پانورامای ۲۰۱۹ وضعیت زنان در ایران و روژهلات کوردستان
افزایش ۲۰درصدی خشونت در ایران و بالا بودن آمار خشونت بدان معناست که رفتارهای خشونت آمیز در حال تبدیل شدن به رفتاری طبیعی هستند.
افزایش ۲۰درصدی خشونت در ایران و بالا بودن آمار خشونت بدان معناست که رفتارهای خشونت آمیز در حال تبدیل شدن به رفتاری طبیعی هستند.
درسالهای اخیر دولت ایران در وضعیت بحرانی و نابسامانی قرار دارد وهمواره در تنش وکشمکشهای سیاسی با نیروهای خارجی وداخلی بوده واکنون نیز این روند تداوم داشته ومسائل اجتماعی-اقتصادی وسیاسی هر روز تعمق مییابند. این پروسه بویژه در سال ۱۳۹۷-۹۸ شمسی روندی افزایشی به خویش گرفته و موجب وخیمتر گشتن اوضاع جامعه شده واعتراضات ونارضایتیهای فراوانی به دنبال داشته است. به طور کلی در یک سال اخیر موج عظیمی از ناآرامیهای تودهای مردم را میتوان دید. شرایط کنونی ایرانی حاصل سیاستهای اشتباه دولت ایران بوده و حاکی از تزلزل پایههای اقتدار آن میباشد. رقابتهای سیاسی داخلی میان جناحهای اصلاحطلب واصولگرا نارضایتیهای تودهای مردم از هر قشر وطبقهای(کارگران، معلمان ودانشجویی و...) واز سوی دیگر تنش ودرگیریهای سیاسی بینالمللی در تشدید مسائل حاصل از ناکارآمدی دولت ایران دارای نقشی کلیدی بوده وتاثیر بسزایی داشتهاند. تاریخ ایران سرشار ازمراحلی مهمی بوده که برسرنوشت وآیندهی جامعه بویژه، زنان مهر خویش را زدهاند و جامعه را جهتدهی نمودهاند. ازاین مراحل مهم میتوان به دورهی انقلاب مشروطیت(۱۲۸۵)، کودتای مرداد ماه۱۳۳۲، انقلاب ۱۳۵۷، ۱۷اسفند ۵۸-۱۳۵۷، جنگ ایران وعراق ۶۷-۱۳۵۸، قیام ۲۲خرداد ۱۳۸۵، قیام ۸۸، قیام اسفند ماه ۱۳۹۶ و اکنون قیام ۱۳۹۸ اشاره نمود که مردم در برابر نظام حاکم موضعگیری نموده وبه مبارزه پرداختهاند. قیام اسفند ۹۶ نقطه عطفی بود در اعتراضات تودهای مردم ایران و موج جدیدی از نارضایتیها در قبال ناکارآمدیهای دولت اقتدارطلب ایران بویژه سیاستهای زن ستیز در برابر زنان. درطول یک سال گذشته درایران افزایش آمار خودکشی، اعتیاد، بیکاری، فرار مغزها، فقر، فحشا، مهاجرت اجباری، فساد مالی در دستگاهای دولتی، اختلاسهای میلیاردی، تبعیض جنسیتی وافزایش آمار زندانیان سیاسی بویژه زنان همگی مسائل چالش برانگیز بوده و سالی دشوار و در عین حال سرشار از مبارزه بوده است.
افزایش ۲۰ درصدی خشونت در ایران و روژهلات کوردستان
علی رغم تلاشها و فعالیتهای زنان، تغییری بنیادین در دستگاه حقوقی و قانونی در قبال زنان صورت نگرفت. آمار خودکشی، خودسوزی و آسیبهای اجتماعی به دلیل مشکلات اقتصادی روند صعودی داشته است.
فقر و نابرابریهای اقتصادی-اجتماعی، مشکلات روحی، شرایط زنان بعد از زلزله کرماشان و فشار نهادهای اطلاعاتی به خانواده مهمترین عوامل مشکلات خانودگی و باز تولید خشونت در ایران و روژهلات کوردستان هستند. زنان کورد بویژه، استان ایلام با بیش از ۸۰۰ خودکشی وخودسوزی بیشترین آمار را به خود اختصاص داده و سن بیشتر آنان زیر ۱۸ سال بوده و نیمی از آنان متاهل هستند.
زنانی که نه جامعه سنتی از آنان حمایت میکند و نه قانون و مرکز و نهادی وجود دارد تا به وسیله آن ازخود حمایت کنند؛ از دیگر سو پیامدهای توسعه نیافتگی و بیتوجهی اجتماعی و اقتصادی کوردستان آنان را به بنبست میرساند. در واقع خشونتی است علیه خود که به تمامی تبیعضها و خشونتها و محرومیتها پایان دهند.
