عرصه فعالیت‌های اقتصادی برای زنان در ایران روز به روز تنگ‌تر می‌شود و این امر در راستای سیاست‌های کلان رژیم جمهوری اسلامی با دستور رهبر رژیم جمهوری اسلامی صورت می‌گیرد

بە نقل از رسانه‌های داخلی، نتایج آمارگیری از نیروی کار و مشارکت اقتصادی نشان می‌دهد که در برابر افزایش ۱۱.۱ درصدی سهم مردان در بازار کار، اشتغال زنان ۱۲.۶ درصد کاهش یافته است. آمارها نشان می‌دهند کە سهم زنان در بازار کار ایران طی یک دوره ۱۰ ساله کاهش یافته است.

بر اساس این گزارش مشارکت اقتصادی زنان از ۱۷ درصد در سال ۱۳۸۴ به ۱۳.۳ درصد کاهش یافته و همزمان بیکاری زنان از ۱۷.۱ درصد به ۱۹.۴ درصد رسیده است.

نتایج آمارگیری از نیروی کار نشان می‌دهد که شمار زنان شاغل در بازار کار ایران از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۴ نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر کاهش یافته است. شمار زنان شاغل در سال ۱۳۸۴ حدود ۴ میلیون نفر اعلام شده که در سال ۱۳۹۴، به ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر تنزل یافته است.

خروج سالانه حدود ۵۰ هزار زن از بازار کار ایران در ۱۰ سال گذشته شکاف جنسیتی اشتغال در ایران را افزایش داده به گونه‌ای که نسبت اشتغال از ۴۲۰ مرد در برابر ۱۰۰ زن به ۵۳۴ در برابر ۱۰۰ رسیده است.

افزایش شکاف جنسیتی اشتغال در این دوره بیکاری زنان گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال را تشدید کرده است. نرخ بیکاری زنان این گروه با ۱۰.۲ درصد افزایش از ۳۲.۶ درصد به ۴۲.۸ درصد رسیده در حالی که نرخ بیکاری مردان گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال با ۱.۹ درصد افزایش، از ۲۰.۴ درصد به ۲۲.۳ درصد رسیده است.

وضعیت نامناسب اشتغال زنان ایران، در تمام سال‌های دهه اخیر نامناسب بوده است. بر اساس گزارشی که سال گذشته منتشر شده بود، معاونت امور زنان و خانواده از وضعیت اشتغال زنان، وضعیت اشتغال زنان ایران را با زنان در کشورهای دیگر بر مبنای گزارش سال ۲۰۱۳ توسعه انسانی سازمان ملل مقایسه کرده بود.  این گزارش نشان می‌داد که در سال ۲۰۱۱ در ۱۸ کشور از مجموع ۱۹۴ کشور وضغیت اشتغال زنان بد بوده است.

این گزارش‌ها در حالی منشر می شود که بیکاری زنان، رابطه مستقیم با آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، خودکشی و بزهکاری دارد.

رژیم جمهوری اسلامی ایران بر اساس دستورات رهبر و متصدیان امور که دارای بینشی مردسالانه هستند نقش اصلی زن را خدمت در خانه عنوان کرده و بارها با اشتغال زنان و استقلال اقتصادی آنها مخالفت خود را اعلام کرده‌اند.