راحله راحمی پور، از شاکیان پرونده اعدام های دهه ۶٠ درساعات اولیه  یکشنبه توسط ماموران وزارت اطلاعات در منزلش بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است

 

به گزارش سازمان عدالت برای ایران، غروب یکشنبه دو زن که خود را از ماموران وزارت اطلاعات معرفی می کردند با دردست داشتن حکم قضایی از دادسرای اوین وارد خانه راحله راحمی پور در تهران شدند و پس از تفتیش منزل، وی را همراه با کامپیوتر، تلفن همراه و برخی از اسناد با خود بردند.

 

فشارها بر راحله راحمی پور از زمانی آغاز شد که گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل، رسیدگی به پرونده ناپدید شدن برادرش حسین و برادرزاده اش گلرو را آغاز کرد و از دولت ایران توضیح خواست.

 

برادر خانم راحمی پور به نام حسین راحمی پور به همراه همسر باردارش به اتهام عضویت در سازمان کمونیستی راه کارگر در سال ۱۳۶۲ بازداشت شدند.

 

حسین راحمی پور دندانپزشک در سال ۱۳۶۳ اعدام  و نوزاد دخترش به نام گلرو پس از تولد ناپدید شد.

 

ماموران به خانواده راحمی پور در همان سال اعلام کردند که فرزند او در زندان اوین پس از تولد، فوت کرده است. اما هیچگاه پیکر برادر اعدام شده و نوازد او به خانواده تحویل داده نشد.

 

راحله راحمی‌پور در همان دهه ۶۰ به دلیل پیگیری‌ وضعیت نوزاد برادرش یک هفته بازداشت شد. سال‌ها پس از این اتفاق، در اوایل دهه ۹۰ خانم راحمی‌پور از مقامات قضایی کشور به دلیل نامشخص بودن وضعیت نوزاد برادرش شکایت کرد اما باز هیچ پاسخی نگرفت.

 

خانم راحمی‌پور مجددا در آخرین نامه‌های خود در مهرماه ۱۳۹۵، خطاب به مجلس و نهادهای قضایی ایران خواستار پاسخگویی نسبت به وضعیت گلرو راحمی‌پور شد.

 

در تمامی این سالها دادسرای انقلاب وجود نوزاد را انکار و آن را ساخته و پرداخته تخیل خانم راحمی پور خواند.

 

دادسرای انقلاب نهایتا در سال ٩۵ راحله راحمی پور را به اتهام تبلیغ علیه نظام به یکسال حبس محکوم کرد. اما پیگیری‌های مداوم خانم راحمی‌پور و ارجاع این پرونده به سازمان  ناپدید شدگان قهری ملل متحد، اخیرا دولت ایران را مجبور به پاسخگویی کرد. جمهوری اسلامی در پاسخ مفصلی که درباره پرونده خانواده راحمی‌پور به گروه کاری سازمان ملل داده است تصریح کرده که فرزند حسین راحمی‌پور در حالی که مادرش در زندان بوده به دنیا آمده و به دلیل بیماری زردی و نارس بودن فوت کرده است.

 

این اولین بار طی دهه‌های اخیر است که جمهوری اسلامی درباره موارد ناپدیدشدگی قهری به سازمان ملل توضیح می دهد.

 

با این همه، مقامات جمهوری اسلامی روشن نمی کنند که در صورت درست بودن خبر مرگ نوزاد و اعدام پدر، چرا هیچ‌گاه پیکر آن ها به خانواده تحویل داده نشد و محل دفن آن‌ها نیز مشخص نیست.