آنچه خودکشی زنان در ایران را بیشتر مورد توجه قرار میدهد استفاده از روشهای خشونتآمیز برای پایان دادن به زندگی است. خودکشی از طریق ریل قطار، سقوط از پل هوایی و ... روشهایی که بازگوی اعمال خشونتهای خشن و طبیعی بودن آن در جامعه و خانواده است.
افزایش ۲۰درصدی خشونت در ایران و بالا بودن آمار خشونت بدان معناست که رفتارهای خشونت آمیز در حال تبدیل شدن به رفتاری طبیعی هستند. بسیاری از این موارد به دلیل مسائل سنتی و ناموسی به بیرون درز نمیکند و همچنین قوانین در ایران خود خشونت خانودگی و قتل زنان را توجیه و مشروع میکند. در این مورد می توان به قتل میترا استاد، همسر دوم محمدعلی نجفی شهردارسابق تهران در تاریخ ۱۲ خرداد ۹۸ اشاره نمود که با پوشش قانون مهر قتل ناموسی برآن زدند. همچنین قتل دو خواهر در سنه بدست برادر خویش نشان میدهد نوعی عملگرایی سیاسی و اجتماعی از سوی دولت وحکومت در ایران حاکم شده است.
براساس آمارهای غیررسمی ۶۶% زنان ایران در طول زندگی خود قربانی خشونت میشوند، ۵۰% درصد زنان ایرانی خشونت را تحمل کرده و به طور متوسط روزانه حدود ۴۴ مورد خشونت به اطلاع مسولان میرسد و بسیاری از موارد دیگر ممکن است هیچ وقت به نهادهای رسمی گزارش نگردد.
خشونت علیه زنان در دوران نظام ایران به حدی مورد بیتوجهی قرار گرفته است که حتی آمار دقیقی در این زمینه موجود نیست و رویه فزاینده پنهان ماندن خشونت از یک سو و وضع قوانین تبعیضآمیز ضد زنان از سوی دیگر، خشونت در جامعه را بازتولید و موجب نهادینه شدن خشونت ساختاری و گردش خشونت در خانواده و جامعه شده است.
خشونت مبتنی بر جنسیت در ایران نه تنها توسط حاکمیت منع نشده بلکه در اکثر مواقع نادیده گرفته شده و حتی با قوانین ضد زن از نو تشدید و ترویج داده شده است. لایحه منع خشونت علیه زنان بیش از شش سال پیش مطرح و به قوه قضائیه ارائه داده شد. این لایحه که دارای ۹۲ ماده بود و بعدها به ۵۱ ماده تقلیل یافت، از ابتدا مورد مخالفت بسیاری قرار گرفت و تا امروز به دولت ارجاع داده نشده است. آشکار است این لایحه با مشکلاتی از سوی نهادهای گوناگون و مراجع دینی مواجه است.
مخالفت این نهادها و مراجع، حاکی از نادیده گرفتن خشونت مبتنی بر جنسیت و حقوق شهروندانی است که پس از پیروزی انقلاب مردم ایران تمام حقوق خود را از دست دادند، حقوقی که حتی مسئولین اصلاح طلب نیز که با وعدههای اصلاح قوانین و تدوین برنامههای ارتقای حقوق زنان و کودکان روی کار آمدند، هرگز نتوانستند در راستای تحقق آنها قدم بردارند و سرنوشت پرابهام لایحه منع خشونت علیه زنان بخوبی گویای این واقعیت است.
اما انتقاد از این لایحه تنها از سوی مردان در قدرت نیست و سیاستمداران زن نیز نقش بسیار مهمی در مانع سازی مسیر تحقق حقوق و همچنین ممانعت از خشونت علیه زنان ایرانی ایفا میکنند. یکی از معترضین این لایحه فعال اصولگرا، رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان و از اعضای حقوقی شورای عالی انقلاب فرهنگی، زهرا آیتاللهی است که در یادداشتی برای روزنامه کیهان نوشته بود: این لایحه به آرامش و صمیمیت در خانواده آسیب میزند و خانه را به معرکهای تبدیل میکند برای فرار زنان از مسئولیتهایشان و خارج کردن مردان از جایگاه اصلیشان که به گفته او مدیریت خانواده است.
ازدیگر پیامدهای خشونت اینکه، اجازه نمیدهد تا انسانها شخصیتشان را تا سرحد امکان، رشد دهند و شکوفا سازند. عواملی از قبیل نبود امکانات تربیتی، فقدان امید به آینده، گسیختگی خانوادهها، کاهش فضای خلاقیت در زندگی اجتماعی، فقدان و یا کمبود امنیت اجتماعی و نبود امکانات مناسب برای گذراندن اوقات فراغت، وسعت یافتن شکاف نسلها و وابستگی اقتصادی جوانان به خانوادهها و در عین استقلال طلبی آنها...
