تحولات مربوط به زنان در مناطق آزاد شدەی شمال سوریه طی چند سال اخیر مورد توجه عمومی در سراسر جهان قرار گرفته است. الهام احمد رئیس مشترک مجلس سوریه دمکراتیك در مطلبی با نام "زنان رقا برای آزادی میكوشند" از آنچه روی داده به عنوان یک انقلاب بینظیر یاد میکند. بخشهایی از این مقاله بە نقل از "اوزگورلوکچو دمکراسی"؛
"زنان رقا در پنج سال گذشته دردهای زیادی متحمل شدند که البته فقط مربوط به ظلم داعش نبود. داعش خود محصول منطق دولتگرا و مردسالاری است که بر اساس آن مردان با در دست گرفتن زمام همەی امور خود را در رأس زندگی قرار دادند و موجب شکلگیری گروهی وحشی مانند داعش شدند.
زنان هدف هجوم مستمر قرار گرفتند و چون متاعی مورد خرید و فروش قرار گرفتند. داعش همان سیاستی را دنبال میکند که پیش از آن در دستور کار حکومت مرکزی سوریه بود. آنها به زور لباس سیاه بر تن زنان کردند و شایستگی آنان را همین دانستند.
داعشیها بیم آن دارند که به دست زنان کشته شوند و این موجب بازماندگی آنها از راهیابی به بهشت شود. در عصری که آزادی و دمکراسی و حقوق بشر مورد بحث است وجود چنین تفکری عجیب به نظر میرسد. فرهنگ داعش علیه ارزشهای اجتماعی بازگشت چند هزار سالەی انسانیت به گذشته است. بسیاری از زنان در منبج و طبقه و رقا سر بریده شدند فقط به این دلیل که چند تار موی آنها دیده شده بود. در این مدت، خانەها نیز قتلگاه اراده زنان بودەاند.
رنجیدگی زنان رقا قابل پیشبینی بود اما نحوەی استقبال آنها از نیروهای سوریه دمکراتیك نشان داد تا چه اندازه دل آنها پر است.
بخوبی میشد برق خوشحالی را در چشمان یک زن اهل رقا دید که قلبش برای آزادی میتپید و از تأخیر عملیات آزادسازی این شهر گلایه میکرد. آن زن را برای اولین بار در تلویزیون دیدم اما او اکنون رئیس مشترک شورای چند روستا است و مردم بومی را سازماندهی میکند. زنان روستاهای آزاد شده میگویند در روزهای آغازین وحشت زده بودند و نمیدانستند که آیا میتوانند از خانه خارج شوند.
همانطور که زنان منبج موفق شدند یک انقلاب اجتماعی رقم بزنند زنان رقا نیز موفق خواهند شد. سطح تحولات حیرتآور است و زنان همزمان با عملیات آزادسازی رقا برای سازماندهی خویش تلاش میکنند. زنان در طبقه اکنون شوراها و مراکز خود را تأسیس کردە و در برخی نواحی خانه زنان برای آموزش و رسیدگی به مشکلات آنها تأسیس شده است.
با صراحت میشود گفت که حاکمیت سوریه از زنان در راستای منافع خود استفاده میکرد و مخالفان سوری نیز همان کار را میکنند. شماری زن در این گروهها وجود داشتند که وقتی طبق محاسبات آنها عمل نکردند از گروه رانده شده و سعی در بیآبرو کردن آنها داشتند. مخالفانی که مدعی بودند حکومت را تغییر میدهند نقشی فراتر از خانهداری به زنان نمیدهند و اراده آنها را در نظر نمیگیرند.
تجربەی شمال سوریه که نظیر آن در جهان مشاهده نشده و دارای پروژه برای زنان است قادر بوده آنها را حول آزادی دور هم جمع کند. اینکه گفته میشود رهایی زنان عرب امری دشوار است حقیقت دارد اما هیچ چیز بدون پرداختن بهای آن به دست نمیآید. فداکاری و آگاهی لازم است و به باور ما زنان در مسیر درستی قرار گرفتەاند."