رهبر آپو می‌گوید: ما با جوانی شروع کردیم و با جوانی پیروز خواهیم گشت. در جنبش آپوئیستی زن در سطح پیشاهنگی انسانیت جای گرفت. شهید سارا (ساکینه جانسز) از جمله کسانی بود که هم با خصوصیت زن بودن و هم جوان بودن خویش در جنبش آپوئیستی جای گرفت و به پیشاهنگ این جنبش مبدل گشت.

 

زنی مزین به عطر درسیم و میراث‌دار انقلابیون این اقلیم یاغی. از جمله جاهایی که در مقابل حملات وحشیانه دشمن به پا خواست و مقاومت نمود، درسیم است. افرادی چون سید رضا، شیخ سعید، بَسه، زریفه و هزاران زن و مرد درسیمی پیشاهنگ انقلاب کردستان گشته و در این راه تاریخی آکنده از افتخار را رقم زدند.

 

اما این مبارزات برحق و مشروع از جانب ذهنیت مرتجع و مغول آسای عثمانی تحمل نگردید و به همین دلیل نیز پیشاهنگان خلق کرد با وحشیانه ترین حملات روبرو گشتند. همچنین پس از کشتار فیزیکی و سرکوب پیشاهنگان کرد، از جنبه روحی و فرهنگی نیز حملات همه جانبه ای علیه کردها انجام گردید و بدین ترتیب خواستند کردها را ساکت نمایند. به ویژه با سیاست آسیمیلاسیون خواستند که خلق کرد از راستی خویش دور گردد.

 

در زمان قتل عام درسیم درسال ١٩٣٨ زنان کرد برای اینکه به دست دشمن نیفتند و به آنان بی حرمتی نگردد، به شکل دسته جمعی خویش را به رودخانه مونزور انداخته و خودکشی مینمایند. این راستی را نباد فراموش کرد که این شجاعت و تسلیم نگشتن هم از فرهنگ علوی و هم از فرهنگ کردی این منطقه نشأت میگیرد. به همین دلیل نیز دشمن همه توان خویش را به کار بست تا این منطقه را از این دو فرهنگ پاکسازی نماید و این را با همه شیوه های آسیمیلاسیون انجام داد. اما دشمن هیچگاه نیندیشیده بود که جایی که بیشترین کشتار و آسیمییلاسییون در آن انجام میگیرد، روح مقاومت در آنجا سر بر می آورد. دشمن میپنداشت که بعد از آن کشتار جمعی و قتل عامی که انجام داد، دیگر هیچگاه نام کرد و کردستان شنیده نخواهد شد.

 

اما باری دیگر در جایی که بیشترین کشتار و آسیمیلاسیون انجام گردید، روحیه ملی و انقلابی و توسعه انقلاب و آزادی کردستان آغاز گردید. به همین دلیل نیز شهید سارا با سالیان متمادی مبارزه، شوک بزرگی به دشمن وارد نمود و این پیام را به دشمن داد که تو نخواهی توانست خلق کرد و زن کرد را نابود نمایی. این یک واقعیت است که در کردستان، در کدام مکان کشتار جمعی و قتل عام انجام گشته، پیشاهنگان خلق در آنجا ظهور میکنند. چون بیش از همه آنان خود را محتاج آزادی دیده و تلاش مینمایند برای آن مبارزه نمایند.

 

به همین دلیل شهید سارا به روشنایی امید برای زنان مبدل گشت. شعله ای گشت که مبارزات زنان را روشنایی بخشید. به خونی مبدل گشت که در رگ انقلابیون کردستان جاری گشت. امروز شهید سارا به عنوان پیشاهنگ همه زنان و نیز پیشاهنگ آزادی و حقیقت زندگی تعریف میگردد.

 

فاشیزم ترکیه و شکنجه گرانی همچون اسد اوکتای در زندان آمد، با همه توان خویش تلاش نمودند تا هوال سارا و ده ها هوال دیگر را از اهدافشان پشیمان نمایند، لیکن نتوانستند به اهداف خویش دست یابند. بر عکس زندان به مکان مبارزه و مقاومت و نوشتن تاریخی نوین در مبارزات آزادیخواهی مبدل گشت. دشمن میپنداشت که با زندانی نمودن آنان ساکتشان مینماید، اما غافل بود که زندان به عرصه نیرومند مبارزه تبدیل خواهد گشت.

 

شهید سارا اکنون دیگر تنها یک شخص نیست، بلکه در دل و ذهن همه آنهایی است که در جستجوی آزادی میباشند و به سمبل آزادی و مقاومت مبدل گشت. شهید سارا نه تنها در میان آنها که میشناختند محبوب بود، بلکه در دل آنها که هیچگاه وی را ندیده اند جایگاهی ویژه داشته و هزاران کس بودند که میخواستند تنها برای یک بار وی را ببینند. تا به اندازه ای که زن هنرمند ترک بعد از شهادت هوال سارا میگوید: ” من امروز خبری بسیار بد شنیدم. بسیار ناراحت هستم که نتوانستم قبل از شهادت هوال سارا وی را ببینم، لکن در مراسم تشییع پیکر وی شرکت خواهم نمود. زن پیشاهنگ، زن انقلابی، زنی که در دل هزاران انسان جای گرفت.”

 

شهید سارا در همه عمر خویش شخصیتی منظم و دارای دیسیپلین و برنامه بود. بویژه روحیه جوانی در شخصیتش بسیار بارز بود و میخواست که همیشه زنان و جوانان با این روحیه زندگی نمایند. هوال سارا نه تنها برای بخشی از کردستان، بلکه برای همه بخشها با حس مسئولیت پذیری رفتار مینمود و این نیز از مسئولیت پذیری پیشاهنگی و روحیه آپویی وی نشأت میگیرد.