زنان ایران وروژهلات کوردستان در آمار جمعیتی ایران بیش از نیم جمعیت کشور را به خویش اختصاص داده اما با وجود چنین واقعیت واضحی همواره هویت وموجودیت آنان بنا بر زن بودنشان مورد انکار قرار میگیرد وازسوی نظام حاکم که دارای ذهنیتی مردسالار بوده مورد سرکوب وخشونت قرار گرفته و به انحراف کشانده میشوند. بویژه در چنین برههی زمانی زنان نسبت با سایر اقشار بیشتر مورد سرکوب وخشونت قرار گرفته وقربانی میشوند. سحر خدایاری بالقب دخترآبی که در اعتراض به دستگیری ومحکومیت خود به زندان بابت تلاش برای ورود به ورزشگاه وتماشای فوتبال، درمقابل دادگاه انقلاب تهران در ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ دست به خودسوزی زد، اثباتی است بر سیاست ورزیهای نظام ایران. در واکنش به این رویداد بخشی از مردم، فعالان زن، هنرمندان و بازیکنان فوتبال را بهراه داشت؛ غلامحسین اسماعیلی سخنگوی قوه قضائیه مطالبی در واکنش به معترضان این رویداد مبنی براینکه فردی به سحر خدایاری گفته است حکم برایت صادر شده، را ناصحیح دانست و افزود این گفتهها بر اساس یک شایعهسازی و خبرسازی بوده تا اذهان عمومی را به انحراف بکشانند و بهانهای برای بیگانگان و مخالفان نظام و انقلاب فراهم آورند.
۲۴ هزار کودک بیوه در ایران و روژهلات کوردستان
در سال جاری کودک همسری بیش از هر سال دیگری با رویهای بسیار پیامدهای مخربی بر خانواده و به موازات آن جامعه را ببار آورد. آمار جدید کودک همسری از سوی سازمان ثبت احوال ۲۳۴هزار مورد ازدواج دختربچههای زیر ۱۵سال، که از این تعداد ۱۹۴مورد مربوط به دختران زیر ۱۰سال گزارش داده است. پروانه سلحشوری، عضو مجلس نظام، آمار این ازدواجها را ۶ درصد اعلام کرده بود. ازدواجهای زود هنگام یکی از نمونههای خشونت علیه زنان و بزرگترین ظلم وبیدادگری علیه دختران و زنان آینده در ایران وروژهلات کوردستان محسوب میشود. به موازات سیاست موجود معصومه آقاپور علیشاهی، نماینده مجلس از وجود ۲۴ هزار کودک بیوه زیر ۱۸ سال خبر میدهد که این گویای خشونت ورزی جامعه علیه این گروه سنی است.
علی خامنهای، رهبر ایران، در سال ۱۳۹۲ برخلاف سیاست های پیشین برای کنترل جمعیت در ایران، خواستار اجرای برنامههایی برای افزایش جمعیت تا حد ۱۵۰ میلیون نفر شد و فرمان خود را زیر عنوان "سیاستهای کلی جمعیت" به قوای سهگانه ابلاغ کرد. در پی اعلام سیاست رشد جمعیت از سوی خامنهای، حسن روحانی، نیز دستورالعملی چهار مادهای را به منظور تبیین سیاست کلی افزایش جمعیت به وزارتخانههای کشور، بهداشت و درمان و کار ابلاغ کرد.
سونامی اعتیاد زنان ایران و روژهلات کوردستان
زنان جزء نخستین قربانیان بسیاری از آسیب ها و انحرافات اجتماعیاند. اعتیاد اگر نه اولین و عمدهترین، بلکه یکی از مهمترین آنان میباشد که اکنون جامعهی زنان بدان مبتلا شدهاند. تصور اکثر افراد جامعه در مورد اعتیاد این است که مواد مخدر و سوء مصرف مواد عمدتا پدیدهای مردانه است.
به هنگام بررسی وضعیت جامعهی زنان در طول این یک سال واشاره نمودن به جایگاه آنان در حوزههای اجتماعی و سیاسی میبینیم پدیدهی اعتیاد در جامعهی زنان افزایش یافته و براساس آمار موجود امسال ۱۶۵ هزار زن به اعتیاد روی آوردهاند. زن بعنوان نیروی پویا ومحرک جامعه بیشتر از هر قشر دیگری مورد آسیب قرار میگیرد، به همین دلیل اگر کوچکترین آسیبی بر او وارد گردد جامعه دچار انحطاط میگردد و همچنین دچار بحران هویتی، حقوقی، اجتماعی وسیاسی خویش میشود. هنگامی که پدیدهای در جامعه افزایش مییابد پدیدههای دیگری را نیز بهمراه دارد؛ افزایش پیش فروش ۳۵ هزار نوزاد در سال جاری و همچنین عدم هویت ۳۵ هزار کودک در ایران گویای این واقعیت میباشد.
