوانسته هیچ پولی برای خانواده‌اش بفرستد.

او زمانی کە چشمش به خبرنگار می‌افتد، با اصرار زیاد او را به خانه‌اش دعوت می‌کند. شازدە میگوید: بیا و خانه من را نگاه کن. بچه‌هایم را ببین. دختر من از بقیه دخترا چی کم دارد. بیا قشنگ داخل خانه را نگاه کن. مگر فرق ما با بقیه در چیست؟

شازده سعادت هنوز شناسنامه ندارد و مدت‌هاست که منتظر دستور فرمانداری برای دریافت شناسنامه است.

یاسمین، دختر ۶ ساله شازده است که ماه‌ها در انتظار پدرش مانده که برای خانواده پول بفرستد. یاسمین هیچ تفریح خاصی ندارد و کارش زل‌زدن به دیوارهای کاهگل‌ خانه است.

یاسمین هم هنوز نتوانسته شناسنامه‌دار شود و برای همین از بسیاری حق و حقوق محروم است. یک‌جورهایی، هم بی‌نام است، هم بی نان.

یاسمین، شازده و همه اعضای روستای «تپه‌کنیز» با یارانه ۴۵ هزار تومانی روزگار می‌گذرانند و با امید زیاد منتظر تایید فرمانداری هستند تا شناسنامه‌دار شوند.