پیام‌های تسلیت زنان زندانی آزادیخواه به خانواده شهید اقبال مرادی و خلق کردستان‌

آتنا دائمی، گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفر سه زن زندانی مدنی محبوس در زندان اوین طی نامه‌های جداگانه به خانواده اقبال مرادی، شهادت وی را به خانواده و خلق کُرد تسلیت گفتند

آتنا دائمی، گلرخ ایرایی و مریم اکبری منفر سه زن زندانی مدنی محبوس در زندان اوین طی نامه‌های جداگانه به خانواده اقبال مرادی، شهادت وی را به خانواده و خلق کُرد تسلیت گفتند

 

در پیام همدردی آتنا دائمی آمده است:

“اینکه این ترور از سوی چه کسانی انجام شده و با چه نیت و هدفی جان این پدر دردمند را هفت بار نشانه رفته‌اند خود مبحثی ست که می بایست مورد بررسی دقیق قرار گیرد و در هر حال به شدت محکوم است و مشخص شد که چه کسانی تروریست حقیقی هستند و چه کسانی تروریست معرفی و سال‌هاست زندانی و اعدام می‌شوند.

 

اقبال مرادی را سال‌ها پیش شناختم و همواره شاهد زحمات وی برای فرزند عزیزش که محکوم به اعدام است و همچنین دیگر زندانیان سیاسی کُرد از جمله برادرزاده خویش لقمان و مهم تر از همه شاهد مجاهدت‌هایش برای وطنش کردستان بودم.

 

برای من اقبال مرادی همیشه قابل احترام بوده چرا که هم ابهت و مهربانی پدرانه‌اش را خیلی دوست داشتم، و هم عزم و اراده‌اش را در مبارزه برای آرمانش با وجود فرزند زندانی محکوم به اعدامش، نظاره گر بودم.

 

حال اما کشته شد و داغ بزرگی بر دل فرزندش زانیار و خانواده رنج کشیده‌اش و ملت شریف کردستان و ما نهاد!

 

زانیار مرادی به همراه پسر عموی خویش لقمان وقتی که جوانی ۲۰ الی ۲۱ ساله بود دستگیر و سریعاً و بدون دادرسی عادلانه و دقیق به اعدام محکوم شد و حال حدود ده سال است که در زندان به سر می‌برد. از بی عدالتی‌ها در پرونده‌اش همین بس که وقتی شاهدانی دال بر بی گناهی زانیار و لقمان حاضر به شهادت در دادگاه شدند، در آن هنگام که بحث مرگ و زندگی جوانانی بی گناه در میان بود، به سبب زن بودن یکی از شاهدان عینی، شهادت آنها توسط قاضی پذیرفته نشد، از ظلم در پرونده‌اش همین بس که او در واقع گروگانی پیش نیست برای پیشبرد اهدافی شوم!

 

زانیار از جمله زندانیانیست که دهمین سال از حبس ناعادلانه‌اش را با سربلندی و عزت و افتخار پشت سر می گذارد و از تواضع و فروتنی و شکیبایی وی هر چه بگوییم و بگویند کم است، او را با جوانی‌اش و آرزوهایش پشت میله‌ها حبس و حکم تازیانه ای بر روان خود و خانواده‌اش کردند و چشم انداز زندگی آینده‌اش را مرگی نحس قرار دادند و حالا با خبر کشته شدن پدرش مواجه شد در حالی که سال‌ها از دیدن او و مادرش محروم بوده است، هنوز دل نوشته‌اش برای مادرش و کابوسش از صدای چکمه سربازها برای به چوبه دار بردنش را از حفظم برای او با تمام وجود بابت این غم بزرگ غمگینم اما با شناختی که از او دارم میدانم با متانت و بزرگی و صبری کم نظیر همچون تمام این سالیان سرو وار می‌ایستد و ادامه می‌دهد.

 

این مرگ تلخ و در عین حال شیرین برای مبارزی چون اقبال مرادی را به خانواده شریف وی و مردم عزیز کردستان و خصوصاً زانیار مرادی تسلیت عرض می‌کنم.

 

در تمام این سالیان او را به طرق مختلف اعدام کردید، کافیست، او را به حال خود بگذارید و رهایش کنید."

 

گلرخ ایرایی هم در نامه‌ای مراتب تسلیت خود را اینگونه به خانواده شهید اقبال و خلق کردستان ابراز نموده است:

 "خواهی که همه‌ی عمر را در راه مبارزه برای خلق کردستان سپری نمود، در تروری کینه توزانه، اندوهی گران است و برگ سیاهی دیگر بر تاریخ زخم خورده مان.

 

جامعه کُرد ما را در این غم بزرگ سهیم بدانید.

 

برای زانیار عزیز که یادگار این مبارز راه آزادی است و برای لقمان عزیز برادرزاده‌ی ایشان که تاکنون نزدیک به یک دهه از بهترین سالهای عمر خود را پشت میله‌های زندان گذرانده‌اند و هم چنین برای خانواده‌ی گرامی ایشان یک دنیا آرامش آرزومندیم.

 

ترور اقبال مرادی توسط هر گروهی انجام گرفته باشد، هم چون کشتار دیگر آزادی خواهان محکوم است و یقیناً بی پاسخ نخواهد ماند."

 

خاطرنشان می‌شود که پیکر در خون غلطیده اقبال مرادی فعال سیاسی کُرد روز چهارشنبه ۲۷ تیرماه در حوالی شهر پنجوین در مرز جنوب با شرق کردستان زمانی پیدا شده که به ضرب سه گلوله ترور شده بود.