زنان به دلیل شرایط نامساعد اجتماعی بیش از همه در معرض مشکلات قرار میگیرند. زیرا زنان در معادلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران جایگاهی ندارند و این تبعیض موجب گشته در زمینه حقوقی و قانونی فاقد حامی بوده و درمقابل مصائب زندگی شکننده و آسیب پذیر باشند. قرار گرفتن جامعهی زنان در چنین فضای غبارآلودی از سوی نظام ایران که آنان را در جهت پیشبرد اهداف سیاسی خویش بکار میگیرد، در دایرهی انحصار خود قرار داده و به آموزش و سازمان دهی آنان میپردازد. سازمان بسیج جامعهی زنان یکی از اقشار ۲۲ گانهی سازمان بسیج مستضعفین، این تشکل ابتدا بسیج خواهران نام داشت و مهم ترین وظایف خواهران بسیجی سرکوب مقاومت زنان و فعالان زن پس از انقلاب مردم ایران است.
رئیس سازمان بسیج جامعه زنان کشور مینو اصلانی گفت: ۹ میلیون نفر از زنان در بسیج فعال هستند و ۲۰ هزار پایگاه مقاومت متشکل از زنان موجود میباشد وهمچنین افزود جهت گستردهسازی عضویت بسیج زنان پروژهای را آماده نمودهایم تاسال ۲۰۳۰ حوزهی بسیج را وسعت بخشیم. بیانیهها وآمارهای ارائه شده گویای این واقعیت میباشد که نظام ایران سیاستی عمیق و غیر شفاف را در قبال جامعهی زنان در ابتدای تاسیس حکومت تا کنون راهاندازی کرده است؛ سرکوب وخشونت علیه زنان از طریق خود زنان با پوششی قانونی؟
افزایش حبس بلند مدت زنان ۱۰تا۴۰ سال به بالا
زندانی کردن زنان فعال و پیشاهنگ جامعه از دیگر سیاستهای ضد زن دولت وحکومت در سال جاری بود که با افزایش حبس بلند مدت « ۱۰- ۱۵- ۲۰-۲۴-۳۰ و... » آنان را در عرصهی جامعه دور گردانیده و از طریق تهدید، شکنجه جسمی و روحی خواستار به تسلیمیت کشاندن آنان را دارد. صبا کردافشار ۲۰ ساله مدت حبس او ۲۴ سال بود. یاسمن آریایی، منیره عرب شاهی ومژگان کشاورز در مترو تهران به صورت مسالمتآمیزجهت لغو حجاب اجباری و همبستگی زنان اعتراض خود را با برداشتن روسری و پخش گل نشان دادند واز سوی نیروهای امنیتی بازداشت شدند. زینب جلالیان که به مدت ۱۲ سال زیر شکنجهها و تهدیدهای نظام ایران ایستادگی مینماید و به دلیل شکنجههای وارده در طول حبس وضعیت جسمانی او وخیم است و نظام موجود هرگونه خدمات پزشکی جهت بهبود او را ممنوع کرده است. نرگس محمدی، نسرین ستوده، آتنا دائمی از دیگر زندانیان سیاسی هستند که در سالهای اخیر مورد شکنجه و آزارهای روحی وجسمی از سوی نظام حاکم شدهاند. در زندان قرچک ورامین، بزرگترین زندان ایران، حدود هزار تا هزارو پانصد زندانی زن همراه با کودکانشان در این ندامتگاه نگهداری میشوند. زنان زندانی در بند پنچ زندان قرچک ورامین یا همان ندامتگاه شهر ری، دراعتراض به وضعیت وخیم زندان در روزسهشنبه ۱۲ شهریور ۹۸ دست به اعتصاب زدند. بعضی از زنان زندانی خودزنی میکنند و برای آرامش روان قرص مصرف میکنند. به دلیل شرایط موجود در زندان قرچک ۲۰۰ زندانی زن نامهای به رئیس سازمان زندانهای تهران نوشته و با این مضمون: بحران وضعیت معیشتی از بیرون تا زندان ادامه دارد؛ خواستار رسیدگی و بهبود شرایط موجود شدند و در پایان افزودند اگر ما زندانیان وضعیت معیشتی خوبی در بیرون از زندان را تجربه کرده بودیم هم اکنون اینجا نبودیم و نامهای هم در کار نبود.