 

شهید سارا به مبارزات آزادیخواهی خلقمان در شرق کردستان بسیار امیدوار بود. در سال ٢٠١١ در حالی که در سومین کنفرانس جمعیت زنان شرق کردستان-ی‌ژ‌رک شرکت نمود، خوشحالی خویش و نیرویی که از این کنفرانس گرفته بود را بیان نمود. زمان این کنفرانس در چهارم آوریل، سالروز تولد رهبر آپو بود و به همین دلیل دارای معنا و اهمیتی ویژه بود. این روز در تاریخ خلق کرد به مثابه روز از نو زاده شدن تعریف میگردد. چهار آوریل به آتشفشانی در دل خلق کرد و تولدی دیگرباره بویژه برای زنان کرد مبدل گشت.

 

پیام شهید سارا برای کنفرانس بدین شکل بود: من به انقلاب زن در شرق کردستان بسیار امیدوارم. چون فرهنگ ایزدبانوان در آنجا هنوز هم بسیار نیرومند است و با این روحیه مبارزه ادامه دارد. سالیان درازی است که سیستم اقتدارگر و دولتگرا تلاش مینمایند تا این فرهنگ را از بین ببرند و بویژه در شخص زنان کرد خواستند این روحیه را امحا نمایند. هوال سارا این روحیه را در زنان کرد و زنان ایرانی دید. هوال سارا امیدهای خویش را برای حاضران کنفرانس بحث نمود و گفت: باید ما با پیشاهنگی زنان کرد و زنان ایران این فرهنگ را دیگر بار زنده نموده و با روحیه ای آپویی برای زندگی پیشاهنگی نماییم.

 

پیام رفیق سارا برای زنان کرد و ایرانی این بود که باید زنان خویش را برای پیشاهنگی و بردوش کشیدن بار انقلاب آماده نموده و این فرهنگ را که فرهنگ ایزدبانوی مادر است زنده نگه داشته و نیرومند نمایند. انقلاب زنان در شرق کردستان قدمهای اولیه خویش را برداشته و این توانایی را دارد که انقلاب فرهنگ آپوئیستی را در کردستان ایجاد نماید. باید زنان کردستان خویش را از قبول مسئولیت دور نگه نداشته و بار این انقلاب را بر دوش بکشند.

 

بعد از بازگشت از کنفرانس رفقا به رفیق سارا می‌گویند که معلوم است که از کنفرانس انرژی وافری گرفته ای و وی در جواب میگوید: من در آنجا فرهنگ ایزدبانو را دیدم که هنوز هم زنده و پویاست و با پیشاهنگی زنان هنوز هم ادامه دارد. کنفرانس به من انرژی مثبتی داد و بر این باورم که زنی که از حقیقت خویش دور گشته و صدها سال است که از راه کاپیتالیسم بر بدن، مغز و روح او حملاتی جدی وارد شده است، باری دیگر بوسیله این فرهنگ مقاومت نموده و با سرمایه داری مبارزه مینماید و میگوید این من هستم و من قدرت مقابله با این سیستم را دارم. زنان کرد به خوبی بر این نکته واقفند که کاپیتالیسم چگونه بدن زن را تکه تکه نموده و بر هر تکه قیمتی میگذارد. به همین دلیل میخواهند با شناخت حقیقت خویش با آن مبارزه نمایند.

 

شهید سارا از دیدن مبارزات زنان در شرق کردستان و ایران بسیار خرسند بود و آینده ای بسیار نیک و مثبت را برای این مبارزات پیشبینی مینمود.این یک واقعیت غیر قابل انکار است که مقاومت هوال سارا در زندان آمد در مقابل رژیم غاصب ترکیه به نیرو و پشتوانه ای برای همه زنان کرد و جهان مبدل گشت. امروز زنان در زندانهای ایران با همین روحیه مبارزاتشان را ادامه میدهند. همانگونه که در دهه ١٩٨٠ میلادی تا ١٩٩٠ شهید سارا توانست مقاومتی عظیم در برابر سختترین شکنجه ها نشان دهد؛ زنان در زندانهای ایران با همین روحیه در مقابل وحشیانه ترین شکنجه های جمهوری اسلامی مقاومت مینمایند و مقاومت وی را به عنوان الگوی مقاومت خویش مینگرند. مقاومت شهید شیرین در زندان اوین بسیار شبیه مقاومت هوال سارا در زندان آمد است. همچنین مقاومت زنان سیاسی دربند با پیشاهنگی زینب جلالیان در واقع ادامه مبارزه هوال سارا در زندان آمد است.

 

رژیم فاشیست ترکیه می‌پنداشت که با شهادت رفیق سارا و دو رفیق همراهش، مقاومت زنان را درهم شکسته و جنبش آپویی را تضعیف میکند. زنان کرد به خوبی توانستند هدف دشمن را برملا ساخته و به همین دلیل بعد از شهادت این رفقا صدای اعتراضشان در همه جهان طنین انداز گشت. دشمن یک سارا را کشت، اما هزاران سارا نه تنها در میان خلق کرد، بلکه در همه جهان به صفوف گریلا پییوستند تا برای هدف مشترک همه زنان مبارزه نمایند و بدین شکل سارا به شخصیتی اینترناسیونالیست و جهانی مبدل گردید.