تورم دو رقمی اقتصاد در ایران
فقر اقتصادی که اکنون دامنگیر جامعهی ایران شده است، وضعیت آنان را به مراتب سختر ودشوارتر کرده؛ افزایش قیمت انواع نان در روزهای اخیر که با رشد ۵۰ درصدی قیمت نان لواش همراه بود. در یک هفتهای که از افزایش قیمت نان سنگک و بربری به حدود ۲۰۰۰تومان میگذرد. سال ۹۸ قيمت فروش شكر با ۷۵ ٪ رشد از نرخ سال گذشته رسيده است. همچنین اشتغال کاهش یافته و بیکاری نیز افزایش یافته است. صندوق بینالمللی پول نرخ بیکاری ایران در سال ۲۰۱۹ را ۱۴.۳ درصد پیشبینی کرده که نسبت به سال گذشته که ۱۲.۸ درصد بود، رشد داشته است. در صورتیکه روحانی عکس این واقعیت را بیان میکند و اظهار مینماید اقتصاد ایران با رشدی روافزون روبه بهبود است. اما آمارهای ارائه شده صحت این گفته را باطل میکند. در شهر کرمان ۲۰ هزار کودک دچار سوء تغذیه شده و به بیمارستان منتقل شدند. از سویی دیگر آمار بیکاری در میان زنان وجوانان افزایش یافته وطبق آخرین آمار ۲۸ میلیون زن در ایران بیکار هستند. در سرزمین نان وآب مردم به دنبال نان و آب میگردند؟ شعاری که مردم در خیابانها واماکن های شهر سر میدهند. افزون براین گران شدن بنزین با واکنش تند مردم روبرو شد چمعی از هنرمندان نسبت به این گرانی در پیچ اینترنتی خویش دولت و حکومت را خطاب قرار داده ازجمله پرویز پرستویی خطاب به روحانی مبنی براینکه من نه کارشناس اقتصاد هستم و نه تحلیل گر مسائل سیاسی، اما بخوبی بر این امر واقفم که به هنگام بیرون رفتن نباید عینک دودی گذاشت تا بتوانم بخوبی همه جا را ببینم و چشم در چشم مردم ارتباط برقرار کنم.
یک مقام وزرات کار در تاریخ ۲۸.۱۰.۲۸ از نرخ دو برابری بیکاری در میان فارغالتحصیلان دانشگاهی ایران خبر داد. به گفته این مقام مسئول ۷۰ درصد مشاغل موجود در بازار کار ایران نیازی به تحصیلات دانشگاهی ندارند. وضعیت موجود منجر به تحصن دانشجویی گشت و روز به روز موج اعتراضات گستردهتر شد و نیروهای امنیتی حکومت جهت سرکوب آنان، بااعمال زور و خشونت آنان را سرکوب و زندانی کرد. معترضان همچنین با در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار آزادی مرضیه امیری، عاطفه رنگریز و ندا ناجی سه تن از فعالان مدنی شدند که در تجعمات روز جهانی کارگر در روز ۱۱ اردیبهشت بازداشت شدند. در همین زمینه ۱۲۰ فعال دانشجویی با ارائهی بیانیهای خواستار آزادی آنان شدند اما نظام ایران عکس این واقعیت را ارائه میدهد و با انکار واقعیت موجود سعی در پنهان کاری و پایمال کردن حقوق و مطالبات آن را دارد.
اعتراض دانشجویان دانشگاه تهران به طرح "حجاب و عفاف" و مخالفت آنان با حجاب اجباری، در پی حمله بسیج دانشجویی و حراست دانشگاه تهران به خشونت کشیده شده است. «بیکاری، بیگاری، حجاب زن اجباری»، «پوشش انتخابی حق مسلم ماست»، «آزادی انتخاب حق مسلم ماست» و «دانشجو میمیرد، ذلت نمیپذیرد» و « دانشجوی بی حقوق نمیخوایم »از جمله شعارهای دانشجویان معترض در تجمع روز دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۹۸ بود.
با این حال، معاون فرهنگی دانشگاه تهران گفته است: «دانشجویان در تجمع امروز خود هیچ دلیل مشخصی برای اعتراض نداشتند. چرا که اتفاق جدید یا تصمیم جدیدی در دانشگاه نیفتاده است و بروز رفتارهای این چنینی به هیچ عنوان در دانشگاه منطقی نیست، بلکه خطرناک بوده و موجودیت دانشگاه را زیر سوال میبرد
دولت دوازدهم وزیر زن نداشت
سطح وجایگاه اجتماعی-سیاسی و وضعیت زندگی زنان در یک جامعه خود گویای میزان دمکراسی و آزادی آن جامعه است. رد پیشنهاد افزایش کرسیهای زنان در مجلس از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در سال جاری نشان از این واقعیت دارد که حکومت ایران مردسالار باقی مانده است. ۴ دهه تلاش و مبارزهی زنان پس از انقلاب ۵۷ اکنون توانستهاند ۱۷ کرسی را در مجلس بدست آورند، در صورتیکه مجلس با عضویت ۲۹۰ کرسی تشکیل میشود.
چنانچه زنان برای افزایش کرسی در مجلس همواره تلاش مینمایند، همزمان خویش را نیز برای ورود به وزارت خانه آماده میکنند. در تاریخ نظام ۴۰ سالهی ایران مرضیه وحید دستجردی توانست به سمت وزارت منصوب گردد.
در دولت دوازدهم، فعالان سیاسی در ایران خبر میدهند که در لیست وزیران پیشنهادی حسن روحانی به مجلس شورای اسلامی، هیچ زنی برای وزارت پیشنهاد نخواهد شد.
روحانی پس از انتخاب دوباره به ریاستجمهوری درباره انتخاب وزیران زن اظهار نظر مستقیمی نکرده است. با این همه وی بر اینکه به نظر او بین مرد و زن فاصلهای وجود ندارد تاکید کرده و گفته است: این چه تعبیری است که در جامعه مرد و زن را به دو جنس متفاوت تقسیم و از مرد به عنوان جنس برتر یاد کنیم. اما رییسجمهوری ایران در سخنرانی سوم تیر در جمع فعالان حوزه زنان و خانواده گفت که زنان برای حضور در ردههای مدیریتی، باید تلاش بیشتری کنند. وی افزود: مشخص است خانمی را که در ردههای مدیریتی نبوده، نمیتوان یک مرتبه در یک رده بالایی از مدیریت قرار داد، بلکه باید «قدم به قدم گام برداشت». این سخنان با واکنش فعالان زن روبرو شد. فعالانی که معتقد بودند این حرکت «گام به گام» باید از دولت حسن روحانی آغاز شود. آذر منصوری، فعال سياسی اصلاحطلب، در گفتوگو با روژهلات این پرسش را مطرح کرد که آيا مردان ما برای اين مسئله آمادگی لازم را کسب نمودهاند؟
همبستگی و همگرایی مادران صلح در روژهلات کوردستان
زنان ایرانی در چند سال اخیر بویژه سال ۹۸ در برابر رژیم ایران مواضع رادیکالی داشتهاند که این اقدامات از دو چیز نشات میگیرد: ابتدا دیگر سکوت و عدم واکنش در برابر سیاستها و اعمال ضد زن را جایز ندانسته و این نشانه بالندگی فکری جامعه و به خصوص زنان است. دوم سطح مبارازت زنان در اقصی نقاط دنیا و به ویژه جنبش آزادیخواهی زنان کرد الهام بخش مبارزات تمامی زنان شده است. فعالیتهای همه جانبه زنان در سال ۹۸ روندی آزادمنشانه وآگاهمند در سطح اجتماعی وحقوقی به خود گرفت. در همین رابطه میتوان به مادران صلح در روژهلات کوردستان اشاره کرد که با ارادهای نیرومند و همگرایی زنان در برابر نظام ایران ایستاده و آشکارا جهت تحقق آزادی و دموکراسی در جامعه پیشاهنگی را به دوش کشیدهاند. در سال ۹۸ مادران صلح با اتخاذ موضعی قاطع و ارادهمند یاد وخاطرهی شهیدان انقلاب کوردستان در ایلام، سنه و کامیاران را گرامی داشته و با اهدای روسری سفید به مادران شهدا موضع اراده و هدف شهدا را تقدیر نموده و با ایستاری ارادهمند در راستای آزادی تمام مردم کوردستان به مبارزات حقوقی، ایدئولوژیک وسیاسی خویش ادامه میدهند. همچنین برای پیشبرد همگرایی در کوردستان در تاریخ ۱۱ گولان ۲۰۱۹ به دیدار لیلا گوون، زن کورد اهل باکور کوردستان که در اعتصاب ۱۸۵ روزه اعتراض وموضع خود علیه حکومت ترکیه در قبال حصر رهبر آپو نشان داد، رفتند و همبستگی و پشتیبانی خویش را به او و تمامی زنان کوردستان نشان دادند. همچنین با حمایت و پشتیبانی از روژآوا آمادگی خود را جهت برساخت جامعهای آگاه و شعورمند هر زمان در برابر فرادستی دارای موضع بوده و قدرتگرایی را نمیپذیرند اعلان نمودند.
مبارزه و همگرایی زنان رمز رسیدن به پیروزی
جامعه ی زنان آزاد روژهلات کوردستان کژار جهت چارهیابی تمامی مسائل زنان که خشونت یکی از شاخههای آن میباشد، در تابستان ۲۸. ۸. ۲۰۱۹ با برگزاری کارزار وبا شعار «در مقابل خشونت متحد شویم، مبارزه کنیم و آزاد شویم» خویش را سازماندهی نموده و فعالیت خود را در این زمینه وسعت بخشیده. همچنین براین امر واقف میباشد که برگزاری چنین کارزاری الهامی خواهد بود برای تمامی زنان در اکثر نقاط دنیا برای برگزاری چنین کارزاری، چون از این واقعیت غافل نبوده که مسائل وخشونتی که در برابر تمام زنان به کار گرفته میشود مشترک و دارای یک منشاء که همان ذهنیت مردسالار جنسیت گرا میباشد. حزب همبستگی زنان در افغانستان نیز طی بیانیهای مشترک حمایت و پشتیبانی خود از کارزار کژار اعلام نمود و همچنین جهت صیانتورزی از زنان در قبال خشونت زنان، مصداق این ادعا میباشد و مطمنا این آغاز مرحلهای نوین برای ارتقا سطح مبارزاتی زنان در آینده خواهد بود. کژار کارزار خود را بنابه مسائل و پدیدههایی که جامعهی زنان را به استثمار برده اختصاص داده و اکنون وارد ٣مین مرحله از کارزار گشته؛ ابتدا خشونت، کودک همسری و اکنون نیز علیه هرگونه استعمارگری و استثمار خاک، سرزمین، هویت، فرهنگ، اجتماع و... به مبارزه پرداخته و زمینهی فعالیت خویش را در این زمینه ادامه میدهند.
پیشرفت زنان با سطح مبارزات آنان رابطه تنگاتنگی دارد. هر اندازه که سطح مبارزات زنان ارتقاء یابد به همان اندازه سطح آگاهی و هدفمندی برنامهها ارتقاء مییابد.
هیئتی از زنان روژآوا جهت آمادهکاری سومین کنفرانس اتحاد زنان کرد در تاریخ ۲۸. ۹ . ۲۰۱۹ از روژآوا جهت مشورت و گفتگو به دیدارجامعهی زنان آزاد روژهلات کوردستان کژار رفتند. هدف از این دیدار احیای فعالیت کنفرانس اتحاد زن کرد میباشد.
روژئاوا روژههلاته کورستان یهک ولاته/ تا کوردیک بمینی کوردستان ههر دهمینی
حضور و پیشاهنگی زنان کرد در تمامی عرصههای مبارزه نشان از توانمندی و کسب دانش و آگاهی آنان است. بنابراین جامعهای آگاه و شعورمند هر زمان در برابر فرادستی دارای موضع بوده و قدرتگرایی را نمیپذیرند. همبستگی وپشتیبانی زنان روژهلات کوردستان به مردم روژآوا بویژه زنان، در برابر هجوم و اشغالگری دولت ترکیه و ائتلافهای وابسته به او بار دیگر باحضور گسترده خویش سیاستورزیهای نظام سرمایهداری و دولت-ملت را علیه جامعهی انسانی بویژه زنان تضعیف کرده و شکست دادند. با شعار «روژئاوا روژههلاته کورستان یهک ولاته/ تا کوردیک بمینی کوردستان ههر دهمینی» روح و رنگ تازهای را در روژهلات کوردستان ایجاد کرد و مبدل به روح آزادیخواهی و ملی در سراسر کوردستان گردید.
گذار جامعه از استعمار واستثمار سرمایهداران و دولت-ملتها
امروزه در جامعه کنونی جوامع ایران و روژهلات کوردستان نیز به سبب شرایط نامساعد اقتصادی واجتماعی که حاصل ناکارآمدی سران و کاربهدستان دولت میباشد گرفتار شدهاند. وضعیت وخیم زندانیان سیاسی زن در زندانهای ایران به ویژه در اوین، قرچک وقزلالحصار و افزایش شکنجه و آزار جنسی به ویژه بعد ازانتخابات ۱۳۸۸ و نارضایتی مردم از تقلب در انتخابات، کاهش سن ازدواج و ترویج کودک همسری و به عنوانی دیگر فروختن کودکان و محروم نمودن آنان از دوران کودکی وخط باطلی بر خیال ورویاهای کودکانه آنان کشیدن، افزایش قتل بویژه قتلهای ناموسی وخودکشی با دلایلی مانند فقر و بیکاری، افزایش فحشا و اعتیاد در میان زنان وجوانان و...از دغدغههایی بوده که امروزه گریبانگیر تمامی جوامع ایرانی و روژهلات کوردستان شده است و موجب تشنجی اجتماعی گشته است. متاسفانه اعمال خشونت بر زنان در روژهلات کوردستان روندی روبه افزایش به خود گرفته که افزایش آمار خودکشی و قتل زنان در شهرهایی همچون ایلام، سنه، کرماشان، کشته شدن کولبران در مناطق مرزی، افزایش کودکهمسری، کودکانکار و... در این مناطق اثباتی است بر این ادعا.
در همین راستا کنگره ملی کوردستان برای سومین بار در تاریخ ۱۴ . ۹ . ۲۰۱۹ به مدت ۳ روز مشورت ملی کوردستان « شور ملی روژهلات کوردستان» را در شهر استکهلم با عضویت احزاب روژهلات کوردستان، کنشگران سیاسی و مدنی متشکل از زن و مرد برگزار کرد. هدف از برگزاری مشورت ملی کوردستان آلترناتیو جهت مسائل زنان، گذار جامعه از استعمار واستثمار سرمایهداران و دولت-ملتها و نیز برساخت جامعهای دمکراتیک و آزاد است.
مبارزه زنان تجسم دانش و حافظهی تاریخ
پیشرفت زنان در حوزههای ورزشی و کسب مقام ور سطح استانی و آسیایی از دستاوردهای آنان میباشد. مهتاب بابا حیدری در ایلام در مسابقه ی تیراندازی روی اسب مقام سوم را کسب نمود؛ ونیز اسرا و سما کریمی راد در استان ایلام در مسابقه کاراته در مالزی مقام کسب نمودند. مبارزه ومقاومت زنان در روژآوا علیه هجوم ترکیه بر روژآوا، مبارزه علیه حجاب اجباری، ورود زنان به استادیوم فوتبال از دیگر مطالبات آنان بود که امسال به حقوق طبیعی خود رسیدند. همچنین ارائهی بیانیهی ۱۴ زن کنشگر در تاریخ ۷. ۲۰۱۹ مبنی بر استعفای خامنهای دایرهی مبارزاتی زنان را هرچه بیشتر وسعت بخشید زیرا در طول حکومت اسلامی ایران اولین گام از سوی زنان بود که آشکارا خواستار استعفای خامنهای شدهاند. درجامعهای که فشار، بیعدالتی و به رسمیت نشناختن اراده وجود داشته باشد، اتخاذ موضعی قاطع و ارادهمند مهم است. زیرا زنان در تمامی سطح جهان با چنین رویکردی روبهرو بوده و در مقابل آن همیشه در نبرد بودهاند.
فریادی که هیچگاه خاموش نمیشود
خیزش آبان ۹۸ که ابتدا به دلیل گرانی بنزین آغاز شد اما هرچه که فراتر رفت، به شکل عصیان و با خشم مردم فوران کرد، نقطه اوج و نقطه عطف دیگری علیه سیاستها و رویکردهای دولت که پیشاهنگی این قیام تاریخی را زنان برعهده گرفته وجهت تحقق مطالبات اجتماعی، سیاسی، حقوقی خویش آغاز گردید.
از همان آغاز خیزش، مردم جوانان وزنان با حمله به نمادهای قدرت سیاسی واقتصادی، خشم وانزجار خود را به حکومت مرکزی نشان دادند. حمله به فرمانداریها، مراکز مذهبی، نیروهای ضد انقلاب، یگانهای ویژه، پاره کردن و آتش زدن عکسهای خامنهای و خمینی و پرچم ایران، صدها شعبه دهها بانک در بیش از صد شهر به آتش کشیده شد و نمادهای سلطه سیاسی و سلطه اقتصادی سرمایه هر دو مورد هدف مردم قرار گرفت.
مبارزات و مقاومت زنان در خیزش ۹۸ خشم و انزجار سران دولتی و حکومتی را بهمراه داشت. روحانی عامل و عاملین خیزش را آشوبگر و براندازی خوانده و زنان را پیشاهنگ این آشوب معرفی کرد. گفتهی روحانی بامخالفت جامعه روبرو گشت زیرا روحانی به هنگام انتخابات حمایت خویش را به جامعهی زنان از لحاظ حقوقی، اجتماعی، سیاسی اعلام نمود و آنان را پیشاهنگ در تمامی عرصههای جامعه خواند؟ اما اکنون آنان را پیشاهنگ بیثباتی میخواند.
حضور گسترده مردم در ۱۸۹ شهرهای بزرگ ایران و روژهلات کوردستان ترس و واهمهای را در سران دولتی و حکومتی براه انداخت. علی خامنهای تمامی نیروی بسیج را مسلح کرد و آنان مورد هدف گلوله قرار داد. در همین زمینه لیلا واثقی فرماندار شهر قدس دستور تیراندازی مردم را صادر کرد و به نام بانوی سرکوب در خیزش ۹۸ معرفی شد. بنابر گزارشهای عفو بینالملل تاکنون ۳۰۰ نفر کشته و ۴۰۰۰ نفر زخمی و ۱۲۰۰۰ نفر زندانی در جریان اعتراضات اعلام شده است. آمار کشتهشدگان بیشتر جوانان و حدود ۳۰ نفر زن میباشد. کرماشان، جوانرو، مریوان، اصفهان، تهران، مشهد، شیراز، خوزستان بیشترین قربانی را به خود اختصاص داده است. بنابر گزارشات رسمی از میان کشتهشدگان خیزش آبان ماه ۲۰ کودک دختر وپسر زیر ۱۸ سال قربانی شدند. ۲ کودک در کرماشان و ۲ کودک در جوانرو، ۲ نفر تهران اعلام شده. البته آمار ارائه شده از منابع رسمی دولت آماده گردیده اما آمار واقعی بیشتر از این تعداد میباشد.
گزارش نقض حقوق زنان در اردیبهشت ماه ۱۳۹۸:
بازداشت و زندان: % ۴۷.۷
فرهنگی واجتماعی: % ۳۹.۸
ورزشی: % ۶.۸
بهداشت وسلامتی: % ۱.۱
خانواده: % ۴.۶
آمار فوق از گزارشات رسانههای داخلی مورد تائید دولت ایران و خبرگزاریهای معتبر داخلی و خارجی جمعآوری شده است که عملا نمیتواند بیانگر کل واقعیتهای جامعه باشد.